توضيح: اين شعر از سروده های رفيق مرضيه احمدی اسکوئی می باشد که به پاس عشق و علاقه رفيق اشرف دهقانی به کودکان آن را به وی تقديم کرده است. شعر در اصل به زبان ترکی سروده شده و توسط خود شاعر به فارسی برگردانده شده است. این شعر در اواخر سال 1353 به همراه شعر های "دالغا"، "به پنج شهید آرمان خلق"، "دماوند"، و  "حقیقت" از طرف سازمان چريکهای فدائی خلق جهت انتشار در خارج از کشور در اختیار نشریه ای به نام "عصر عمل" گذاشته شد که برای اولین بار در شماره 4 آن نشریه به چاپ رسیدند.

چریکهای فدائی خلق ایران

فروردین 1390

به: اشرف قهرمان که کودکان را عاشقانه دوست می دارد

دم در، افسر آبله روئی ایستاده است

به کارت های مان نگاه می کند و راه مان می دهد

چشمان اش سرخ شده و دهن اش کف کرده است

وقتی به او می نگری، خشم راه گلوی ات را می گیرد

به یک دست باتوم دارد و به دست دیگرش بی سیم

یک ریز فریاد می زند، سرزنش می کند و می زند

هم قطاران اش هم آن جا ایستاده اند

پاسداری به همه شان می برازد

گوئی که گوسفند را از گله جدا می کنند

هر کس را که دل شان می خواهد می برند

بچه ها رو به روی در ایستاده اند

با نگا ه های نگران و خون های جوشان

دختری از راه می رسد، شتاب زده است

جلوش را می گیرند: کارت تونو بدین

دختر می ایستد و بی باکانه به افسر می نگرد

به نظر می رسد با شهامت آشناست

"تو چه حق داری که راهو ببندی؟"

افسر نمی تواند جلو او را بگیرد

دختر خود را رهانده، به راه خود می رود

نگاه ها، این بی باکی را نوازش می کنند

هر کس که او را می بیند، تحسین اش می کند

این کار برای افسر بسیار گران می آید

به او که هستی اش به سگ پاسبان می ماند

پاسبان نفرت و زور

و مادرش از شیری که به او داده است شرم دارد

به زیر سنگینی نگاه ها آشکارا خرد می شود

و از احساس نفرت های ژرف تحقیر می شود

او که روزی فرزند توده ها و محبوب آن ها بوده

حالا پاسدار زور گشته و ازتوده ها جدا شده است

سر به زیر افکنده به کلاس می آیم

دل ام گرفته و تن ام می لرزد

آن چنان گرفته ام که به ابر آبستن می مانم

کینه و آن گاه شکیبائی ناگزیر قلب ام را می شکافد

استاد با غرور فراوان از روی کتاب می خواند

همه ی بچه ها تند تند می نویسند

گوئی چیزی را متوجه نشده اند

با صدای قلم خود سکوت را می شکنند

گوئی افسر به حق زور گفته است

گوئی که تحقیر شدن را دوست می دارند

کسی از نگاه کج می شکند

و برای کسی ناسزا و تیپا هم نوش است

برای بچه های کم سال "تست" می نویسند:

اگرانگشت را ببری، چه خواهی کرد؟

اگر توپ ات را گم کنی، چه خواهی کرد؟

چشمان ام سیاهی می رود، دل ام فشرده است

آخر، این گونه حرف ها به چه کار می آیند؟

چه کسی می اندیشد که از کودکان گرسنه،

کدام یک این یاوه ها را دوست می دارد؟

به پاهای برهنه و شکم های گرسنه،

سخن از توپ گفتن مفهومی ندارد

آن ها از کارکردن فراغتی برای بازی نمی یابند

اما دردهائی که بشود از آن سخن گفت، فراوان دارند

کدامین توپ اش را گم خواهد کرد؟

بس که با شکم گرسنه کار کرده اند، به جان آمده اند

"دفه" دست های شان را پاره می کند،

چگونه از انگشت با او سخن بگویم؟

بگذار استاد بگوید که من معلم بدی هستم

من حرف های او را نمی فهمم

بگذار استاد آمریکائی مرا نپسندد

عشق بچه ها را نمی توانم انکار کنم

هم درد نیستيم، سوادمان هم یک سان نیست

حرف هائی که او می آموزد، به درد من نمی خورد

از این که نمره ام را کم بدهند، باکی ندارم

کم بودن نمره ام شرمسارم نمی کند

اما، از این می ترسم که کودکان بی نوا،

به خاطر این حرف ها مرا از خود برانند

و چشمان خسته ی "نرگس" و "سلمان"،

وقتی من این گونه سخن بگویم، به اشک بنشینند

بچه ها بیم مدارید شما را به یاد دارم

هرگز شما را فراموش نکرده ام

باز هم پیش شما برمی گردم

در حالی که بال های ام را در کینه های مواج شسته ام

با شما از این یاوه ها سخن نمی گویم

انگشت بریده را هر روز می بینید

پرسیدن ندارد، پشت دار قالی،

هنگامی که انگشت تان را می برید، خون اش را می مکید

هرگز این گونه حرف ها را لازم ندارید

با شما از دست های بریدنی حرف خواهم زد

از توپ بازی چه می فهمید؟

اگر هم از اسباب بازی با شما حرف بزنم، دل ام آتش خواهد گرفت

چه کسی برای شما توپ خریده است تا بازی کنید؟

چه کسی به شما اجازه ی بازی داده است؟

خدا، اربابان شما را آفریده است

تا در دیگ ستم شان پیوسته بجوشید

به هر رو باید از توپ، با شما حرف بزنم

توپ های بازی به کارتان نمی آید

توپی که من از آن حرف می زنم، بزرگ و پولادین است

که تن اش را "دفه" هم قادر نیست بشکافد

اگر توپ های فولادین را خوب به کار اندازیم

"دفه" هائی که دست ها را می برند، هزار پاره می گردند

انگشتان و دست های تان بهبودی می یابند

اربابان نمی مانند، اما کارگاه ها می مانند

اگر توپ فولادین کار خود را به خوبی به پایان برساند

پشت تان قوز در نمی آورد، رنگ تان نیز پژمرده نمی شود

تاریکی و فقر رخت برمی بندد

گل های زندگی تان شکوفا می شود،

و افسردگی دیگر نمی ماند

بچه ها منتظرم باشید

من در راه ام و به سوی شما می آیم

هدف زندگی ام را از شما الهام گرفتم (زندگی ام را شما مفهوم بخشیدید)

کاشکی بتوانم آن را به خوبی تحقق بخشم

روزی می رسم، منتظرم باشید

اگر پاهای ام نیز به شما نرسد، اندیشه ام می رسد

هرگز شما را به دشمن نمی فروشم

چه کسی عشق پر شکوه و ژرف خود را رها می کند؟

چشم به راه ام بدارید روزی پیش تان می آیم

همگی با هم به راه می افتیم

عشق و محبت مان را، به همه توده های جهان نیز

می بخشیم و همگی به زیبائی زندگی می کنیم

16 آذر 1351

به: اشرف قهرمان که کودکان را عاشقانه دوست می دارد

قاپی دا دایانیب بیر چوپور افسر

کارتلاریمیزا باخیر٬ ایچه رى قویور

گؤزلرى قیزاریب٬ آغزى کف له نیب

حیرص٬ اونا باخاندا آدامى بوغور

بیر الینده باتوم٬ بیرینده بىسیم

بیر اوجدان باغیریر٬ دؤیور٬ ساواشیر

همقاتارلارى دا٬ دوروبلار اوردا

هامىسىنا گؤزه تچىلیک یاراشیر

قویونو سورودن آییران کیمى

هر کسى ایسته ییر آپاریر اونلار

اوشاقلار دایانیب قاپى اؤنونده

نیگاران باخیشلار٬ قاینایان قانلار

بیر قیز یولدان گلیر٬ یامان تله سیر

قاباغین کسیرلر: کارتیزى وئرین!

قیز دایانیر٬ قورخمور٬ دیک باخیر اونا

گؤرونور٬ بیلیرى شهامت یئرین

سنین نه حاققین وار یولو کسه سن؟"

قاباغین آلانمیر او یوغون افسر

قیز اؤزون قورتاریر٬ یولونا گئدیر

باخیشلار اوخشاییر بو قورخمازلیغى

هر کس اونو گؤرور٬ برک آلقیش ائدیر

یامان توخونورو بو ایش افسره

وارلیغى بنزه ین گؤزه تچى ایته

نیفرت گؤزه تچىسى٬ زور گؤزه تچىسى

آناسى اوتانیر وئردییى سوته

باخیشلار آلتیندا آیدین ازیلیر

درین نیفرتلرى قانیر٬ کیچیلیر

بیر گون خالقین اوغلو٬ سئویملىسى ایمیش

ایندى زور گؤزله ییر٬ خالقدان سئچیلیر

گلیرم کیلاسا٬ باشیم آشاغى

اوره ییم توتولوب٬ بدنیم اسیر

ائله توتقونام کى دولو بولوت تک

کینه٬ ناچار دؤزوم باغریمى کسیر

اوستاد ایفاده ایله کیتاب دان اوخور

اوشاقلار هامىسى تئز تئز یازیرلار

ائله هئچ زادى گؤرمه ییب اونلار

قلمنن سوکوتون جانین پوزورلار

دییه سن حاققىیمیش زور دئسین افسر

دییه سن کیچیلمک اونلارا٬ خوشدور

کیمسه نى سیندیریر بیر اَیرى باخیش

کیمىنه یامان دا٬ تپیک ده نوشدور

کیچیک اوشاقلارا "تئست" یازیرلار:

بارماغیوى کسرسن٬ نئیله یه جکسن؟

توپووو ایتیرسن٬ نئیله یه جکسن؟

گؤزلریم قارالیر٬ کؤنلوم سیخیلیر

آخى بئله سؤزلر نه ایش وئره جک؟

کیمسه دوشونور کى٬ آج اوشاقلاردان

کیم بئله یاوا سؤزلرى سئوه جک؟

چیلپاق آیاقلارا٬ آج قارینلارا

توپدان دانیشماغین معناسى یوخدور

ایشدن باش آچمیرلار اویناماق اوچون

سوروشمالى دردلر اونلاردا چوخدور

هانسى توپو وار کى ایتیرسین اونو؟

آج آج ایشله مکدن گلیبلر جانا

اللرى کسیلیر دفه دؤیمکدن

بارماقدان نئجه من دانیشیم اونا؟

قوى اوستاد دئسین کى پیس موعللیمم

من اونون سؤزلرین قانا بیلمیره م

آمریکائى اوستاد سئومه سین منى

اوشاقلارین عئشقىنى دانا بیلمیره م

دردیمیز بیر دئییل٬ ساوادیمیز دا

او اؤرگه دن سؤزلر دردیمه دَیمز

قورخمورام نومره مى آز وئرسین اوستا

نومره نین آزلیغى٬ باشیمى اَیمز

آمما قورخورام کى یوخسول اوشاقلار

بو سؤزلره گؤره منى آتسینلار

"نرگیس"ین٬ "سالمان"ین یورغون گؤزلرى

من بئله دانیشام٬ یاشا باتسینلار

اوشاقلار قورخمایین٬ یادیمداسیز سیز

هئچ زامان سیزلرى اونودمامیشام

گله جه یم گئنه سیزین یانیزا

دالغین کینه لرده قاناد یوموشام

سیزه بئله یاوا دانیشمارام من

کسیلن بارماغى هر گون گؤرورسوز

سوروشماق ایسته میر کرگاه دالیندا

بارماق کسیلنده٬ قانین سورورسوز

سیزه بئله سؤزلر هئچ لازیم دئییل

کسمه لى اللردن دانیشاجاغام

اویناتمالى توپدان نه قانیرسیز سیز؟

دانیشسام اوره کدن آلیشاجاغام

کیم سیزه توپ آلیب٬ اویناتماق اوچون؟

کیم قویوب گئده سیز توپ اویناماغا؟

اربابلار آللاهى یارادیب سیزه

ظولوم قازانلاریندا قایناماغا

آنجاق توپدان گره ک دانیشام سیزه

اویناتمالى توپلار ایشیزه گلمز

بؤیوکدور٬ پولاددیر من دانیشان توپ

اونون جانینى هئچ دفه ده دلمز

یاخچى ایشه سالساق پولاد توپلارى

ال کسن دفه لر مین پارچا اولار

بارماقلاریز توخدار٬ اللریز توخدار

اربابلار قالمازلار٬ کرگاهلار قالار

پولاد توپ یاخشىجا ایشینى گؤرسه

بئلیزده قوز اولماز٬ رنگیز ده سولماز

قارانلیقلار گئده ر٬ یوخسوللوق گئده ر

حیاتیز گول آچار٬ سولغونلوق قالماز

اوشاقلار گؤزله یین منى

یولدایام٬ گلیره م من سیزه سارى

حیاتیما معنا سیز باغیشلادیز

یاخچى دوغرولدایدیم اونو٬ من بارى

بیر گون چاتاجاغام گؤزله یین منى

آیاغیم چاتماسا٬ فیکریم چاتار کى

هئچ زامان دوشمنه ساتمارام سیزى

درین بؤیوک عئشقین٬ کیمسه آتار کى؟

گؤزله یین گلرم بیر گون یانیزا

هامىمیز بیرله شیب یولا دوشه ریک

محببتى و عئشقى بوتون ائللره

پایلاریق٬ هامىمیز گؤزه ل یاشاریق

16 آذر 1351