اشرف دهقانی

به یاد گرامی ماموستا شیخ عزالدین حسینی

با کمال تأسف مطلع شدم که ماموستا شیخ عزالدین حسینی، مبارز برجسته خلق دلاور کُرد، خلق قهرمانی که بارها پوزه ارتجاع را به خاک مالیده، زندگی را بدرود گفته است. با همه اندوهی که این خبر ایجاد می کند اما یاد ایستادگی های ماموستا در مقابل ارتجاع خمینی و رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی و تلاش های آزادیخواهانه او در جنبش انقلابی مردم کردستان برای کسب حقوق عادلانه خویش، هنوز بر دل های مبارزین گرمی می بخشد. ماموستا شیخ عزالدین با افکار مترقی و آزادیخواهانه اش، با دفاعش از اتحاد خلق های ایران هنگامی که ارتجاع، مبارزه حق طلبانه مردم کردستان را تجزیه طلبی می نامید، با آگاهی اش به شکست قیام بهمن و اعلام این امر که هدف از انقلاب، دگرگونی بنیادی است نه رفتن تاج شاهی و جایگزینی آن با عمامه، با هشیاری اش در عدم شرکت در رفراندوم جمهوری اسلامی در سال 58 و کلاً با همه مواضع و برخوردهای ترقی خواهانه اش، در یادها زنده است. برخورد انقلابی او در مقابل بنی صدر (اولین رئیس جمهور رژیم ضد انقلابی جمهوری اسلامی) در اردیبهشت سال 59 که خواهان خلع سلاح مردم کُردستان بود و این را شرط تأمین حق خلق کُرد می نامید، هرگز فراموش نخواهد شد. در پاسخ به این ریاکاری، ماموستا با آگاهی به این امر که قدرت خلق کُرد در مسلح بودن آنهاست، اعلام کرد که خلق کُرد اسلحه را زمین نمی گذارد و این دولت است که جنگ مسلحانه را به مردم کُردستان تحمیل کرده است. در آخرین موضع گیری خود بر علیه "اصلاح طلبان" به اصطلاح سبز و اعلام قاطع این حقیقت که بدون سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی، مردم ایران نمی توانند به مطالبات خود دست یابند، ماموستا یک بار دیگر نشان داد که همچنان در کنار مردم تحت ستم و در مقابل دشمنان همه خلقهای ایران قرار دارد.

آشنائی شخصی من با ماموستا شیخ عزالدین حسینی در سال 1358، زمانی که من در میتینگ مهاباد به مناسبت نهمین سالگرد رستاخیز سیاهکل سخنرانی کردم، آغاز شد. ماموستا نشان داد که علیرغم همه تفاوت های دیدگاهی اش با کمونیست ها، در عمل دوست آن هاست. با گرامیداشت یاد او، امروز از خانواده گرامی اش که همواره از محبت های آنها برخوردار بوده ام، می خواهم که مرا در غم خود شریک بدانند. درگذشت ماموستا، این مبارز مترقی خلق رزمنده کُرد را به همه خلق های ایران نیز تسلیت می گویم.

24 بهمن 1389