به نقل از : پيام فدايي ، ارگان چريکهای فدايي خلق ايران

شماره 99 ، مرداد ماه 1386 

نادر ثانی

جنگ انسانيت را از ما گرفته است!


(نگاهی به يک افشاگری مستند در مورد جنايات آمريکائيها در عراق)





بيش از چهار سال از حمله ايالات متحده آمريکا و متحدينش به عراق گذشته است. در خلال اين سالها به موجب گزارشات منتشر شده بيش از ۶۵۰ هزار نفرعراقی کشته شده و ميليونها نفر مجروح و آواره شده اند و هزاران تبعه اين کشور در زندانها مورد شکنجه و آزار و اذيت سربازان مهاجم و متحدين عراقيشان قرار گرفتهاند.



دو سال پيش بود که با انتشار تعدادی عکس تنفرانگيز از صحنه های شکنجه مردم عراق در زندانهای اين کشور با واژه "ابوغريب"و آنچه که در آنجا می گذشت آشنا شديم. در اين عکسها میشد به وضوح چگونگی برخورد سربازان و افسران آمريکايی با مردم ستمديده عراق را ديد. عکسهائی که نشان می داد که امريکائيها به شيوهای که از نقطه نظر هر قانون بينالـمللــی محکوم است با مردم عراق رفتار می کنند. پيش و پس از آن هم در اينجا و آنجا از رفتار مهاجمين با مردم غيرنظامی و اسراء گزارشات مختلفی منتشر شد که نشان می داد برخورد اشغالگران شديدا ضد انسانی است .


حال بار ديگر مدارکی عرضه شده که نشان میدهند وحشيگری آمريکائيها و همپيمانان آنان در عراق نه تنها از بين نرفته که با همان حدت و شدت ادامه دارد. سندهايی که اين بار عرضه شدهاند توسط نشريه معروف "دِ نيشن The Nation" به چاپ رسيده اند. خبرنگاران اين نشريه در خلال چندين ماه کار فشرده گفتگوهای بسياری با حدود ۵۰ سرباز و افسری که خود در جنگ عراق درگير بوده اند به انجام رساندهاند و حال نتيجه اين گفتگوها را که اين بار با نام سربازان و افسرانی که با آنها مصاحبه شده همراه است در مجموعه ای در اختيار همگان گذاشتهاند. گزارش نشريه "نيشن" تصويری به غايت وحشتناک را به نمايش میگذارد. تصويری که خود سربازان و افسران امريکائی از جنگ در عراق به نمايش میگذارند نمايشگر جنگی ضد مردمی،ناعادلانه و تجاوزگرانه است که در ابتدا با نيرنگ و فريب آغاز شد و امروز از جانب افرادی که به هيچ کلام اخلاقی و انسانی پای بند نيستند به پيش برده میشود.اين مصاحبه ها نمايشگر تصوير يک جنگ استعماری و اشغال پر کينه و نفرت پس از آن است، تصويری که پيش از اين در مکزيک (از جانب اسپانيائيها)، چين (از جانب انگليسيها)، لهستان (از جانب آلـمانيها)، الجزاير (از جانب فرانسويها)، ويتنام (از جانب آمريکائيها) و بوسنی (از جانب صربها) شاهد آن بودهايم. نشريه "نيشن" اعلام کرده که نتيجه اين گفتگوها هزاران صفحه شده که به مثابه اسنادی مستند درباره جنگی است که هرگز نبايد آغاز میشد و ادعا کرده که حاصل اين گفتگوها غنیترين و بزرگترين سند بر عليه جنگ جاری میباشد.



برخی از خاطراتی که سربازان و افسرانی که با آنها مصاحبه شده به تصوير کشاندهاند به خوبی نشان میدهند که مهاجمين آنچنان فاقد هرگونه جايگاه اخلاقی می باشند که حتی از مسخره کردن مردهها و انجام اعمال بسيار شنيع و غيرقابلقبول در مورد آنان نيز ابايی ندارند. يکی از تصاوير ارائهشده نمايشگر يک سرباز آمريکائی است که قاشق پلاستيکی ارتشی خود را پاک میکند تا به کمک آن مقداری از مغز يک عراقی کشتهشده را از درون جمجمه درهمريخته او برداشته و بخورد. "کاميلو مِخيا Camilo Mejia" افسر ۳۱ سالهای که اين ماجرا را تعريف کرده است اضافه میکند که سرباز يادشده در حاليکه دستش را به دور جسد انداخته بود رو به من کرده و گفت: "عکسی از من و اين احمق بگير!" وحشتناکتر آنکه تمامی اين ماجرا در شرايطی انجام گرفته که برادران و پسرعموهای به اسارت درآمده فرد کشته شده در گوشهای ايستاده و ناچار به تماشای اين صحنه بودهاند. در چنين شرايطی آيا به راستی درک خشم و نفرت مردم عراق از نيرو های اشغال گر کار دشواری است؟




"نيشن" اضافه میکند که بيشتر سربازان و افسرانی که با آنها مصاحبه شده زخمهای عميق روحی از آنچه ديده و شنيدهاند و يا خود به انجام رساندهاند، با خود حمل می کنند. آنها میگويند که با عراقيها مانند انسان رفتار نمیشود و برای سربازان آمريکايی عراقيها جز موضوعی برای سرکوب نيستند. در مصاحبهها از کشتارهای وحشيانهای که در آنها افراد غيرنظامی، از جمله زنان و کودکان، به قتل رسيدهاند ياد میشود. مصاحبهگران میگويند که اين کشتارها اگر چه نه روزمره، اما معمولـی هستند. بيشتر اين جنايات گزارش نمیشوند و اکر هم گزارش بشوند معمولاً مرتکبين محکوم به مجازاتی نمیگردند.



"مايکل هارمون Michael Harmon"، سرباز ۲۴ سالهای که به عنوان پرستار مدتی در عراق بوده است تعريف میکند که چه شد که ديد او نسبت به اين جنگ و آنچه که در عراق میگذرد تغيير کرد. او میگويد: "روزی در نزديکی ما بمبی منفجر شد. به ناگاه تمامی سربازانی که در نزديکی ما بودند روی اسلحههای خود را به اين سو و آن سو گرفته و بدون آنکه هدف مشخصی داشته باشند، به هر سو شليک کردند و در اثر اين شليکها چندين فرد غيرنظامی، از جمله دختری ۲ ساله کشته شدند. او اضافه میکند: "آن بچه به من نگاه میکرد، گويی که با چشمان خود از من میپرسيد، چرا؟"




بخش بزرگی از سربازان و افسرانی که از جنگ در عراق به ايالات متحده آمريکا بازگشتهاند از شدت تفاوتی که بين واقعيت جنگ و تصويری که از جنگ بوسيله دولت ايالات متحده آمريکا دررسانهها به مردم ارائه میشود وجود دارد به شدت ناراحت هستند. "کاملون مخيا" میگويد: "دلهرهای که از ناتوانی ما در مورد پيروزی بر کسانی که به ما حمله میکردند موجب آن گشته بود که داغ دلـمان را بر سر افراد بومی و غيرنظامی که به شکلـی از آنان جانبداری میکردند در بياوريم."




موارد مشابهای که پپش از اين افشا شده و موارد نادری که به دادگاه کشيده شدهاند بيانگر آن هستند که ميزان تجاوزات نيروهای آمريکايی به حقوق مردم عراق بسيار بالا میباشد با اين وجود گزارش نشريه "نيشن" اضافه میکند که اين نخستين باری است که گزارشی در اين مورد با اعلام نام تعداد بسيار بالايی سرباز و افسر که خود درگير جنگ بوده اند ذکر شده است، به مردم ارائه میشود.




در گزارش نشريه نيشن از جمله آمده است که:


"- در اوايل سال ۲۰۰۴ با نشر عکسهايی از آنچه که در زندان ابوغريب میگذرد، در جريان تجاوزات و بیحرمتيهای سربازان و افسران آمريکايی به حقوق و حرمت زندانيان قرار گرفتيم.


- برخی از اين عکسها نمايشگر آن بودند که سگهای تربيتشده نظامی را به جان زندانيان اسير میانداختند. برخی ديگر نشاندهنده گوشهای از شکنجههای بيشمار که بر زندانيان اعمال میشد، بودند.

- در کشتاری که در سال ۲۰۰۵ در شهر "حديثه" به وقوع پيوست دستکم ۲۴ غيرنظامی غيرمسلح عراقی که بيشتر آنها کودک و زن بودند به شکل وحشيانهای به قتل رسيدند. گفته میشود که اين کشتار کور و نابرابر تنها از آنرو صورت گرفت که يک سرباز آمريکايی در اثر انفجار يک مين که در کنار جادهای کارگذاری شده بود، جان خود را از دست داده بود.


- کشتار و تجاوز ديگری که افشا شده است در سال ۲۰۰۶ در شهر "محموديه" به وقوع پيوست. در اينجا نيز تعداد زيادی اسير به شکلـی وحشيانه آماج وحشيگری و گلولههای سربازان آمريکايی قرار گرفتند. در نتيجه آنچه که تا به امروز از اين ماجرا به تصوير کشيده شده میدانيم که سربازان آمريکايی به دختری ۱۴ ساله تجاوز کرده و سپس او، مادر، پدر و خواهر شش سالهاش را به قتل رساندند. افشای اين جنايت در عراق و آمريکا چنان جنجالـی آفريد که يک سرباز آمريکايی به ۱۰۰ سال و سرباز ديگری به ۹۰ سال زندان محکوم شد. البته اين امر که اين دو سرباز در واقع چند سال از اين مدت را در زندان خواهند بود مسئله ديگری میباشد."


 رهبران امريکا به دنبال هر افشاگری جديد واوج گيری هر رسوائی تازه با تلاشی مذبوحانه می کوشند چنين اعمالـی را بسيار محدود وبه مثابه عکسالـعملهای نابجای افرادی ناآگاه جلوه دهند که بدون اطلاع مقامات بالا رخ داده و مسببين پس از شناسائی دادگاهی و مجازات شده اند. اما واقعيت چيز ديگری است. واقعيت اين است که تاريخ تهاجمات نيروهای امپرياليستی و مبارزات تودهها در قرن گذشته به خوبی نشان میدهند که شيوه رفتار نيروهای ايالات متحده و همپالکيهايش با مردم عراق يکی از مکانيسمهای شناخته شده ای است که ارتشهای متجاوز امپريالستی در نيروهای ارتشی خود بوجود می آورند تا آنها در اين برخورد بادشمن عملا خالـی از هر عنصر انسانی باشند. بايد هر گونه احساس نوعدوستی را از وجود خود پاک نمود تا بتوان به شکلـی نمونه در خدمت اهداف امپرياليسم عمل کرد. شيوه برخورد نازیها با انسانهايی که در اردوگاهها اسير بودند، رفتار آمريکائيها با ويتناميها، رفتار فرانسويان با مقاومت الجزايرهمه حاکی از همين واقعيت می باشند .

تاريخ جنگها و تجاوزات امپرياليستی مملو از همين جنايات است و اين جزئی از قانون سلطه امپرياليسم در سراسر جهان می باشد.

بازگشت به صفحه اصلی

http:/www.siahkal.com