به نقل از : پیام فدایی ، ارگان چریکهای فدایی خلق ایران

شماره 167 ، اردیبهشت ماه 1392

توضیح: متن زیر پیامی ست که از سوی فعالین سازمان در نروژ، در مراسمی که به مناسبت روز جهانی کارگر، در شهر اسلو برگزار شد، به سمع حاضرین رسید.

پيروز باد رزم دلاورانه کارگران سراسر جهان !

امروز کارگران جهان در شرايطی روز جهانی خود را پاس ميدارند که نظام سرمايه داری در سراسر جهان با بحرانی بزرگ دست به گريبان است. و در همه جا شاهديم که بورژوازی حقوق و دستاوردهای کارگران را آماج حملات وحشيانه خود قرار داده است. اگر تا ديروز مشاطه گران نظام سرمايه داری مدعی بودند که اين نظام طوری سازمان يافته که "دست نامرئی بازار " همه کار ها را روبراه می کند اکنون مدت هاست که بار ديگر اين "دست" معجزه گر عجز و ناتوانی اش را در مقابل ديد همگان قرار داده و دولت ها را مجبور ساخته که برای کنترل بحرانی که هر روز ابعاد وسيع تری می گيرد وارد ميدان شده و ضمن تحميل برنامه های سختگيرانه رياضت اقتصادی بر کارگران و رنجبران، ميلياردها دلار از خزانه عمومی به جيب بانک ها و سرمايه داران بزرگ بريزند تا به قول خودشان باتوسل به چنين "محرک اقتصادی" ای اقتصاد بحران زده را به تحرک وادارند. و البته روشن است که در اين ميان مشاطه گران اين نظم ظالمانه ديگر به روی خود نمی آورند که هر دو اين روش ها معنائی جز اين ندارد که بورژوازی بار بحران های خود را بر دوش کارگران و ستمديگان سرشکن کرده تا چند صباحی بيشتر در ناز و نعمت بسر ببرد. به همين دليل هم شاهد اخراج های وسيع، بيکاری روز افزون، منجمد کردن دستمزدها ، قطع تامين های اجتماعی و گسترش فقر و فاقه و بيخانمانی هستيم. اموری که بروشنی نشان می دهند تا نظام سرمايه داری پابرجاست بورژوازی برای غلبه بر بحران های ذاتی سيستم خود به قول مارکس حز "محو اجباری توده های تمام و کمالی از نيرو های مولده" راه حل ديگری در چنته ندارد.

يکی ديگر از راه های نجات بورژوازی امپرياليستی سرشکن کردن بار بحران ها خود بر دوش کشور های تحت سلطه و در واقع کارگران و زحمتکشان اين کشورهاست. چه از طريق صادرات هر چه بيشتر کالاهای خود و به قيمت نابودی توليد داخلی در اين کشورها و چه از طريق راه اندازی جنگهای منطقه ای وسازمان دادن تنش های آگاهانه جهت فروش تجهيزات نظامی خود و ما اين واقعيت را به آشکاری در خاورميانه و ايران شاهديم.

امروز کارگران ما به عينه می ببينند که چگونه جمهوری اسلامی با پيشبرد سياست های نهاد های جهانی سرمايه داری مانند بانک جهانی و صندوق بين المللی پول با لغو سوبسيدها تورم لجام گسيخته ای را دامن زده و جيب کارگرزان و رنجبران را خالی می کند و از سوی ديگر دروازه های کشور را بروی واردات کالاهای بنجل باز گذشته و اين امر به بيکاری هر چه بيشتر کارگران و خانه خرابی آن ها دامن زده است و روزی نيست که کارگر دردمندی از فقر و درماندگی دست به خودکشی نزند. و اين همه در شرايطی رخ ميدهد که سردمداران مزدور رژيم با سر دادن شعار های بی محتوای و تاکيد بر پروژه ضد ملی هسته ای شان منطقه را به بازار فروش تجهيزان نظامی تبديل نموده و جيب همان کسانی را پر می سازند که هر روز عليه شان به اصطلاح شعار سر می دهند.

همه اين واقعيات با روشنی بار ديگر نشان ميدهند که سلطه نظام سرمايه داری وابسته و رژيم حافظش جمهوری اسلامی زندگی و حيات کارگران و توده های ستمديده ما را به تباهی کشانده است. و همين امر ضرورت سرنگونی اين ديکتاتوری لجام گسيخته را با برجستگی هر چه بيشتری در مقابل همه زحمتکشان قرارداده است.

در روز اول ماه مه روز جهانی کارگر بکوشيم با تشديد مبارزه در راه سرنگونی جمهوری اسلامی راه رهائی کارگران را هموار ساخته و به اين وسيله به وظيفه انترناسيوناليستی خود در مقابل کارگران جهان هر چه عميق تر عمل نمائيم. و به خاطر داشته باشيم که کارگران جهان در سرود بين المللی خود هماره فرياد زده اند:

"کسی نبخشد رهائی به ما،

نه يزدان و نه شاه و نه قهرمان،

رهائی خود را به دست آوريم،

همانا به نيروی بازويمان"

نابود باد نظام سرمايه داری جهانی!

مرگ بر رژيم وابسته به امپرياليسم جمهوری اسلامی!

گرامی باد روز جهانی کارگر!

فعالين چريکهای فدائی خلق ايران - نروژ

يازدهم ارديبهشت 1392 – اول ماه مه 2013