به نقل از : پیام فدایی ، ارگان چریکهای فدایی خلق ایران

شماره 176 ، بهمن ماه 1392

پیام فدایی: آن چه در زیر می آید متن مصاحبه "رادیو همراه" با رفیق بابک آزاد به مناسبت فرا رسیدن سالگرد حماسه سیاهکل و برگزاری مراسم یادمان این روز بزرگ توسط فعالین چریکهای فدایی خلق ایران در کاناداست. این مصاحبه که در تاریخ دوشنبه 3 فوریه 2014 انجام شده از حالت گفتار به نوشتار تبدیل و با برخی تغییرات جزئی به این ترتیب در اختیار خوانندگان پیام فدایی قرار می گیرد.

متن مصاحبه رادیو همراه با رفیق بابک آزاد از فعالین چریکهای فدایی خلق ایران

در مورد مراسم بزرگداشت رستاخیز سیاهکل در کانادا

رادیو همراه: همان گونه که هفته گذشته اعلام کردیم، امروز با رفیق بابک از فعالین چریک های فدایی خلق در کانادا مصاحبه ای خواهیم داشت. رفیق بابک گرامی، درود ما را بپذیرید.

بابک آزاد: با سلام و درود به شما و شنوندگانتان، من هم یاد و خاطره رزمندگان بزرگ سیاهکل را گرامی می دارم.

رادیو همراه: رفیق بابک، با مطالعه آفیش برنامه تان، متوجه می شویم که در 15 فوریه جهت بزرگداشت خاطره رستاخیز سیاهکل و قیام بهمن، برنامه ای دارید که شامل سخنرانی، شعر و موسیقی و پرسش و پاسخ می باشد و موضوع سخنرانی "سیاهکل در آئینه تاریخ" که از سوی رفیق چنگیز قبادی فر ارائه می گردد. اگر لطف بکنید در رابطه با برنامه ای که دارید، شنوندگان ما را آگاه بکنید، ممنون می شوم.

پاسخ: ما در روز 15 فوریه از ساعت 7 تا 11 شب، در تورنتو کانادا، برنامه ای به مناسبت بزرگداشت چهل و سومین سالگرد رستاخیز سیاهکل خواهیم داشت که این برنامه در "تورن هیل کامیونیتی سنتر" در شماره 7755 خیابان "بی ویو" برگزار خواهد شد. سخنران ما رفیق "چنگیز قبادی فر" خواهد بود که موضوع سخنرانی هم همان طور که شما گفتید "سیاهکل در آئینه تاریخ" می باشد. و برنامه های جانبی مثل شعر و موسیقی هم هست. یک بخش از برنامه هم اختصاص پیدا کرده به پرسش و پاسخ، که این شامل تمام مسائل جنبش و کلأ مسائل مربوط به دیدگاه های چریک های فدایی خلق، و هم چنین رستاخیز سیاهکل است. و می شود در آن جا در مورد همه مسائلی که به جنبش مبارزاتی مردم ما مربوط است، بحث و گفتگو کرد.

رادیو همراه: ما هفته پیش با رفیق لیلا، یکی از فعالین چریک های فدایی خلق در نروژ مصاحبه ای داشتیم. این رفقا در نروژ، مثل سال پیش، مراسمی خواهند داشت که موضوع سخنرانی در آن جا نیز "سیاهکل در آئینه تاریخ" با حضور چنگیز قبادی فر خواهد بود، و دکلمه، موسیقی، و پرسش و پاسخ نیز خواهد بود. و زمان آن مراسم هم روز شنبه 8 فوریه است، یعنی یک هفته جلوتر از شما. امیدوارم که برنامه پربار و موفقی داشته باشید رفیق بابک. اگر اجازه بدهید پرسش بعدی را مطرح کنیم در رابطه با گذشت زمان. 43 سال از رخداد سیاهکل گذشته است. بعضی ها در بوق و کرنا می اندازند و می گویند که این موضوع قدیمی است و پرداختن به آن ضرورت ندارد. به نظر شما چه ضرورتی باعث شده که شما به عنوان فعالین چریک های فدایی خلق ایران، هر سال این (سیاهکل) را مطرح می کنید؟

پاسخ: باید دید که هدف آن کسانی که چنین چیزی را می گویند و چنین تبلیغاتی را می کنند، چیست. قطعأ آن ها هدفی جز ادامه وضع موجود و سلطه سرمایه داران زالو صفت، و ادامه فقر و فلاکت توده های محروم و کارگران کشورمان را ندارند. قبل از این که پاسخی بدهم به این یاوه گویی های دشمنان کارگران و زحمتکشان و دشمنان آزادی و سوسیالیسم، و سرسپردگان سرمایه داری، باید به این نکته توجه کرد که ملتی که تاریخ خودش را به درستی نشناسد (خصوصأ کسانی که در تلاش برای تغییر وضع موجود هستند) قطعأ در طی مبارزات خود با شکست های فاحشی مواجه می شود. سیاهکل که یک رویداد تاریخی بزرگی است که 43 سال پیش در کشور ما اتفاق افتاد، بر اساس ضرورت پاسخ دادن به شرایط مبارزاتی آن دوره بود. و رفقای بزرگ و بنیانگذاران سازمان چریک های فدایی خلق، رفیق مسعود احمدزاده و رفیق امیر پرویز پویان با تحلیل درست و علمی از شرایط آن دوره، و ضرورت گشایش و راه حل برای پاسخ دادن به مبارزات آن دوره، تئوری علمی و مارکسیستی و انقلابی چریک های فدایی خلق را بوجود آوردند. و بر اساس این تئوری بود که رزمندگان سیاهکل، آن رویداد تاریخی را آفریدند. بزرگداشت سیاهکل، تنها بزرگداشت یک عملیات نظامی چریکی در جنگل های شمال ایران نیست. سیاهکل در شرایطی اتفاق افتاد که سلطه و حاکمیت ننگین و سیاه رژیم وابسته به امپریالیسم شاه که 16، 17 سال بعد از کودتای 28 مرداد یک شرایط خفقان و وضعیت خاصی را به وجود آورده بود، یک شرایط سیاست گریزی، یک شرایط بی اعتمادی به نیروهای سیاسی، یک شرایطی که "باید همین وضعیت را پذیرفت و راهی برای برون رفت از آن وجود ندارد" را بر جامعه حاکم کرده بود. و در آن شرایط بود که رزمندگان سیاهکل، با مبارزات خودشان و با خون خودشان پرچم سرخ چریک های فدایی خلق را در آن سال های سیاه و تاریک به اهتزار درآوردند. و سیاهکل سمبل مبارزه قهرآمیز با یک رژیم جنایتکار و تا بن دندان مسلح بود، که این خودش پرچم و راه گشا و سمبل مبارزات مردم ما در سال های آتی شد. سیر مبارزات در جامعه نشان داد که تا چه حد این رویداد تاریخی در پیشبرد و راهگشایی این مبارزات تعیین کننده و مهم بوده است. بر این اساس، ما ادامه دهندگان آرمان های رفقای چریک های فدایی خلق، و ادامه دهندگان کسانی که اسلحه برداشتند و با رژیم جهل و جنایت شاه مبارزه کردند، و در ادامه آن با رژیم جنایتکار و سراپا ننگین جمهوری اسلامی مبارزه کردند، هرساله یاد آن رفقا را گرامی می داریم تا درس بگیریم از آن نوع مبارزه و از آن نوع تفکر. و بتوانیم بر اساس آن تحلیلی که رزمندگان سیاهکل در آن جا شروع کردند، مبارزات کارگران و زحمتکشان میهن مان را به جلو ببریم. نتیجتأ، ما به سیاهکل به عنوان یک رویداد تاریخی که پاسخ درستی بود به شرایط خفقان آن دوره، کما این که در قیام توده ها در بهمن 57 دیدیم که چطور مردم ایران به درستی رهبران فکری و عملی مبارزات خود را شناختند و به طرف سازمان چریک های فدایی خلق ایران آمدند. (بگذریم از این که در آن شرایط دار و دسته جنایتکار فرخ نگهدار و رهبری سازمان فدایی به دست عده ای سرسپرده و مزدور افتاد که بخش بزرگی از نیروهای این سازمان را به هرز برد و به پابوسی جمهوری اسلامی برد.) ولی راهی را که آن رفقا (رفقای سیاهکل) به ما نشان دادند، در ادامه خودش منجر به حضور مردم و مبارزه مردم و مبارزه مسلحانه مردم جهت تحول در کشورمان بود. حتی جنبش مسلحانه در کردستان، در ترکمن صحرا، و تمام جنبش هایی که بعدأ در همه جای میهن مان به مبارزه با جمهوری اسلامی، با این رژیم جنایتکار پرداخته و در صدد ادامه و گسترش قیام 57 بودند، در واقع درس گرفته از انقلابیون سیاهکل و رفقای سیاهکل و آن تفکری بود که چریک های فدایی خلق به وجود آوردند. در دهه 50 که رفقای ما با رژیم شاه مبارزه می کردند (و ده ها و صدها نفر از رفقای ما جان خودشان را از دست دادند) سمبل مبارزاتی مردم کشور ما شدند و هنوز هستند. این پرچم را ما باید همیشه برافراشته نگه داریم. مخصوصأ در این شرایطی که دشمنان ما مستمرأ، از زمان شکست انقلاب 1357 و به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی (در نتیجه شکست انقلاب) تاکنون، به شکل ها و عناوین مختلف درصدد تخطئه این نوع مبارزه هستند، درصدد هستند که جوان های ما در آینده از این مبارزات درس نگیرند، رهبران چریک های فدایی خلق الگوی مبارزاتی آن ها نباشند، و مدام چریک ها و افکار آن ها را به اشکال مختلف در روزنامه های جمهوری اسلامی و با کتاب هایی که علیه آن ها منتشر می شود، و با برنامه هایی که رژیم برای پیشبرد آن ها پول و سرمایه ملت را به هدر می دهند ، مورد حمله قرار می گیرند. این ها می خواهند به جوان های ما بگویند که این راه (مبارزه مسلحانه) راه مبارزه نیست. و اصلاح طلبی و مماشات و راه های دیگری را (در واقع برای تداوم سلطه خودشان) ارائه می دهند که همه برای این است که آن راهی را که رفقای ما در سیاهکل نشان دادند را بتوانند به زعم خودشان از ذهن جوانان مبارز ما پاک کنند.

رادیو همراه: شنوندگان همراه، با رفیق بابک از فعالین چریک های فدایی خلق در کشور کانادا گفتگو می کنیم. رفیق بابک، شما به چند مورد اشاره کردید. یکی این که رژیم سابق، رژیم پهلوی. دوم این که جوانان ما درس هائی از مبارزاتی که در دهه 40، به ویژه در پایان دهه 40 و در اواسط دهه 50، به ویژه در سال 57 بود،گرفتند. سئوال بعدی از دل همین صحبت ها بیرون میاد که چه درسی را ما می توانیم امروز بگیریم. در روزی که کارگران ما در جنبش اعتراضی شرکت می کنند، دانشجویان فعالانه دوشادوش کارگران و زحمتکشان، مبارزات خودشان را دارند، و زنان و جنبش های دیگر. چه درسی الان ما می توانیم بگیریم؟ در حال حاضر.

پاسخ: درس این است که قهر ضدانقلابی را، قهری که از طرف یک حاکمیت به طور سیستماتیک بر کارگران و زحمتکشان کشور ما وارد می شود، قهری که تداوم سلطه ننگین این جنایتکاران را بر کشور ما تحمیل کرده و تداوم آن چیزی جز فقر و خانه خرابی و ادامه سلطه و چپاول مردم، چیزی به دنبال ندارد را فقط و فقط با قهر انقلابی می توان با آن مقابله کرد و آن را از بین برد. به نظر من درس بزرگی که رزمندگان سیاهکل به ما دادند، این است که 34 سال حاکمیت جمهوری اسلامی فقط و فقط با یک نیروی متشکل می توان بر انداخت. این رژیم را که در این 34 سال خودش را کاملأ آماده کرده و تمام سرمایه های ملت ایران را خرج این کرده که بتواند به سلطه خودش ادامه بدهد را جز با سازماندهی یک مبارزه مسلحانه انقلابی، و جز با قهر انقلابی نمی توان از بین برد. 34 سال حاکمیت جمهوری اسلامی و تحولاتی که در این 34 سال اتفاق افتاده، مشخصأ این را برای ما مشخص کرده و این درس را به مردم ما داده که از راه اصلاح طلبی، از راه های قانونی، از راه هایی که رژیم خودش یک منافذی را باز می کند به عنوان سوپاپ اطمینان که این جا و آن جا انتقاداتی بشود و حرف هایی زده بشود، نمی شود این رژیم را سرنگون کرد و حاکمیت مردم و آزادی و برابری را برای مردم به ارمغان بیاورد، این نمی شود. نتیجتأ، هنوز ضرورت آن مبارزه ای که رفقای ما در سیاهکل آغاز نمودند و آن را در دهه 50 ادامه دادند، و هنوز ضرورت آن شیوه از مبارزه وجود دارد، و جوان های ما قطعأ به این شیوه مبارزه رسیده اند و دارند روی آن تعمق می کنند. مخصوصأ حوادث بعد از انتخابات 1388، بعد از جنبش 1388، مسائلی که اتفاق افتاد و تظاهراتی که مردم به خیابان ها آمدند، و سرکوب سیستماتیکی که رژیم انجام داد، ضرورت این که با دست خالی نمی شود با این جنایتکاران مبارزه کرد را، برای مردم ما خیلی برجسته تر کرد. و من فکر می کنم که هنوز با گذشت 43 سال از رستاخیز سیاهکل، این بزرگترین درسی است که می توان از آن گرفت. البته این به آن مفهوم نیست که ما در این شرایط، عینأ همان حرکتی که در سیاهکل اتفاق افتاد را کپی سازی کنیم. نه، آن راهی که رفقای ما به ما نشان دادند این است که با زور، فقط می توان با زور مبارزه کرد، و شما نمی توانید با دست خالی با یک رژیم جنایتکاری مبارزه کنید که از تمام ابزارهای سرکوب دارد استفاده می کند. نتیجتأ، ضرورت مسلح شدن، ضرورت متشکل شدن، ضرورت این که آن نیرویی شکل داده شود که بتواند با این نیروی ضدانقلاب مبارزه کند، من فکر می کنم این بزرگترین درسی است که رزمندگان سیاهکل به ما دادند.

رادیو همراه: خیلی ممنون رفیق بابک عزیز. اگر صحبت پایانی دارید، ممنون می شوم که صحبت های شما را بشنویم. و از این که وقت تان را در اختیار ما گذاشتید تشکر می کنم.

پاسخ: فکر می کنم ما باید برگردیم به این که چه حجمی از تبلیغات علیه چریک های فدایی خلق دارد انجام می شود. همین اواخر یک مزدوری در یکی از روزی نامه های خود رژیم که در ایران منتشر می شود، به یاوه گویی علیه چریک های فدایی خلق قلم فرسایی کرده بود. کلأ نیروهای ضدانقلاب، نیروهای طرفدار سرمایه، و نیروهایی که می دانند که آن ها هم با سرنگونی جمهوری اسلامی باید کاسه و کوزه خودشان را جمع کنند، و می دانند که به چه سرنوشتی دچار می شوند، هر روزه به تبلیغات علیه چریک های فدایی خلق می پردازند. اما ما باید ببینیم که دلیل این چیست. یعنی، چه ضرورتی برای این ها وجود دارد که در طول حاکمیت خودشان، یک روز هم دست از تبلیغات علیه چریک های فدایی خلق، علیه رهبران فکری چریک های فدایی خلق، و علیه این نوع مبارزه (مبارزه مسلحانه انقلابی) دست برنداشتند؟ من فکر می کنم که دلیلش این است که در جامعه ما و در بین جوانان ما، در بین کسانی که خواهان تغییر شرایط موجود هستند، این تفکر، تفکر چریک های فدایی خلق، تفکر رزمندگان سیاهکل دارد الگو می شود و جوانان ما می دانند که فقط و فقط از این راه است که می توان رژیم را سرنگون کرد. بر این اساس است که این روزها با حجم عظیمی از تبلیغات علیه چریکهای فدایی خلق مواجه هستیم. من فکر می کنم که جوانان ما به درستی دارند از آن الگو ها استفاده می کنند، و تعمق می کنند در مورد تاریخ چریک های فدایی خلق، و انتشارات آن ها و حرف هایی را که آن ها زدند، و آن تاریخ را دارند مورد توجه قرار می دهند. و این فقط به این دلیل است که بتوانند یک راه گشایی برای مبارزات مردم ما به وجود بیاد. نتیجتأ، من فکر می کنم که بعد از 43 سال از رستاخیز و حماسه سیاهکل، امروز ما هرچه بیشتر و هرچه عمیق تر داریم ضرورت سازماندهی و ضرورت درس گیری از رستاخیز سیاهکل را می بینیم، و این مبارزه خیلی ملموس تر در مقابل ما قرار گرفته. و با توجه به تمام تحولاتی که در سال های گذشته اتفاق افتاده، ما میبینیم که فقط و فقط با این شیوه و با این تفکر میشود این رژیم جنایتکار را به زباله دان تاریخ سپرد.

رادیو همراه: خیلی ممنون. آرزوی موفقیت و برنامه پرباری را برای شما و رفقا در کانادا دارم. امیدوارم که بعد از برگزاری این بزرگداشت، شما را داشته باشیم و صحبت های تان را بشنویم در رابطه با برنامه ای که برگزار کردید.

بابک آزاد: زنده باشید. من هم درود می فرستم به شما و شنوندگان تان. تا زمانی دیگر، به درود.