به نقل از : پیام فدایی ، ارگان چریکهای فدایی خلق ایران

شماره 201 ، اسفند ماه 1394

 

ع. شفق

 

در ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺑﻬﺎر  !

 

ﺑﺎر دﻳﮕﺮ، ﺟﺎودان رﻳﺸﻪ ﻫﺎی ﺳﺒﺰ ﺑﻬﺎر 

از دل ﺧﺎك ﮔﺮم اﻳﻦ دﺷﺖ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﻓﺮﻳﺎد می­کشد 

..........

وآﻧﮕﺎه از اﻣﺘﺪاد رﻧﮕﻴﻦ ﻛﻤﺎن 

ﺟﺎﻧﺒﺎﺧﺘﮕﺎن ﻣﺎ، اﻳﻦ ﻛﻤﺎﻧﺪاران ﺳﺮخ ﺑﻬﺎر 

ﭼﻮن جنگلی ﭘﺪﻳﺪار می­ﺷﻮﻧﺪ 

ﻫﻤﭽﻮن ﻫﻤﻴﺸﻪ زﻧﺪه و زﻳﺒﺎ و ﺳﺮﻓﺮاز  

ﻣﻐﺮور و اﺳﺘﻮار

از ورای دﻳﺪﮔﺎن ﻣﺎ می­ﮔﺬرﻧﺪ 

ﺑﺎ اﻧﻔﺠﺎر ﺣﻀﻮر ﺷﺎن 

آﺗﺶ می ­افکنند ﺑﺮ روح و ﺟﺎن ﻣﺎ 

و دﺷﻮاری ﺳﻬﻤﮕﻴﻦ و ﺑﻴﺮﺣﻢ وﻇﻴﻔﻪ را  

ﺑﺮ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﻣﺠﺮوح ﻣﺎ  

          آﺳﺎن می­کنند، 

ﻫﺰار ﺑﺎر می­ﺳﺘﺎﻳﻤﺖ ای ﺑﻬﺎر!

             ﻫﺰار ﺑﺎر می­ﺳﺘﺎﻳﻤﺖ ای ﺑﻬﺎر! 

         ﭼﻮﻧﺎن ﻛﻪ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻳﺎراﻧﻤﺎن رواﺳﺖ...