به نقل از : پيام فدايي ، ارگان چريکهای فدايي خلق ايران

شماره 98 ، تیر ماه 1386 

 

تهیه و تنظیم: نادر ثانی

 

چگونه کوکاکولا و چيکيتا فعالين سنديکايی را ساکت می‌کنند!


کلمبيا از جمله کشور هائی در امريکای لاتين است که نمايندگان سنديکا های کارگری تحت بيشترين فشارها و سرکوبها قرار دارند. تا آنجا که  بر مبنای برخی  گزارشات موثق، در خلال  20 سال اخير تعداد فعالين کارگری و نمايندگان سنديکا های کارگری که در اين کشور به قتل رسيده اند ازتعداد قتل هائی که در همين رابطه در مجموع کشور های ديگر اين قاره صورت گرفته نيز بيشتربوده است .در اين فاصله  بيش از ۴۰۰۰ عضو و نماينده سنديکاها در کلمبيا کشته شده‌اند. در اين کشور  شرکتهای بين‌الـمللـی برای ساکت کردن صدای اعتراض کارگران، از جريانات شبه‌نظامی دست‌راستی نيز  استفاده کرده و با پرداخت وجوهی به آنها هر آن کسی را که می‌خواهند از پای درمی‌آورند. در اين زمينه "مادلين بارانMadeleine Baran"، نويسنده نشريه آمريکايی "دلار و عقل Dollar & Sense" که در اين زمينه مطالعه کرده است چنين می‌نويسد:

 

"صبح روز ۵ دسامبر ۱۹۹۶، دو تن از اعضای يکی از جريانات شبه‌نظامی کلمبيا خود را با موتورسيکلت به "کارپا Carepa"، کارخانه کوکاکولا در شمال کلمبيا، رسانده و در آنجا با شليک ۱۰ گلوله "ايسدرو سگوندو گيل Isdro Segundo Gil"، يکی از نمايندگان سنديکای کارگری اين کارخانه را به خاک و خون کشاندند. در نيمه‌شب همان روز شبه‌نظاميان به دفتر محلـی سنديکا حمله کرده و آن را به آتش کشيدند. هفته بعد اعضای همان جريان شبه‌نظامی به کارخانه بازگشته، ۶۰ کارگر عضو سنديکا را به صف کرده و آنها را مجبور کردند تا کاغذی را که برعليه کارگران تنظيم شده بود را امضا نمايند. تمامی اين کارگران تحت فشار مجبور به امضا نامه فوق شدند. دو ماه بعد تمامی اين کارگران به اضافه کسی که هيچگاه عضو سنديکا نبود،يعنی  همسر ايسدرو سگوندو گيل ،نماينده کشته شده کارگران ، از کارخانه اخراج شدند. جرم سنديکا و همسر گيل آن بود که درخواست کرده بودند جريان قتل گيل پيگيری شده و کارخانه کوکاکولا غرامتی به بازماندگان او بدهد. در چنين اوضاعی همسر گيل به مبارزه نابرابرش ادامه داد تا آنجا که  در سال ۲۰۰۰ شبه‌نظاميان اجير شده از سوی شرکت کوکاکولا او را نيز کشتند و دو فرزند او و  ايسدرو سگوندو گيل را بی‌پدر‌و‌مادر نمودند. جالب است که  پس از قتل همسر گيل قاضی دادگاهی که  قتل گيل را بررسی می کرد حکم برائت فردی را که مظنون به قتل او بود صادر کرده و پايان کار پرونده را اعلام نمود."

عليرغم همه اين سرکوبگريها اما کارگران از تلاش باز نايستاده و برای نمونه "سينالتراينال Sinaltrainal"، سنديکای کارگران مواد غذايی کلمبيا، در سال ۲۰۰۱ با به دادگاه کشاندن کوکاکولا در ميامی فلوريدا تلاش کرد تا اين کارخانه را ناچار به قبول مسئوليت کند. آنها خواهان آن بودند که نقطه پايانی بر آزار و اذيت و شکنجه و قتل فعالان سنديکايی کارخانه گذاشته شود. در جريان اين پرونده برخی از سازمانهای آمريکايی مانند "اتحاديه کارگران آهن در آمريکا United Steelworkers of America" از" سينالتراينال" و خواسته‌های آن دفاع می‌کردند. در ادعانامه از جمله آمده بود:


"گروهای شبه‌نظامی به داخل کارخانه‌های کوکاکولا آورده شده‌اند تا با استفاده از قهر، سنديکا را از ميان بردارند و آنها نمی‌توانند بدون اجازه و اطلاع  روسای کارخانه‌ وارد محوطه کارخانه شده باشند."، "با وجود تماسها و خواسته‌های مکرر از جانب سنديکا، برای آنکه ارتباط ميان گروههای شبه‌نظامی و روسای کارخانجات کوکاکولا در کلمبيا متوقف گردد اقدامی صورت نگرفته است."

بديهی است که "دادگاه" ميامی به خواستهای برحق کارگران توجه نکرده و حکم برائت کوکاکولا را صادر نمود. جای ترديد نيست که اين تنها شرکت کوکاکولا نيست که با کمک گرفتن از دارو دسته های مسلح به قتل و جنايت و سرکوب فعالان کارگری می پردازد . برای نمونه شرکت موز "چيکيتا Chiquita"  از جمله شرکت هائی است که در طی سالهای گذشته تعداد زيادی از فعالين کارگری را به کمک شبه‌نظاميان دست‌راستی موسوم به "آيوسی AUC" به قتل رسانده است. اگر چه اثبات رابطه تنگاتنگ اين شرکتها با شبه نظاميان مزدور امر ساده ای نيست اما اخيرا  يکی از دست‌اندرکاران شرکت "چکيتا" در رابطه ای اعتراف کرد  که اين شرکت در خلال مدتی بابت حفظ امنيت "چکيتا "و منافع آن مبلغی بالغ بر ۱۲ ميليون دلار به" آيوسی "پرداخته است! اين اعتراف از سويی باعث شد که "چکيتا "محکوم به پرداخت مبلغ ۱۷۵ ميليون دلار به مقامات آمريکايی گردد و از سويی ديگر امکان شکايت وابستگان قربانيان جنايات شرکت مزبور فراهم شود . به همين دليل هم وابستگان ۱۷۳ نفر که در خلال سالهای گذشته در کلمبيا توسط شبه‌نظاميان دست‌راستی "آيوسی AUC" به قتل رسيده‌اند، از شرکت موز "چيکيتا Chiquita" شکايت نموده و از اين شرکت درخواست غرامت کردند.

 

بيشتر اين ۱۷۳ نفر از فعالين کارگری کلمبيا بودند که نمی‌خواستند به خواسته‌های "چکيتا "و ديگر شرکتهای امپرياليستی تن دردهند و از اينرو" آيوسی "ماموريت يافته بود که آنها را ساکت کند. در خلال تمامی سالهای پس از جنگ جهانی دوم نيروهای نظامی و شبه‌نظامی در آمريکای لاتين برای ساکت کردن مخالفان و فعالين سياسی و کارگری به کار گرفته شده‌اند. در خلال اين مدت در کلمبيا گروههای شبه‌نظامی دست‌راستی از جانب سرمايه‌داران ماموريت داشته‌اند تا تمامی افرادی را که به شکلـی سد راه دستيابی آنها به سودی بيشتر هستند را به سکوت و تمکين ناچار کرده و يا از ميان بردارند. گفته می‌شود که تنها در خلال ده سال گذشته چند هزار نفر به وسيله نيروهای"آيوسی" کشته شده‌اند و جالب اينجاست که بخش عمده اين افراد در مناطقی کشته شده‌اند که کشت موز در آنها رواج دارد.



 

بازگشت به صفحه اصلی

http:/www.siahkal.com