جلوه ای از حد پایبندی جمهوری خواهان لائیک و اکثریتی های معلوم الحال به دمکراسی!

چهار شنبه ۲۴ فوریه "انجمن دفاع از دمکراسی" طبق روال هميشگی خود جلسه هفتگی اش را در سالن کوچک یک رستوران به نام "دنیز" در لوس آنجلس بر گذار نمود. سخنران این جلسه مرتضی محیط بود. مرتضی محیط مدتی است که از طريق يک برنامه تلویزیونی هفتگی- به سمت ایران- ضمن دفاع از اصلاح طلبان حکومتی و افرادی مثل موسوی و کروبی ، اهداف بخشی از بورژوازی ایران را تبليغ می کند. البته ويژگی اين برنامه اين است که وی با پنهان شدن در پشت نام مارکس اين امر را پيش می برد. يکی از تم های اصلی برنامه های وی ، تخطئه تجارب انقلابی طبقه جهانی کارگر در قرن بیستم و به ویژه تحولات تاریخی انقلاب اکتبر و پس از آن می باشد که البته به سطحی ترين شکل ممکن مطرح می شوند. برای مثال وی برای کوبيدن لنين رهبر انقلاب کبير اکتبر با نادان فرض کردن بينندگان خود چنين استدلال سخيفی را مطرح می کرد که چون لنین کتاب گرندوریسه مارکس را نخوانده است پس وی "اومانیسم" مارکس را درک نکرده بود. اين اراجيف در مورد انديشمندی مطرح می شود که با سازماندهی و رهبری انقلاب اکتبر عملا نشان داده تا چه حد انديشه های مارکس را درک و به آن عمل نموده است. محيط با بيان چنين ياوه هائی نشان می دهد که به باور وی "اومانيسم" مارکس فقط در همين يک اثر طرح شده و از قرار مارکس در ديگر آثار خود به آن نپرداخته است!!

يکی ديگر از تم های تبليغاتی مرتضی محيط کوبيدن کمونيست های ايران تحت بر چسب ساختگی "چپ سنتی" می باشد. وی همواره در برنامه های خود چنين دروغی را اشاعه می دهد که در میراث "چپ سنتی" چیزی به غیر از ضربه زدن به جنبش کارگران و خلق های ایران یافت نمیشود. مرتضی محيط در شرايطی بر عليه کمونيست ها دراز گوئی می کند که کمونیست ها ، این مدافعان راستین کارگران و زحمتکشان ایران از روز اول روی کار آمدن رژيم دار و شکنجه و سنگسار جمهوری اسلامی در جهت سرنگونی این رژیم نکبت بار مبارزه کرده و در همه سنگر های مبارزه حضور فعال داشته اند. روشن است که کسانی هم که در چهارچوب "انجمن دفاع از دمکرسی" چنين سخنرانی را دعوت کرده بودند دست کمی از خود سخنران نداشتند. آن ها اکثرا از جمهوری خواهان لائیک و اکثریتی های معروف عام و خاص بودند. اکثريتی هائی که در اوائل دهه 60 رسما از جمهوری اسلامی دفاع می کردند وهم اکنون هم از اصلاح طلبان حکومتی دفاع می کنند و زير بيرق سبز اسلام "ناب محمدی" آنها سينه می زنند.

با علم به ماهيت برگزارکنندگان اين جلسه و با اين که در اين شهر به عنوان یکی از فعالين چریکهای فدایی خلق ایران فعاليت می کنم ، تصميم گرفتم برای آشنائی با بحث ها و استدلال های آنها سری به اين جلسه بزنم. آن چه در زير می خوانيد شمائی است از آنچه در آن جلسه رخ داد که بهتر ديدم از طريق اين گزارش همگان را در جريان آن قرار دهم. در جلسه ۲۴ فوریه پس از پایان صحبت های سخنران که تماماً در دفاع از اصلاح طلبان حکومتی بود، اعلام تنفس نمودند تا پس از تنفس نوبت به پرسش و پاسخ برسد. در آغاز تنفس مجری جلسه به من که هنوز از جایم بر نخاسته بودم نزدیک شد و آرام بطوری که دیگران نشنوند گفت "به دلیل اينکه شما در تظاهرات ۲۲ بهمن با شعار هایت تظاهرات سبز ها را به هم زدی" ، "هیئت مسئولین انجمن دفاع از دمکراسی تصمیمشان این است که شما نمی توانی و نبايد در بخش سئوال و جواب شرکت کنی." این تصمیم ضد دمکراتیک با اعتراض من روبرو گردید. من برای آن که دیگران از این تصمیم ضد دمکراتیک با خبر شوند با صدای بلند گفتم "گوش کنید این ها که میگویند از دمکراسی دفاع میکنند به من میگویند چون که من در تظاهرات شعار های مخالف آن ها را دادهام ، نمیتوانم در بخش سئوال و جواب شرکت کنم و فریاد زدم مرگ بر جمهوری اسلامی "همچنین گفتم این ها که امروز دستشان به جائی بند نيست و کاریی نیستند چنین میکنند اگر به قدرت برسند صد بار از جمهوری اسلامی وحشیانه تر عمل خواهند کرد". پس از برخورد افشاگرانه من تعدادی از شرکت کنندگان در جلسه از اين برخورد ناراحت شده و در نتيجه مسئولين جلسه البته نه از روی دمکراسی خواهی بلکه از روی مصلحت گفتند "مجری جلسه اشتباه کرده است و شما میتوانی در بخش بعدی شرکت کنی". این را هم اضافه کنم که در زمانی که من به اين برخورد اعتراض می کردم یکی از آنها که همیشه نقش قلدر را ایفا میکند گفت "من الان پلیس خبر میکنم". شيوه برخورد این جماعت مدعی دمکراسی که خود را "دمکرات" و "لائیک" می نامند البته "لاییک " های سبز و آن هم از نوع "ناب محمدی" اش بار دیگر نشان داد که این جریان نه دمکرات که برعکس ضد دمکرات و ارتجاعی است و به همین علت هم مدافع بخشی جدایی ناپذیر از جمهوری اسلامی می باشد. در پایان این را اضافه کنم که عمل بسیار ضد دمکراتیک این افراد نه تنها با اعتراض سخنران مواجه نشد بلکه مرتضی محیط با سکوت خود بار ديگر نشان داد که دمکراسی ادعائی وی چگونه دمکراسی است. همگان ديدند که نامبرده از سر زیادی "دمکرات" بودن و "دمکراسی خواه" بودن افزاطی است که به رهبران انقلاب اکتبر "ایراد" میگیرد و نه به دليل منافع و مصالح اصلاح طلبان حکومتی جهت کوبيدن کمونيست ها.

از آن جا که مجری برنامه با استناد به شعارهائی که من به عنوان يکی از چپ های شرکت کننده در تظاهرات11 فوريه بر عليه جمهوری اسلامی سر داده بودم به چنين شيوه غير دمکراتيکی متوسل شد، لازم می دانم که شمائی از آنچه در تظاهرات مزبور گذشت را بازگو کنم. در روز ۱۱ فوریه ، برابر با ۲2بهمن سال جاری به مناسبت سی و یکمین سالگرد قیام با شکوه ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ در شهرهای زیادی از کشورهای جهان تظاهرات هایی در گرامی داشت این روز تاریخی و در دفاع از مبارزات آزادیخواهانه زحمتکشان ایران و بر علیه رژیم سراپا ننگ و نکبت جمهوری اسلامی برگزار گردید. در لوس آنجلس هم جریانات مختلف از جمله سلطنت طلبان، سبز ها و چپ ها با صف مستقل در مقابل ساختمان فدرال دست به تظاهرات زدند. من نيز در صف چپ های انقلابی در اين حرکت اعتراضی شرکت داشتم در جریان تظاهرات که به مدت سه ساعت به طول انجامید به دلیل طرح شعارهای رادیکال از سوی چپ ها - که به عقیده من خواست اکثريت مردم میباشد- تعداد کثیری از مردم حاضر در محل ، عملا به تظاهرات چپ ها پیوستند و شعارهای انقلابی ما را با ما در طول تظاهرات تکرار کردند. همین امر باعث منزوی گردیدن سبزها و عصبانیت آنها شد. بطوری که چند بار به منظور ارعاب و دست کشیدن ما از دادن شعارهای رادیکال با قلدری و بعضا "دوستانه" به ما گفتند که از دادن شعار های راديکال خود داری کنيم که خوشبختانه با مقاومت رفقا و مردم روبرو گردید و دست از پا کوتاه تر عقب نشستند. در یک کلام آن ها از استقبال مردم از شعار های ما حسابی ناراحت شدند و اين را به حساب به هم زدن تظاهرات سبز ها می گذارند. در اين حرکت ما موفق بودیم و توانستیم بر تظاهر کنندگان تاثیر بگذاریم و به همين دليل هم در جلسه ۲۴ فوریه سبز های لائيک به اصطلاح دمکرات شده می خواستند مقابله کنند امری که به رسوائی بيشتر خودشان انجاميد. برخوردی که که تنها می تواند انقلابيون را به مبارزه هر چه پیگیرتر علیه دشمنان رنگارنگ زحمتکشان مصممتر گرداند .

يکی از فعالين چریکهای فدایی خلق ایران در لوس آنجلس

26 فوريه 2010