به نقل از : پیام فدایی ، ارگان چریکهای فدایی خلق ایران

شماره 189 ، اسفند ماه 1393

 

نامه رسیده از یکی از شرکت کنندگان در مراسم یادمان سیاهکل در فرانکفورت

 

با سلام

از سوی کسی که در مراسم سالگرد رستاخیز سیاهکل و قیام بهمن که در شهر فرانکفورت برگزار شد شرکت داشته و از نزدیک شاهد فعالیت های تک تک برگزار کنندگان این برنامه بوده ، مایلم که نکاتی را در رابطه با این مراسم با شما در میان بگذارم. قبل از هر چیز می خواهم از رفقائی که سالن را برای برنامه آماده کردند سپاسگزاری کنم.  دیوار سالن پُر بود از پوستر ها و عکس های رفقای فدائی که در مصاف با ارتجاع ، جان باخته بودند و آرم چریک ها و شعارهائی که مواضع این جریان را بروشنی در مقابل چشم همگان قرار می داد. تزئین سالن براستی مرا به یاد مراسم هائی انداخت که در سالهای 57 و 58 در دانشگاه ها برگزار می شد.  شک ندارم که برای رفقائی که اون سال ها رو دیده باشند ، همین امر صدق میکنه و نشون می ده که چقدر این مراسم ها و محیط ها خاطره انگیز و مهم هستند.  خلاصه دست رفقائی که در این زمینه تلاش کرده بودند واقعا درد نکند ، چون با تاکید می توانم بگویم که به هدفشان رسیده اند. نکته بعدی که مایلم رویش تاکید کنم کلیپ هائی بود که در مراسم نشان داده شد. این کلیپ ها واقعا به لحاظ مبارزاتی تاثیر گذار و آموزنده بود و من چه خودم که برای اولین بار آن ها را می دیدم تحت تاثیر قرار گرفتم و چه با نگاه به چهره کسانی که در سالن حضور داشتند این امر را کاملا احساس می کردم.  همین احساس را وقتی که سخنران به پرسش ها پاسخ می داد هم داشتم و می دیدم که تسلط و مهارت و آگاهی سخنران در پاسخ هائی که به سئوالات شرکت کنندگان می داد چگونه در چهره مخاطبین او قابل رویت بود.  جدا از این نکات لازم می دانم از سخنرانی رفیق جوانی قدردانی کنم که گوش کردن به حرفهایش به فردی در سن و سال من امید می داد و نشان می داد که علیرغم همه تبلیغات دشمن، نسل جوان نسبت به سیاهکل و مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی بی توجه نیست و اگر صدایش کمتر شنیده می شود به خاطر این استبداد لعنتی است که جمهوری اسلامی بر مردم ما تحمیل کرده است.

در خاتمه چند پیشنهاد دارم که شاید توجه به آن ها در برگزاری بهتر مراسم های بعدی کمک کننده باشه. اولا فکر میکنم که بهتر باشد که سرود انترناسیونال را چاپ کنید و بصورت چاپ شده همیشه در انتهای مراسم، قبل از پخش خود سرود ، آن را بین شرکت کننده ها تقسیم کنید تا همه بتوانند همراهی کنند.   فکر میکنم به این ترتیب اجرای این سرود خیلی با شکوه تر بشه.  و یک مسئله دیگه این که با توجه به کمبودهائی که گروه موسیقی داشت ، پیشنهاد می کنم که اگر رفقا بتوانند یک گروه 7 یا 8 نفره از رفقایی که در اروپا هستند تشکیل بدند که این عده بعد از تمرین در هر مراسمی 1 یا 2 تا از سرودهای انقلابی و یا سرود های خود سازمان رو جمعی بخوانند و به اجرا در بیارند کار هنری - مبارزاتی مثبتی است.  البته این به امکاناتی برمی گردد که شما از آن مطلعید و نه کس دیگری.  بنابراین باید تاکید کنم که اینها فقط پیشنهاد هستند.

در خاتمه ضمن تشکر از برگزاری این مراسم در آلمان و آرزوی برگزاری مراسم های بیشتر در آلمان ، برایتان در پیشبرد برنامه هایتان موفقیت آرزو می کنم. به امید نابودی جمهوری اسلامی.