به نقل از : پیام فدایی ، ارگان چریکهای فدایی خلق ایران

شماره 186 ، آذر ماه 1393

فرگوسن: شعله های خشم، شهرهای آمریکا را درنوردید !

روز 13 دسامبر 2014 در سراسر آمریکا مردم به خیابان ها آمدند تا خشم و نفرت خود را از برخوردهای سرکوبگرانه پلیس با سیاهپوستان این کشور را به نمایش بگذارند. از بوستون در شمال شرقی آمریکا گرفته تا سان فرانسیسکو در ایالت غربی کالیفرنیا، از محوطه دانشگاه ایندیانا و شهر شیکاگو در غرب میانه گرفته تا ایالت جنوبی میسیسیپی، دیروز شاهد راهپیماییهای گستردهای بود. در این تظاهرات دهها هزار تن به رویدادی پیوستند که "راهپیمایی میلیونی" نام گرفت.

در این روز (13 دسامبر) نزدیک به 50 هزار نفر در واشنگتن به خیابان ها آمدند ، در نیویورک بیش از 30 هزار نفر برای مدتی پل بزرگ بروکلین را متوقف کردند ، در لس آنجلس ، برکلی کالیفرنیا ، دالاس ، بوستون ، شیکاگو ، آتلانتا، ده ها هزار نفر با مسدود کردن جاده ها و بزرگراه ها و تجمع در مقابل ادارات پلیس ، خشم خود را از بی عدالتی های موجود در آمریکا و نقش نظام حاکم در پشتیبانی از نهادینه کردن این بی عدالتی ها اعلام داشتند. تظاهرکنندگان دست های خود را به علامت تسلیم بالا برده و شعار میدادند "شلیک نکن" و یا شعار می دادند که "ما خواهان اجرای عدالت هستیم" ، "زندگی سیاهپوستان نیز ارزش دارد" و یا هم چون سیاهپوستی که در 17 جولای در شهر نیویورک ، سه چهار پلیس بر سر او ریختند و یکی از آن ها با بازوی خود ، آن قدر او را در حالت خفگی نگه داشت تا کشته شد ، مردم آخرین جمله او را تکرار می کردند: "نمی توانم نفس بکشم" ، "نمی توانم نفس بکشم". کشته شدن این شخص بوسیله دوربین تلفن همراه یکی از عابرین ، فیلم برداری شده بود و در اخبار و رسانه های اینترنتی پخش گردید. مامورین آمبولانس هم که برای حمل این فرد به بیمارستان به آن جا فرا خوانده شده بودند ، از دادن تنفس مصنوعی و هر نوع کمک دیگری به او خودداری کردند. این برآمد بزرگ اعتراضی ، بعد از آن رخ داد که پلیس در چند شهر مختلف ، چند جوان سیاهپوست را به قتل رساند و دادگاه به جای محکوم کردن پلیس، قاتلین را بیگناه معرفی کرد. در 9 آگوست 2014 یک پلیس سفید پوست در فرگوسن در ایالت میسوری ، با شلیک گلوله به یک جوان سیاه پوست به نام مایکل براون ، وی را به قتل رساند. شاهدان حاضر در محل ، شهادت دادند که مایکل براون در حالی که دستان خود را به علامت تسلیم بالا آورده بود ، مورد اصابت گلوله قرار گرفته و کشته شده است. پس از مرگ این جوان ، مردم در اعتراض به این جنایت به خیابان ها ریختند. در بستر این اعتراضات خیلی زود روشن شد که مایکل براون نه سوء سابقه ای داشته و نه مسلح بود و پلیس جنایتکاری که مدعی است برای "دفاع از خود" جوان سیاهپوست را کشته است در واقع به سوی کسی شلیک کرده که مسلح نبوده و خطری برای وی ایجاد نمی کرده است.

این جنایت آشکار ، به سان جرقه ای بود بر خشم سال ها نهفته در بین توده های تحت ستم ، به خصوص سیاهپوستانی که در هر لحظه از زندگی پر رنج شان ، تبعیض و ستم را تجربه می کنند و به همین دلیل هم دامنه اعتراضات علیه جنایات آشکار پلیس هر روز شدت بیشتری یافت و به دیگر شهرهای بزرگ در آمریکا نیز گسترش پیدا کرد.

در پاسخ به این اعتراضات ، پرونده این جنایت به دادگاه فرستاده شد. اما در حالی که همه قرائن در محکومیت پلیسی بود که به این جوان شلیک کرده است ، سرانجام هیئت منصفه که شامل 9 سفید پوست و 3 سیاهپوست بود ، پلیس قاتل را تبرئه نمود. امری که خشم مردم را در سراسر آمریکا بیش از پیش بر انگیخت به خصوص که پلیس قاتل در مصاحبه ای اعلام کرد که اگر امروز نیز آن شرایط دوباره تکرار شوند، همین کار را انجام خواهد داد. و چون تنها "وظیفه اش" را انجام میداده ، احساس عذاب وجدان هم نمی کند. به دنبال این دهن کجی به همه کسانی که علیه این جنایت بپا خاسته بودند؛ مردم در فرگوسن به خیابان ها ریختند. و با پرتاب سنگ و شکستن شیشه های ساختمان های دولتی با پلیس در گیر شدند و ماشین های پلیس را به آتش کشیدند ، پلیس نیز با استفاده از گاز اشک آور به سرکوب تظاهر کنندگان پرداخت و تعداد زیادی را دستگیر نمود. این اعتراضات در شرایطی رخ داد که بیش از 2000 نیروی گارد ویژه برای کمک به پلیس فرگوسن به این شهر اعزام شده بود.

در تداوم جو ملتهبی که به دنبال این جنایت در سراسر آمریکا به وجود آمده بود ، در روز 5 دسامبر در فینیکس ، آریزونا ، یک جوان 34 ساله سیاهپوست توسط پلیس سفید پوست به ظن حمل مواد مخدر مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به قتل رسید. تحقیقات بعدی نشان داد که فرد کشته شده تنها در جیبش داروی پزشکی داشته و اصلا مواد مخدر حمل نمی کرده است.

موج جنایات اخیر پلیس آمریکا علیه سیاه پوستان این کشور امر تازه ای نیست. زندان های آمریکا مملو از سیاهپوستانی است که با عناوین مختلف دستگیر و با تبعیض ، محکوم شده و اجبارا عمر خود را در پشت میله های زندان تلف می کنند. این واقعیت تنها بیانگر این امر است که سیستم حاکم بر آمریکا به طور ریشه ای با تبعیض عجین گشته و تبعیض علیه سیاهان یکی از جلوه های آن می باشد. درست است که دهه ها از لغو رسمی نظام برده داری در این کشور می گذرد اما هنوز تبعیض و نژاد پرستی علیه سیاهان بخشی از هویت نظام حاکم بر این کشور می باشد که ریاکارانه خود را در تبلیغات ظاهر- فریب می پوشاند و به هر وسیله ای متوسل می شود تا چهره نکبت بار خود را پنهان سازد.

جنایات پلیس و این واقعیت که تنها در طول یکماه ، 4 مرد سیاهپوست ، غیر مسلح توسط پلیس به قتل رسیدند و حمایت دستگاه قضائی از قاتلان ، تنها نشان می دهد که رهائی از این وضع به دگرگونی ریشه ای نظام حاکم وابسته است.