اتحاد
عمل نیرو های
انقلابی در
خارج از کشور،
وظیفه مبرم
لحظه کنونی!
نیروهای
انقلابی و
مبارز!
در
این شکی نیست
که در ماه های
اخیر ، تشدید
قیامهای
مردمی، چشم
انداز
سرنگونی و پایان
چهل سال
حاکمیت سیاه و
ضد خلقی
جمهوری اسلامی
را به شکلی
برجسته در
مقابل توده
های جان به لب
رسیده و حتی
خود دشمن قرار
داده است. تقابل
انقلاب و ضد
انقلاب در
کشور ما در
هیات خیزش های
متناوب و
قهرآمیز توده
ای هر روز
سرعت و عمق
بیشتری می
گیرد و به رغم
سرکوب
وحشیانه
حکومت،
کارگران و
زحمتکشان و
جوانان و زنان
هر روز در
صفوفی متراکم
تر از قبل با
شعار مرگ بر
رژیم جمهوری
اسلامی، مرگ
بر خامنه ای ،
مرگ بر روحانی
، اصلاح طلب ،
اصول گرا دیگه
تمومه ماجرا ،
سرکوب اثر
نداره، وای
بروزی که مسلح
شویم، بجنگ تا
بجنگیم، توپ
تانک فشفشه،
آخوند باید
کشته شه و ... به
میدان می آیند
و عزم خود
برای یک تغییر
بزرگ اجتماعی،
برای یک
انقلاب که در
نتیجه آن "نان
و کار و آزادی"
تضمین شده
باشد را به
منصه ظهور می
رسانند.
در
تاریخ 40 سال
حکومت رژیم
سرکوبگر و
وابسته به
امپریالیسم
جمهوری
اسلامی هیچ
گاه شرایط برای
نابودی این
رژیم به دست
پر توان توده
ها ، تا این حد
آماده نبوده
است. توده
های زحمتکش
دیگر نمی
خواهند به شکل
گذشته در
مرداب فقر و
فلاکت و
استثمار و
بیکاری و
سرکوب بوجود
آمده توسط
حاکمان رذل و دژخیم
زندگی کنند و
استثمارگران
نیز نمی
توانند به شکل
سابق سُلطه
خود را به
مردم تحمیل
کنند. همین
واقعیت
دشمنان اصلی
مردم ما یعنی
اربابان
جمهوری اسلامی
(امپریالیستها)
را به تحرک
واداشته تا با
تبلیغ راه حل
های ارتجاعی
نظیر رژیم چنج
و یا
آلترناتیو
سازی های ارتجاعی
به سیاست حفظ
نظام
استثمارگرانه
حاکم ، حتی با
قبول
تغییراتی در
شکل و شمایل رژیم
حافظ آن دست
یازیده و از
این طریق به مقابله
با جنبش توده
های کارد به
استخوان
رسیده و در
صحنه نبرد
بپردازند.
اکنون
در تقابل حیاتی
ای که بین
انقلاب و ضد
انقلاب در کشور
ما جاری ست ، نقش
نیروهای
مبارز و
انقلابی در
خارج کشور نیز
اهمیت وافری
می یابد. باید
به مبارزات
خارج کشور به
عنوان جبهه ای
از مبارزه
عمومی
کارگران و
زحمتکشان و
توده های تحت
ستم داخل
نگریست و
نیروهای
مبارز خارج کشور
باید در شرایط
کنونی
تلاشهای
مبارزاتی خود
علیه رژیم
سرکوبگر
جمهوری
اسلامی را با
اقدامات
متحدانه
مبارزاتی (با
حفظ صف مستقل
خود) تشدید
کنند. خارج
کشور در چهل
سال گذشته به
یُمن تلاش های
نیروهای
مبارز و مردمی
همواره یک
جبهه
مبارزاتی
علیه رژیم
جنایتکار
جمهوری
اسلامی و
عوامل آن بوده
است. امروز
در شرایط
طغیان
انقلابی داخل
جامعه، باید
با تشدید
مبارزه در این
جبهه،
مبارزات مردمی
در داخل را هر
چه بیشتر تقویت
نمود. جمهوری
اسلامی علاوه
بر سفارتخانه
هایش، مراکز
ارتجاعی
متعددی در
خارج از کشور
برپا نموده
است. باید با
سازمان دادن
تظاهرات های دائمی
در مقابل
سفارتخانه ها
و در واقع
جاسوسخانه
های این رژیم و
دیگر مراکز
تبلیغاتی اش ،
چهره
جنایتکار جمهوری
اسلامی در
افکار عمومی
را هر چه
بیشتر افشاء
کرد و بر حسب
توان از همه
اشکال مناسب
مبارزه علیه
این رژیم
جنایتکار استفاده
نمود.
در
چنین مسیری ما
از تمام
نیروها و
سازمانهای
مبارز و مخالف
جمهوری
اسلامی دعوت
می کنیم به
ندای مردم به
پاخاسته و به
جان آمده میهنمان
که در مبارزه
با دژخیمان
حاکم فریاد
های "حمایت،
حمایت" سر می
دهند هر چه فعالانه
تر پاسخ داده و
اتحاد عملهای
مبارزاتی خود
در خارج را
برای حمایت از
جنبش انقلابی
در داخل کشور،
گسترش بخشند. فرصتهای
تاریخی تکرار
نمی شوند. بکوشیم
با تشدید
مبارزات ضد
رژیمی در خارج
کشور، در راه
دستیابی خیزش
گرسنگان برای
مطالبات
عادلانه شان
یعنی نان،
کار، مسکن و
آزادی که در
گام اول به
سرنگونی رژیم
وابسته به
امپریالیسم
جمهوری اسلامی
گره خورده ، در
حد توان یاری
رسانیم.
مستحکم
باد اتحاد
مبارزاتی همه
نیروهای مبارز
و انقلابی!
مرگ
بر رژیم
وابسته به
امپریالیسم
جمهوری اسلامی!
پیروز
باد انقلاب! زنده
باد کمونیسم!
چریکهای
فدائی خلق
ایران
12
مرداد 1397 – 3
آگوست 2018