به
نقل از : پیام فدایی ،
ارگان
چریکهای فدایی
خلق ایران
شماره
220 ، مهر ماه 1396
توضیح
مترجم: آن چه
در پیش رو
دارید ، ترجمه
متن گفتگوی
تام هارتمن –
مجری
آمریکائی برنامه
"تصویر بزرگ"
که توسط شبکه
تلویزیونی
"روسیه
امروز" در خاک
آمریکا پخش می
شود ، با نویسنده
و فیلمساز
استرالیائی -
جان پیلجر در
مورد فیلم
مستند جدید او
به نام "جنگ
قریب الوقوع
با چین" و
تشدید تضاد و
امکان درگیری
نظامی بین
نیروهای
امپریالیستی آمریکا
، چین و روسیه است که برخی
معتقدند می
تواند به جنگ
جهانی سوم
منجر شود. این
گفتگو عینا از
گفتار به صورت
نوشتار در
آمده و هنگام
ترجمه ، هیچ
گونه تغییری
در متن گفتگو
ها داده نشده
است.(1) در
نتیجه ترجمه
فارسی ، روال
"محاوره"
هارتمن با پیلجر
را بدون تصحیح
دستور زبان ،
دنبال می کند.
توضحیات
داخل پرانتز و
زیرنویس ها برای
تفهیم هر چه
بیشتر مصاحبه
از طرف مترجم
به متن اضافه
شده اند.
شهریور 1396
برابر با
سپتامبر 2017
ترجمه
از: هوشنگ
بخش
دوم و پایانی
9 دسامبر 2016
جان پیلجر:
جنگ قریب
الوقوع با چین
تام
هارتمن: جان پیلجر،
با توجه به
این ، چرا ما
با این "چرخش
به طرف آسیا"ی نیروی
دریائی ، چین
را تهدید می
کنیم و حدس می
زنم که این
مسئله فراتر
از نیروی دریایی
ست و چرا
ایالات متحده
، چین را با
پایگاه های
نظامی (خود) احاطه
کرده است؟
جان پیلجر:
پاسخی
طولانی به آن
وجود دارد،
تام ، و این ربطی
به دونالد
ترامپ و یا
واقعا هر رئیس
جمهور دیگری
ندارد.
این در مورد
یک سیاست خارجی
حریصانه
خشونت آمیز
است که از
زمان جنگ با
کُره (شمالی) ،
در راستای یک
خط مستقیم
اجرا شده است.
موضوع بر سر
سلطه گری است.
به (حرف های) اشتون
کارتر - وزیر
دفاع کنونی
گوش بده ، او
این (مسئله) را
بسیار روشن
ساخته است. او
یک پرُواکاتور
(تحریک کننده)
بسیار پرگوئی
هست. او
سخنرانی در
ملاء عام را
دوست دارد – همان
چیزی را که در
ذهن دارد ،
بیان می کند. و
او می گوید
کسانی که با
ما مقابله می
کنند و می خواهند
سلطه ما را
انکار کنند –
جمله بندی از
من است - پس آن
ها باید با ما
طرف (مقابل) باشند. و او به
چین و روسیه
اشاره می کرد
، اما به طور
عمده به چین.
در
حال حاضر ،
این یک نگرش
است ، این
سیاستی است که
از یازدهم
سپتامبر ، تقریبا
صریح و واضح
شده است. قبل
از آن هم وجود داشت.
این در واقع
از سال 1950 وجود
داشته است.
حمله
به عراق در
سال 2003 ، که
احتمالا یک
میلیون نفر را
از بین بُرد و
حدود چهار
میلیون نفر را
بی خانمان و
در بدر کرد ،
همه این ها بر
اساس فریب
بود.
این
بخشی از آن
سیاست بود. بنابر
این پاسخی
طولانی به
سئوالات شما
وجود دارد ،
اما پاسخ
کوتاه این است
که چین به
دومین قدرت
بزرگ اقتصادی
جهان تبدیل
شده است.
شاید حالا بزرگ
ترین قدرت
اقتصادی
باشد.
هرگز چنین افزایش
قدرتی مثل آن
وجود نداشته
است. این
در یک زمان
بسیار بسیار
کوتاه اتفاق
افتاد و
ایالات متحده
می داند که
حاکمیت آن ،
به عنوان مثال
، در سراسر
معاملات
تجاری ، وداع
با همه توافق
نامه های
تجاری و
تدارکات
بانکی تحت سلطه
ایالات متحده
است.
چینی
ها ، یک سیستم
بانکی موازی
ایجاد کرده اند
که معماری کل
بانکداری
"برتون وودز" (4)
را به چالش می
طلبد. و
چین تبدیل به
(یک پدیده)
توسعه دهنده ،
سازنده ، نه
تنها کارگاه بلکه
سازنده شده
است و برای
ایالات متحده
یک قدرت خوب
شناخته شده
باقی گذاشته
که همانا قدرت
نظامی آن است. به همین
دلیل است که
قدرت نظامی به
نمایش گذاشته
می شود ، زیرا
این قدرت
ایالات متحده
است.
منظور این
نیست که
بگوئیم کسی
خواهان یک جنگ
هسته ای هست ،
اما این جوری
نمی شود.
یک
هیئتی در
ایالات متحده
وجود داشت،
فکر می کنم که
در سال گذشته
بود ، که در آن
ژنرال جیمز
کارت رایت ،
سخنان بسیار
جالبی در مورد
فاصله تصمیم گیری
، برای زمانی
که یک کشور می
داند که احتمالا
قرار است مورد
حمله سلاح های
هسته ای قرار
بگیرد ، گفت. (این
زمان) حدود 12 یا 15
دقیقه است. طبق
اخبار منتشر
شده ، چین تا
چندی پیش سلاح
های هسته ای
خود را در
هشدار رده
پائین نگه
داشته بود. این
بدان معنی است
که موشک ها و
کلاهک ها را
از هم جدا
کرده بودند. اما آن
ها در حال
حاضر در هشدار
مرحله بالائی
بسر می برند.
چرا؟
در چین بسیاری
مانند "اریک
لی" وجود
دارند. او در
ایالات متحده
تحصیل کرده
بود. آن
ها به آمریکا با
دیده بسیار
تحسین آمیزی
نگاه می کنند.
یکی از
استراتژیست
ها به من گفت
"ببین ، ما
دشمن شما
نیستیم ، اما
اگر شما
بخواهید که ما
دشمن شما
باشیم ، ما
باید (برای
این کار)
آماده بشویم".
و
همین ، من فکر
می کنم که در
محافل حاکم
چینی مطمئنا
این نظر
ناخشنودی هست.
تام
هارتمن: بنابر
این ، شما می
دانید که چین
دیوار بزرگ دارد.
در حقیقت ،
یکی از نکاتی
که در مستند
شما مطرح شده
این است که
دیوار بزرگ ،
دفاعی است و به
نظر می رسد که
چین همواره
بیشتر نگاه
درونی داشته
است تا نگاه
بیرونی.
من
یک متخصص در
چین نیستم ،
ولی با نهایت
اطلاعاتی که
دارم ، چینی
ها (بیشتر به
نگاه درونی)
اعتقاد دارند
و شما در این
مورد تحقیقات
انجام داده
اید ، اما می
دانید آن ها
هرگز نوعی از
امپراتوری
بزرگ
بریتانیا که
در قرن هجدهم
انجام شد ، را
انجام نداده
اند.
بنابر
این موضوع از
چه قرار است؟
(الف) آیا این
درست است که
آن ها توسعه
گر نیستند و
اگر نیستند ،
پس موضوع
جزایر
اسپراتلی
چیست؟
و (ب) یک واکنش مناسب
آمریکائی به
رشد اقتصادی
چینی که شما در
مورد آن صحبت
کردید ، چیست؟ من (قبلا) در
چین بودم ، در
واقع ، در سال 1986
یک ماه در چین
زندگی کردم ،
شما می دانید ،
آن موقع آن جا
، جائی با
جاده های خاکی
بود. و
اکنون این
چنین شده است
، می دانید ، منفجر
شده است.
ایالات متحده
چگونه باید
پاسخ دهد؟ دو
سئوال وجود
دارند.
جان پیلجر:
خوب
، ایالات
متحده ، به
نظر من ، باید
از تهدید کردن
جهان خودداری
کند و تهدید
کردن قدرت های
هسته ای را
متوقف سازد.
من
فکر می کنم در
فیلم من یک
مصاحبه بسیار
خوب با
پروفسور "تد
پُستول" که
مشاور سابق
رئیس عملیات
نیروی دریایی
ایالات متحده
است و اکنون
در موسسه
تکنولوژی
ماساچوست
(تدریس می کند) ،
وجود دارد. او گفت ،
چرا این اتفاق
می افتد؟ چرا ما
با مردم نمی
نشینیم؟ چرا ما
نمی توانیم
ارتباط
برقرار کنیم ،
دنیایی داشته
باشیم که در
آن ارتباط
برقرار
بکنیم؟
دلیل
آن این است که
ایالات متحده
هنوز یک نوع سیاست
خارجی قرن
نوزدهم را
اجرا می کند. این یک
سیاست خارجی
(با پشتوانه)
کشتی جنگی
است. آن قدر
تاریخ این
(سیاست) قدیمی
شده که هیچ کس
آن را نمی
خواهد ، زیرا
همه می دانند
که به کجا می
تواند کشیده
شود.
آیا چین
توسعه گر است؟
بله ، چین
مرزهای خود را
به عنوان مثال
از تبت ، با تصاحب
تبت و حوزه آن
تضمین کرده
است.
اما
فراتر از آن ، فکر
می کنم به غیر
از نصب یک
پایگاه کوچک
نظامی در
جیبوتی ،
پایگاه هائی
چینی ، پایگاه
های نظامی ای
وجود ندارند. (چین)
فعالیت های اقتصادی
و زیربنایی
زیادی در
سراسر جهان ،
به ویژه در
آفریقا دارد.
آفریقا
بسیار جالب
است ، جایی که
چینی ها به آن
جا رفته اند ،
به جای آن که
روند قدیمی غربی
ها (را دنبال
کنند) که در
واقع بیان شود
که کشورها فقط
می توانند بر
اساس شرایط
ما ،
شرایط بانک
جهانی ، صندوق
بین المللی
پول رشد کنند
، چینی ها
وارد شده و
گفته اند که
اجازه دهید که
مواد خام شما
در اختیار ما
قرار بگیرند و
ما جاده ها و
پل ها و بنادر
برای شما
خواهیم ساخت.
و این اتفاق
افتاده است.
پاسخ
آمریکا به آن
(سیاست) کاملا
نظامی بود. بنابر
این شما درست
از طریق
آفریقا ، از
طریق
فرماندهی
ایالات متحده
در آفریقا که
جدیدترین
فرماندهی
نظامی ایالات
متحده است و در
حال حاضر در آدیس
آبابا مستقر
می باشد ، در
تقریبا تمام
کشورهای بزرگ
و همه کشورهای
بزرگ آفریقا ،
حضور نظامی
دارید.
یک حضور
نظامی که در
آن تسلیحات
ارتشی به دولت
های غالبا ناپایدار
داده می شود ،
و آن (روش)
قدیمی و
استعماری است
، این یک راه
معامله
امپریالیستی
(متعلق به) قرن
نوزدهم است.
چینی
ها ، از سوی
دیگر ، بله ،
آن ها در حال
گسترش هستند ،
آن ها در آن جا
هستند ، اما
آن ها در حال
گسترش در حوزه
تجاری هستند.
این (گسترش) در
حوزه نظامی
نیست.
در حال حاضر ،
آن ها
یک قدرت بزرگ
هستند.
آن ها
احتمالا
، همان طور که گفتم ،
بزرگ ترین
قدرت اقتصادی
در جهان هستند. بنابر
این آن ها
دارند گسترش
پیدا می کنند. اما هیچ
کس خواهان
گسترش در حوزه
نظامی نیست ،
زیرا این کار
خطرناک است.
و
این (حوزه
نظامی) همان
چیزی است که
گسترش ایالات
متحده (بر آن
استوار) می
باشد. اگر
جهان به راهی
که (خواست)
ایالات متحده
می باشد ، جلو
نرود ، با نیروی
دریایی
ایالات متحده
روبرو می شود.
این
(سیاست) ،
سیاست خارجی
(با پشتوانه)
کشتی جنگی
شناخته می شد. و در آن
زمان آن ها (استعمارگران)
کلاه های
مخصوص استعماری
می پوشیدند. حالا
دیگر نیازی به
آن (کلاه ها)
نیست.
آن ها
یونیفورم های
ترسناک تری می
پوشند و سلاح
های ترسناک
تری دارند.
تام
هارتمن: به
واقع.
من ، در واقع
من اخیرا در
کنیا و سودان
جنوبی و در
مرز با دارفور
بودم. من
از حضور
اقتصادی چینی
در آن بخش از
آفریقا شگفت
زده شدم.
شما در آخرین
بخش ، هر دوی ما
اشاره ای
کردیم (به این
موضوع) که ما
هر دو ، جنگ
سرد را به
خاطر می
آوریم.
من ،
(مانور) "زیر
میز تحریر
قایم شو" در
دهه 1950 در مدارس
ابتدایی این
جا ، در
ایالات متحده
را به یاد می
آورم. (این
مانور برای
حفاظت جان
دانش آموزان
هنگام انفجار
بمب اتمی
احتمالی توسط
شوروی ، به آن
ها تمرین داده
می شد).
در
آن زمان من
فکر نمی کنم
که ما (چیزی) در
مورد زمستان
هسته ای می
دانستیم. اگر من
در این مورد
اشتباه می کنم
، شما می
توانید من را
اصلاح کنید ،
اما من فکر می
کنم که دانش
در مورد
(زمستان هسته
ای) بیشتر در
دهه های شصت و
هفتاد (میلادی)
به دست آمد.
اما
شما در فیلم
خود به این
(موضوع) اشاره
می کنید.
چیزی در فیلم
شما وجود دارد
که برای من
شوکه کننده
بود. من
می خواهم این
قسمت از ویدیو
را نمایش
بدهم. (ضمن
ادامه صحبت
های تام
هارتمن ، بخشی
از فیلم در
این جا بدون
صدا به نمایش
در می آید -
مترجم) مطالعات
علمی ای که من
آموزش می دهم
، توسط دانشمندان
پیش بینی شده
است که یک جنگ
هسته ای زمین
را غیرقابل
زیست می کند.
دانشمندان
به دولت
اوباما
التماس کرده
بودند
، خوب
، آن
ها
نمی گویند که
التماس کرده
اند ، اما آن ها چندین
درخواست برای
دیدار با او و
بحث در مورد
این پیش بینی
ها کرده بودند ،
زیرا آن ها
این موضوع را
با دقت بررسی
کرده اند، ولی
(درخواست) آن ها بارها
و بارها رد
شده بود. (پایان
نمایش بخشی از
فیلم که تام
هارتمن به آن
اشاره کرده
بود - مترجم)
تام
هارتمن: حالا، آیا
این به این
دلیل بود که
(مسئله) به
عنوان عقل
متعارف مورد
قبول واقع شده
است ، یا این
که در این جا
(در این زمینه)
برخی انکار ها
وجود دارد؟
موضوع چیه؟
جان پیلجر:
موضوع بر سر
انکار است ،
بر سر انکار
است ، "استیون
استار" خودش
متخصص در
زمینه (سلاح
های هسته ای)
هست. او
نظری نمی دهد
، (بلکه) آن چه
که همه می
دانند که
اتفاق خواهد
افتاد را
اعلام می کند.
او
می گوید، شما
می دانید در
یک مبادله
(جنگ هسته ای)
بین چین و
آمریکا
(سراسر) زمین
را دود فرا می
گیرد و برای
ده سال آینده
، زمین بیش از
حد سرد خواهد
شد و محصولات
غذائی
نخواهند
توانست در آن
رشد بکنند. این
اطلاعات ، این
اطلاعات به
مدت بسیار
طولانی
شناخته شده
اند ، اما
حالا ، انکار
می شوند.
حق
با شماست. و
شما می دانید
، اگر به این
انکار اقرار
شود ، پس از آن
، کل صنعت
(نظامی) در
معرض تهدید
قرار می گیرد. چقدر
بود ، در سال 2014 ،
بودجه کمک های
مالی کشوری
برای
تولیدکنندگان
اسلحه ، 444
میلیارد دلار
بود.
شبکه
، شبکه عظیم ،
یا هر چه که
نامیده می شود
، امنیت ملی ،
صنایع نظامی ،
اما این چشم
انداز
بزرگ
تسلیحاتی و
جنگ افروزی و
اطلاعات است
که واقعا
ایالات متحده
و به خصوص در
حال حاضر ،
(استیلای)
طولانی و
صعودی پنتاگون
را (به جلو) می
راند.
و
نگاهی به
کابینه
دونالد ترامپ
بیندازید ، (این)
یک کابینه
ژنرال های
(ارتشی) به نظر
من می آید.
شما
می دانید که
بخش ذاتی
ایالات متحده
، واقعیت
ایالات متحده
، از این امر
تهدید می شود
، زیرا بدون
تهدید ، من
فکر می کنم که
جیمز برادلی
در ابتدای
فیلم می گوید:
"بدون تهدید ،
(آمریکا) چه
کاری انجام می
دهد؟"
تام
هارتمن: بله
این یک قطعه
قابل توجه و
کاملا قابل
توجهی از فیلم
سازی است که
شما در این جا
انجام داده
اید، جان ، ما
فقط 10 ثانیه (به
پایان برنامه
وقت) داریم. آیا شما
خوش بین یا
(این که) نگران
هستید؟
جان پیلجر: اوه
، من خوش بین
هستم ، زیرا
در این فیلم
نشان داده می
شود که در
اكیناوا ، در
كُره ، در
جزایر مارشال
، بیان گر
مقاومت فوق
العاده ای
هست.
شما می دانید
، ما
(طرفداران)
خیلی زیادی
داریم ، این
ها ساکنین
جزایری هستند
که در برابر
این (هژمونی)
مقاومت می
کنند.
تام
هارتمن: بله
جان پیلجر: این
واقعا یک فیلم
خوش بینانه ای
هست.
تام
هارتمن: عالیه.
عالیه. جان پیلجر
، از شما
بسیار
سپاسگزارم.
جان پیلجر:
متشکرم از
شما.
تام
هارتمن: " جنگ
قریب الوقوع
با چین" فردا
شب در ساعت 9
بعد از ظهر به
طور اختصاصی
در ایالات
متحده در
آمریکای
شمالی نمایش داده
می شود.
و
این (مطالب)
برنامه امشب
ماست. فراموش
نکنید که
دموکراسی یک
ورزش
تماشاگرانه
نیست. به آن جا
(صحنه مبارزه)
بروید. فعال
بشوید. دست بر
سر شانه شما
خورد ، حالا
(دیگر) نوبت
شماست!
زیرنویس
مترجم:
4 - در سال 1944 ،
با امضای
موافقتنامه
سیستم مدیریت
مالی "برتون
وودز" ،
قوانینی
مربوط به
روابط تجاری و
مالی بین ایالات
متحده ،
کانادا ،
اروپای غربی ،
استرالیا و
ژاپن ایجاد
گردید. سیستم "برتون وودز"
اولین نمونه
ای از یک نظام
پولی کاملا
مذاکره شده ،
جهت کنترل
روابط مالی
بین کشورهای
امپریالیستی
می باشد.