به نقل از : پیام فدایی ، ارگان چریکهای فدایی خلق ایران

شماره 165 ، اسفند ماه 1391

آنچه در زیر می آید متن سخنرانی رفیق سارا نیکو ست که در برنامه پلتاکی که به تاریخ 9 مارس 2013 در سالگرد 8 مارس روز جهانی زن برگزار شد، صورت گرفت. این سخنرانی از صورت گفتار به نوشتار درآمده و با برخی ویرایش ها و تغییرات جزئی به این وسیله در اختیار علاقه مندان قرار می گیرد.

خشونت و ستم بر زنان ، نمادها و راه کارها

با درود به تک تک شما رفقا و با تشکر از این که در مراسم گراميداشت روز جهانی زن شرکت کرده اید. قبل از هر چيز اجازه بدهيد که 8 مارس روز جهانی زن رو به تمامی زنان تحت ستم ایران و جهان تبریک بگم، و یاد و خاطره همه شیر زنانی که جان خود را در مبارزه برای رسیدن به جامعه ای عاری از هر گونه ستم و تبعیض و خشونت ایثار کردند و در واقع با خون خودشون مسیر این مبارزه را برای ما هموار کردند را گرامی بدارم.

امشب بحث من در مورد نماد های خشونت و ستم بر زنان جنبه های مختلف اون هستش که به دليل کمبود وقت من اين بحث را در چند حوزه مشخص خلاصه کرده ام. که شامل استثمار زنان کارگر و ستم و خشونت در حق اين زنان / ستم و خشونت علیه زنان در خانواده / آمار خشونت بر زنان وقوانین جمهوری اسلامی در باز سازی این ستم ها و خشونت ها هستش. و در آخرهم نگاهی به مبارزات زنان چه در ایران و چه در کشورهای دیگه خواهم داشت.

استثمار زنان کارگر و ستم و خشونت در حق آنان

صحبتم رو با استثمار زنان کارگر و ستم و خشونت در حق اين زنان شروع می کنم.

ببينيد با نگاهی به شرایطی که زنان کارگر ایران و کشورهائی نظير ايران، کشورهای تحت سلطه ديگه ای مثل ایران دارند توش بسر می برند ما نگاهی به اين شرايط انداخته باشيم می بینیم که سرمایه داران زیر حمایت رژیم جمهوری اسلامی ، چه شرایط زندگی جهنمی ای را برای زنان طبقه زحمتکش و کارگر بوجود آورده اند. واقعا شرایطی که زنان کارگر ما امروز توش بسر می برند ، شرایطی یه که مرگی تدریجی را بر آنها تحمیل می کنه. مثلاً امروز هزاران زن پرولتر در کوره های آجر پزی در وضعیتی بسيار نا امن ، غیر بهداشتی و با حقوقی ناچیز آنچنان به کار طاقت فرسا مشغول هستند که هر دم مرگ زودرس و غیر طبیعی در انتظارشونه. واقعا چه عاملی جز فقر و گرسنگی که سرمایه دارن و حکومت حامی آنها بوجود آورده اند میتواند هزاران زن کارگر قالیباف را وادار کنه که ساعات طولانی در شبانه روز گاها 15 تا 16 ساعت در روز در اطاقهای تاریک و فضای تنگ و نمناک، فقط برای اينکه زنده بمانند پای دار قالی بنشینند ؟

در ایران جمهوری اسلامی با تکیه بر قوانین ضد زن و با بی ارزش نشان دادن موجودیت زنان در واقعیت دست سرمایه داران رو برای اينکه هر چه بيشتر ستم رو بر زنان تحمیل بکنه باز گذاشته نماد این ستم ها را ما در دستمزد ناچیز در ازای کار طاقت فرسا ، مزد نابرابر در مقابل کار برابر، عدم امنیت شغلی ، تحقیر و تبعیض جنسیتی در محیط کار و سو استفاده های جنسی توسط کارفرمایان در محیط کارخانه میتوانیم ببینیم. به طور مشخص گفته ميشه که 500 زن کارگر در شهرستان طبس مشغول کار هستند که حقوق این زنان برای کار مساوی با مردان کارگر یک سوم مردان کارگره. و طبق آمار دولتی فقط 100 نفر از این زنان تحت پوشش بیمه های درمانی قرار دارند.

ابعاد ستم و خشونت بر زن را باید در زندگی هزاران هزار زنان کارگر مهاجر خانگی دید که برای بدست آوردن يک لقمه نان خانواده ها و عزیزان خودشان را ترک میکنند و راهی کشورهایی مثل کشورهای خلیج میشوند و دقيقا عين برده در خدمت شیوخ عرب و زنان ظالم آنان قرار میگیرند ، اینان خواهران ما از سریلانکا، فیلیپین، اندونزی، اتیوپی ، بنگلادش و نپال هستند که به عنوان بردگان عصر امروز دور از خاک خودشون نه فقط به عنوان یک کارگر بلکه به خاطر زن بودنشان هم بیش از مردان هم طبقه ای خودشون هر روز مورد انواع واقسام ستم ها و خشونت های روحی و جسمی دارند قرار میگیرند ، چه بسیار، واقعا بسياری از اين زنها در همین خانه ها توسط همين صاحبان کارشون کشته میشوند و خانواده هایشان هیچ وقت حتی رد پایی از آنان پیدا نمیکنند. در اينجا از ال پی اریاواثی ياد می کنم ، زن کارگری از سیرلانکا بود که در عربستان سعودی توسط صاحب کارجلادش با 19 میخ که با چکش بر بدنش زده بود به قتل رسید.

سازمان جهانی کارميگه که 53 میلیون نفر کارگر مهاجرخانگی وجود داره که بیش از 80 در صد اين کارگران را زنان تشکيل می دهند. بسیاری از این زنان که شبانه روز با دستمزد واقعا ناچیزی که حتی اگر اون رو هم بشون بدهند چون خيلی وقتها همين دستمزد را هم بشون نمی دهند به کارهای سخت و طاقت فرسا مشغول هستند ومرتب مورد انواع و اقسام خشونت ها ی جنسی و ضرب و شتم هم قرار میگیرند.

در اینجا باید روی این مساله تأکید کنيم که امروز در واقع هر چقدر که سیستم سرمایه داری در سراسر دنيا داره گسترش پيدا می کنه و به خاطر این که امپریالیست ها، هم با شدت هر چه بيشتری دارند کشورهای تحت سلطه رو غارت و چپاول می کنند و می خواهند در واقع سود های کلان (مافوق سود امپرياليستی)بيشتری به دست آورند سیاست های استثمارگرانه شدیدی را به کشورها تحت سلطه داره تحمیل می شه. زنان متعلق به طبقه زحمتکش متحمل رنج و ستم های بی شماری تو اين زمينه می شوند. امروز وقتيکه در شرایطی هستيم که کارخانه ها و مراکز تولیدی به خاطر بحرانهای اقتصادی دارند بسته ميشوند زنان حتی بیشتر از مردان با عارضه بیکاری دست بگریبان هستند و به همین خاطرهم در فقر و فلاکت دارند دست و پا می زنند. در چنین شرایطی ابعاد ستم بر زنان کارگر و فقیر جهان واقعا باور نکردنی یه. يعنی باور نکردنی یه که در بیروت طبق آماری که دولت ميده هر هفته یک زن کارگر خانگی یا کشته میشه و یا از فرط آن شدت ستمی که داره بهش ميشه دست به خود کشی می زنه.

خشونت و ستم بر زنان را باید در رنجی که در شب های سرد و زمستانی زنان کارتن خواب در کنار بچه هاشون در محلات فقیر نشین شهر تهران و ديگر شهر های بزرگ دارند متحمل می شوند بايد ببينيم . بايد ببينيم که چطوری اين زنان که حاضرند برای اينکه زندگی شون رو بگذرانند به کار کارگری شرافتمندانه بپردازند ولی نمی توانند و عملا زمينه کاربرايشان وجود نداره در چنگال فقر و محرومیت اسیرهستند و چطوری تعداد زنان کارتن خواب هر روز داره زياد تر ميشه و چه بسیارند شماری از این زنان که بر اثر سرما و بیماری و گرسنگی، در همان کارتن ها که تنها سر پناه شون هست جان می دهند.

امروز روزنامه خراسان گزارش داد که يک زن جوان35ساله کارتون خواب در پارک باغ آلبالو در مشهد بر اثر سرما جان داد. جسد اش رو به پزشک قانونی فرستادند و هنوز هويت اين زن مشخص نشده هويت او یک زن فقير و محرومه. بنابراین وقتی شرایط کار و زندگی زنان کارگر و زحمتکش را مورد توجه قرار می دهیم می بینیم که ابعاد ستم بر زن خيلی فراتر از اينه که در یک مقوله به نام خشونت گنجانده بشه. اين روزها کلمه خشونت تقريبا دلبخواهی معنی می شه و گاهی اوقات می بينيم که با يک همچنين تعاریفی ستم بر زنان راهم که دارای ابعاد طبقاتی یه و در واقع ريشه در مناسبات طبقاتی داره رو از آن حذف می کنند. به همین خاطر لازمه که تاکيد کنم که من بین خشونت فیزیکی و خشونت کلامی که بر زنان وارد ميشه و ستم هائی که از طرف سرمایه داران و حکومت های مدافع سرمایه داری بر زنان وارد می شود و هم چنین ستم هائی که در محیط خانواده از طرف مردان و یا حتی زنان ناآگاه تو جامعه و از طرف جامعه و حکومت و فرهنگ ارتجاعی مردسالار داره ميشه بين اينها فرق قائل هستم .

آمار خشونت بر زنان

در اين قسمت يک نگاه کوتاه بکنيم به آمار خشونت بر زنان . می خواهم بگم که خشونت عليه زنان یک مساله واقعا جهانی شده بطوری که از هر سه نفر زن در دنیا یک زن در طول زندگی اش مورد ضرب و شتم و تجاوز قرار می گیره. می گويند که که آمار جمعیت جهان به هفت میلیارد نفر میرسد و مشخصه که نیمی از این جمعیت زنان هستند، پس وقتی که در دنیا از هر سه زن ، یک زن، مورد خشونت داره قرار میگیرد تعداد زنانی که قربانیان این خشونت ها میشوند به بيش از یک میلیارد نفر میرسه. براساس آمارسازمان بهداشت جهانی هر ۱۸ ثانیه یک زن مورد حمله یا بدرفتاری قرار میگیره.

در هند که اخیرا بعد از جنایتی که حدود دو ماه پیش اتفاق افتاد و دختر دانشجوی ۲۳ سالهای مورد تجاوز ۶ مرد قرار گرفت که بعدش هم توبیمارستان فوت کرد. تظاهرات های اعتراضی در سراسر هند در مورد مسئله تجاوز بر زنان صورت گرفت و صورت می گيرد و ما اين تظاهرات را ديروز هم ديديم. ولی شاید سخته که در باور آدمی بگنجد که در هر 20 دقیقه در هند یک زن مورد تجاوز قرار میگیره. از زنانی که در هند مورد خشونت قرار میگیرند ، چهل و یک درصد شان به خاطر ادامه آزار جسمی توسط شوهرانشون دست به خود کشی میزنند .

باز طبق آمار یونیسف درهند بیش از دومیلیون نفر زن خیابانی وجود دارد که بیش از نیم میلیون نفر آنها زیرسن قانونی هستند و هیچ نوع حمایتی در مقابل انواع خشونتها و برخوردهای شدیدی که با هاشون می شه ندارند. خود دولت هند رسماً اعلام کرده که طی ۲۰ سال گذشته ۱۰ میلیون نوزاد دختر توسط والدینشان به قتل رسیدهاند. در هفته گذشته هم باز شاهد بودیم که یک دختر هفت ساله مورد تجاوز گروهی قرار گرفت. در روسيه بنابرتخمین دولت روسیه احتمالاً در سال ۱۹۹۹ حدود ۱۴ هزار زن توسط اقوام خودشون به قتل رسیدهاند. در کانادا هر روز بیش از 3000 زن به همراه 2500 نفر ازبچه هاشون برای فرار از خشونتهای خانوادگی به مراکز امدای رجوع میکنند. در سوئد هر سه هفته ، یک زن بدست نزدیکانش به قتل میرسد. گزارشات از آمریکا هم که نشان میدهد که در هر دو دقیقه یک مورد آزار و اذیت جنسی در این کشور اتفاق میافتد.

اينها فقط گوشه ای از آمار ها بود اين آمار ها در واقع نشان می دهند آنچه که من با اين آمار ها می خواستم توضيح بدم اين هستش که پدیده خشونت، وقتيکه به کشور های مختلف نگاه می کنيم پدیده خشونت بر زنان نه ويژگی اين يا آن کشور و يا اين مذهب و يا يک مذهب ديگه بلکه واقعا جدا از ساختار های فرهنگی و روبنایی مختلفی که تو اين جوامع وجود داره با توجه به گسترش سیستم ظالمانه سرمایه داری در سطح دنیا، به  مساله ای جهانی تبدیل شده که هیچ مرزی ، ملیتی ، نژادی  و يا مذهبی از آن  جدا نیست. در واقع اين فاکت هائی که گفتيم نشاندهنده اين هستند که خشونت بر زنان به عنوان پدیده ای جهانی حالا با شدت و حدت مختلف در تمام جوامع طبقاتی وجود داره و به همين دليل هم مبنائی طبقاتی دارد که با تعاريف من درآوردی نمیشه آنرا ناديده گرفت ويا انکارش کرد.

ستم و خشونت علیه زنان در خانواده

تو اين قسمت در باره ستم و خشونت علیه زنان در خانواده صحبت می کنيم. ببينيد خانواده نهادی هستش که ستم هائی که بر اساس سنت و فرهنگ مردسالاری در یک جامعه وجود داره رو در خودش منعکس می کند. بر اساس فرهنگ و سنت مردسالاری دختر از زمانی که چشم باز می کند قراره که بپذيره و واقعاً ناخود آگاه هم می پذیره که در مقامی کمتر از برادر خودش قرار داره، همانطور که برادر او نیز یاد می گیرد که جنس مذکر عقل و قابلیت بیشتری از زن ها داره و بنابراين حق و حقوق بالاتری از زن ها باید داشته باشه. این فرهنگ در بسیاری از خانواده ها باعث می شود که زنان در خانواده تحت کنترل مردها در بیایند و مجبور بشوند ار آنها اطاعت کنند وهر جا هم بخواهند اطاعت نکنند مورد برخوردهای فیزیکی خشن قرار می گيرند. زنی که از طرف شوهرش مورد اذیت و آزار قرار می گیره هم به دلایل اقتصادی وهم به خاطر غالب بودن فرهنگ مردسالاری در جامعه یا بايد زندگی زیر تحکم رو قبول بکنه و يا اگر بخواهد خودش رو از اون شرایط نجات بده خیلی وقت ها حتی از طرف خانواده خودش مورد سرزنش قرار می گیرد. در خانواده های زحمتکش، فقر و نداری و مصیبت هائی که از فقر و نداری در واقع ناشی ميشه از یک طرف و از طرف ديگه در واقع اون فرهنگ مردسالاری نه فقط الزاماً از طرف شوهر بلکه حتی از طرف زنان مرتبط با خانواده از طرف دیگر، فشارهای زیادی به یک زن وارد می کند. چنین شرایطی، در جامعه سرمایه داری نظیر ایران که زن اصلا از هیچ حق و حقوقی برخوردار نیست و هیچ مرجع قانونی نيستش که پناهگاهی برای زن ستمدیده باشد باعث می شود که زن تحت ستم گاه برای خلاص شدن از وضع ظالمانه ای که جامعه و خانواده بر او اعمال می کنند دست به خود کشی و خود سوزی بزند.

ستم و خشونت بر زنان در ایران و قوانین جمهوری اسلامی در باز سازی این ستم ها و خشونت ها:

در قسمت بعدی اين صحبت من می خواهم يک صحبتی در رابطه با مساله ستم و خشونت بر زنان در ایران و قوانین جمهوری اسلامی در باز سازی این ستم ها و خشونت ها بکنم و اميدوارم که زياد خسته تون نکرده باشم.

همان طور که میدانیم ، تحت حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی ، سرکوب و خشونت دولتی علیه زنان ، موضوع بسيار مهمی هستش. رژیم جهنمی جمهوری اسلامی از همان آغاز که روی کار آمد مهر تثبیت خودش رو با در واقع تعرض به حقوق زنان شروع کرد. حجاب اجباری ، اخراج زنان از محیط های کاری در واقع اون قدم های اولی بود که رژیم برای اينکه زنان را از صحنه های اجتماعی حذف کنه برداشت. بعد اش ديگه گماشتن نیروهای سرکوب در اماکن عمومی برای آزار و اذیت زنانی که حاضر نبودند و هنوز هم حاضر نيستند تا مطابق خواست اين جلادان لباس بپوشند، با فرستادن خواهران زینب برای ارشاد زنانی که سالهاست واقعا شجاعانه در مقابل مزدوران رژیم ايستاده و هنوز هم می ایستند و از حق پایمال شده خودشان دفاع می کنند، ما می بينيم که در اين سی و دو سال گذشته مساله همچنان جریان دارد. جمهوری اسلامی با وضع قوانین عقب مانده و ضد زن که بر پایه و اساس قوانین شرع پایه ریزی شده اند زمینه هر چه بیشتر خشونت و ستم بر زنان را در جامعه شدت داده و با این کار در واقع اون فرهنگ مردسالاری در جامعه هر چه بيشتر رواج داده و دست مردان را در اعمال ستم و خشونت بر زنان بدون اينکه در مقابل قانون پاسخگو باشند باز می گذارد . در تمامی این قوانین ظالمانه وقتيکه نگاه می کنيم می بينيم که زنان واقعا به عنوان شهروندان درجه دو به حساب می آيند. و به عنوان نمونه من چند تا از اين تبصره های اين قوانين ننگين را در اينجا برای اطلاع شما توضيح می دهم.

ماده 300 قانون مجازات اسلامی اعلام می کنه که : دیه قتل زن مسلمان خواه عمدی و خواه غیرعمدی نصف دیه مرد مسلمان است. یا، قتل عمد، قتل عمد فرزند توسط پدر : برحسب ماده 220 قانون مجازات اسلامی مستوجب دیه است. قتل عمدی فرزند توسط مادر:قصاص دارد. ماده 88 مجازات اسلامی مردانی که مرتکب زنا شوند را به صد ضربه شلاق محکوم میکند و ماده 82 مجازات اسلامی زنانی را که زنا کرده اند را به سنگسار محکوم میکند.

یکی از مسائل مهم که به ستم و خشونت علیه زنان در جامعه منجر می شود قانونی کردن حجاب اجباری برای زنان هستش. باز هم طبق قانون مجازات اسلامی زنانی که حجاب اسلامی را در اماکن عمومی رعایت نکنند به ۷۴ ضربه شلاق محکوم می شوند. و طبق قانون جمهوری اسلامی ، حق طلاق کاملا در اختیار مردها هستش.

این ها فقط يک گوشه کوچکی از قوانین ارتجاعی و ضد زن هسنش که جمهوری اسلامی با تکیه بر يک همچنين قوانين ننگينی هستش که اين زندگی جهنمی را در واقع برای زنان بوجود آورده تو ایران. اما ستم بر زن در جامعه فقط به این جنبه ها محدود نمی شه.

خشونت در حق زنان و اعمال ستم بر آنها در در هر حوزه ای ، در تار و پود زندگی زندگی زنان ایران جریان دارد ، زن کارگری که با هزاران درد و رنج بار سخت سرپرستی خانواده خود را به دوش میکشد، زنی که برای سفر نیاز به اجازه مرد دارد، مادری که برای از دست ندادن حق مادریش ، مجبور به تحمل هر رنج و تحقیری میشود ، زنی که مجبوره برای تامین زندگی اش با تن دادن به خفت صیغه شدن رو بپذیره ، مادری که برای تامین مایحتاج زندگی کودکش از فرط فقر و بیکاری، همه اصول اخلاقی اش را مجبور ميشه زیر پا بگذاره و به تن فروشی تن بدهد ، همه این ها نمادهایی از ستمی هستند که بر زنان جامعه ما اعمال میشوند .

چه در ایران و چه در کشورهائی مثل هند و پاکستان و افغانستان، بسیاری از مادران بسیاری از زنان به خاطر عدم برخورداری از شرایط بهداشتی و پزشک تو شرايط نامناسبی در موقع زایمان جان می دهند. طبق آماری که دولت دست نشانده کرزای اعلام می کنه می گويد در افغانستان از هر صد هزار زن امروز در هنگام زايمان 1600 نفر جان خودشان را از دست میدهند. با اين گسترش در واقع فقر و فلاکت در زندگی مردم که واقعا نشأت از سلطه سیستم سرمایه داری و چپاول گری های امپریالیستها هست ما می ببينيم که پدران دختران ، در واقع دختران خرد سال خودشون را می فروشند يا اون که دردعوا های قبيله ای مورد معامله قرار می دهند و روحانیون مرتجع هم تو اين زمينه فرصت پيدا می کنند و تحت لوای به اصطلاح " دفاع از فرهنگ بومی" و به بهانه حل اختلافات خانوادگی اين دختران اين نوزادان در سنین پائین را مورد معامله قرار می دهند. و واقعا صفحه ننگينی در تاريخ بشريت به اين وضع در واقع به وجود می آيد.

حالا با وجود زمینه های مادی همین ستم ها و اعمال خشونت در حق زنان هستش که ما شاهد خوشبختانه واقعا شاهد حضور پر شکوه هزاران زن مبارز و انقلابی در هر گوشه از جهان در واقع در اعتراض به اين نظم ظالمانه موجود در کشورهای مختلف در سالی که گذشت بودیم ، دیدیم که زنان در مصر وسایر کشورهای عربی چه جوری علیه رژیم های دیکتاتوربلند شدند و ديديم که دوشا دوش مردان مبارز در صف مقدم مبارزات ضد امپریالیستی و آزادیخواهانه ايستادند و جنگیدند. در افغانستان شاهد شرکت هر چه بیشتر زنان در مبارزات ضد استعماری بودیم ، در بنگلادش هزاران زن سال گذشته در اعتراض به آتش سوزی در کارخانه نساجی که جان بیش از صد کارگر را گرفت به خیابان ها ریختند ، جاده ها را ه بستند و علیه سرمایه داران زالو صفت، فریاد عدالت خواهی سر دادند. به طور کلی در سال های اخیر ما شاهد گسترش مبارزات زنان در سراسر جهان بودیم. يکی از مبارزاتی که خيلی جالب بود و امروز خبرش پخش شد مبارزات زنان در فيليپين بود که اين زنان آمدند در خيابان و شعارشون در واقع اين بود که در حاليکه خيلی ها امسال رو سال مبارزه با خشونت مطرح کرده بودند، زنان فيليپينی يک بنر بسيار بزرگی آورده بودند که روی اون نوشته بود تجاور به کشور من رو متوقف کنيد و مرگ بر امپرياليسم . شعار بسيار خوبی بودش که ما امسال در تظاهرات زنان در فيليپين ديديم. خشم زنان را در میدان التحریر در مصر در اعتراض به دولت مرتجع مرسی و سیاست های زن ستیزانه آن ديديم. زنان معترض در جنبش جهانی وال استریت که واقعا اون دمکراسی پوشالی و نظم سرمایه جهانی را زیر سوال بردند، زنان لیبیایی که فریاد زدند که قوانین شریعت را نمی خواهند ، زنان یونانی که به خیابان آمدند تا نظم اروپای به اصطلاح "متحد و آزاد" را به لرزه در بیاورند، زنان در اسپانیا که در صف مقدم مبارزات ضد سرمایه داری همچنان ایستاده اند و زنان شجاع هند که در اعتراض به جنایت علیه زنان و حمایت دولت و پلیس هند از خشونت بر زنان را واقعا در يک سطحی جهانی افشا کردند و آن واقعیت ماهوی دولت حاکم هند را که در جهان با ظاهربه اصطلاح "صلح دوست " و گاندی مآب به خودش گرفته واقعا ماهيت واقعی ستمکار و ظالم دولت هند را آوردند در سطح جهانی آشکار کردند.درود بر همه اين زنان.

ما بارها بر این نکته تاکید کرده ایم و امروز هم تاکيد می کنيم که خشونت ، تبعیض ، نابرابری ، ستم جنسیتی همه اينهابخشی جدایی ناپذیر از موجودیت جامعه طبقاتی امروزه و تا زمانی که این نظام که همه این ستم ها را هر لحظه بازسازی میکند و به اين ستم ها زمينه رشد میدهد از بین نرود ما نمی توانیم به خواسته های بر حق زنان دست پيدا کنيم و ستم و خشونت بر زنان را از بین ببریم. ما زنان ضمن مبارزه با هر گونه خشونت و ستم و ضمن اعتراض به تمامی نمادهای خشونت بر زنان ، ضمن اعتراض به همه تبعيض های موجود به این مساله آگاه هستيم که رژیم های حاکم در همه این جوامع عامل اصلی باز سازی زمینه های مادی ستم و خشونت بر زنان هستند واونها هستند اين رژيمها هستند که از این خشونت ها سود میبرند، پس مبارزه ما باید در مسیری باشد که ریشه این ستم ها را نابود کند . در ایران رژیم جمهوری اسلامی ، با همه جناح ها و دسته های رنگارنش ، به عنوان رژیم حامی منافع سرمایه داران، بزرگترین سد برای تحقق آرمان های آزدیخواهانه ما زنان است و تا زمانی که این رژیم بدست مردم ایران و در پروسه یک انقلاب بزرگ اجتماعی سرنگون نشده ، ما نمی توانیم قدم بعدی را برای رسیدن به جامعه ای که توش ستم و تبعيض نابرابری وجود نداشته باشد برداریم. زنان مصر تجربه ایران رو امروز توشه راه خودشان دارند ، از همین جهت هم هست که می بينيم تن به تثبیت دولت ارتجاعی اخوان المسلمین نمی دهند ، زنان ایران هم تجربه زنان افغانستان را توشه راه خودشان دارند و دقيقا می دانند که امپریالیست ها هیچ وقت و در هیچ جایی آزادی و دمکراسی نیاورده اند ، به روشنی می دونند که در زیر چکمه همين نظامیان، همين متجاوزین ناتو چه جنایاتی هنوز داره در حق زنان در افغانستان میشود چه جوری مزدوران سرمایه با همه ادعاهای ظاهراً متمدنانه، بی تفاوت از کنار ستمی که داره بر زنان افغانستان میشه می گذرند و آن ستم ها را تحت لوای " نسبیت فرهنگی" توجیه می کنند. ما زنان ایران هیچ وقت جنایاتی که برخواهران و زنان عراقی اعمال شد را از یاد نخواهیم برد ما دیدیم که چگونه دختران و زنان عراقی در زندان های اين کشور توسط سربازان آمریکائی و انگلیسی مورد شديد ترين شکنجه ها و آزار ها و تجاوز ها قرار گرفتند و اگر شانس آوردند و آزاد شدند تازه بعد از آزادی از آنجا که در زندان بوسيله سربازان بيگانه مورد تجاوز قرار گرفته بودند، برخی از آن ها تحت عنوان "دفاع ناموسی" به دست اقوام و نزدیکان خودشون کشته شدند. بنابراین ما فریب روباه های تبهکاری که ضمن روی خوش نشان دادن به امپریالیست ها قصد دارند حقوق پایمال شده ما را می خواهند وسیله ای کنند تا به سلطه نظام امپریالستی در جامعه ما به اصطلاح تداوم بدهند ما فريب اينها را نخواهيم خورد. و باور داریم که نابودی سلطه امپریالیسم در ایران با سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی گره خورده ، باور داریم که مبارزه با ارتجاع جدا از مبارزه با امپریالیسم نيست. باور داریم که روزی از درخت تنومند انقلاب ایران که سالها، سالهای مديدی است با خون برومند ترین، شریف ترین زنان ومردان مبارز انقلابی آبیاری شده، خودمون میوه آزادی را با دستان کارگران و زحمتکشان زن و مرد ایران خواهیم چید.

با اميد اينکه ما روز جهانی زن را در جامعه ای جشن بگيريم که اثری از ستم و خشونت نه تنها بر زنان بلکه بر هیچ انسانی وجود نداشته باشد ، که در آن هیچ گونه خشنونت و تعرضی بر زنان تحمل نشود ، برای رسیدن به هم چنین جامعه ای بايد دست در دست مردان مبارزمصمم تر از هر زمان ديگری با تمام قوا برای نابودی نظام سرمایه داری که در واقعيت زمینه مادی وجود این ستم ها را تضمین میکند مبارزه کنیم . با اميد به رسيدن به چنين جامعه ای. از شما تشکر می کنم که حوصله کرديد و به صحبتهای من گوش داديد.