به نقل از : پیام فدایی ، ارگان چریکهای فدایی خلق ایران

شماره 162 ، آذر ماه 1391

کارگر بی مزد!

در سالهای طولانی سلطه رژیم ضد کارگری جمهوری اسلامی و تحت شرایط اسارتباری که این رژیم با اتکا به قدرت دار و شکنجه برای سرمایه داران کشور شکل داده است، هیچ روزی نبوده و نیست که بورژوازی دندان گردِ حاکم، روش جدیدی برای سرکیسه کردن کارگران ابداع نکرده و نکند. در گذشته یک روز بخشی از حقوق کارگران را تحت عنوان کمک به جبهه های جنگ ارتجاعی ایران و عراق بالا می کشیدند و روز دیگر حقوق رسما شناخته شده را به "مساعده" تبدیل کرده و گاه تحت این عنوان به کارگر پرداخت می کردند. اما اکنون سالهاست که کار را به آنجا رسانده اند که نام دستمزد کارگر تدریجاً تبدیل به "حقوق معوقه" شده و کارفرما با بیشرمی از پرداخت دسترنج کارگر سر باز زده است. در چنین اوضاعی، اعتراض و مبارزه کارگران برای دریافت دستمزدِ کاری که برای سیر کردن شکم خود و خانواده انحام داده اند، به بخشی از زندگی محنت بار روزمره آنها بدل گشته است. اگر به صحنه مبارزات طبقه کارگر در سالهای اخیر نگاه کنیم، خواست پرداخت حقوق های معوقه به یکی از مهمترین و همه گیر ترین مطالبه کارگری تبدیل شده و این حقیقت مبین این امر است که چگونه بورژوازی ایران با حمایت جمهوری اسلامی حتی از پرداخت حداقل دستمزد پذیرفته شده هزاران هزار کارگر زحمتکش هم دریغ می ورزد. این واقعیت دردناک خود نشانگر عمق فاجعه و زندگی مصیبت باری ست که این طبقه انگلی برای کارگران شکل داده اند.

در چنین چهارچوبی هر روز خبر جدیدی از چگونگی جنایات فجیعانه ای بگوش می رسد که توسط کارفرمایان و سرمایه داران زالو صفت وابسته تحت حمایت جمهوری اسلامی در گوشه و کنار مملکت بر علیه کارگران انجام می شود. در یکی از تازه ترین ترین این خبرها اعلام شده است که در قزوین و در کارخانه "اشکان چینی" کارفرمای رذل به ابتکار جدیدی دست زده است. او نه تنها در مقابل کار طاقت فرسای کارگران به آنها حقوقی نمی پردازد بلکه هر چند وقت یک بار کارگران طلبکار را بدون پرداخت حقوق اخراج و کارگران جدیدی استخدام می کند و به این ترتیب، در هر دور جدید از اخراج و استخدام، مجموعه حقوق کارگران خود که تعدادشان حدود 150 نفر می باشد را با وقاحت تمام و بدون هراس از هیچگونه عواقب قانونی و مجازاتی به جیب می زند. بر اساس این روش ضد خلقی و استثمارگرانه، 150 کارگر مورد نیاز این واحد تولیدی از موقعیت کارگر ثابت و یا حتی کارگر قراردادی به کارگر سیال تبدیل شده و هر از چند ماهی کاملا با کارگر جدید تعویض شده و بدون دریافت هیج حقوق و دستمزدی درجامعه به حال خود رها می شوند. البته در اعمال چنین جنایتی یعنی گرسنه رها ساختن کارگران و خانواده هایشان، کارفرمایان این واحد زنان کارگر را شدیدتر مورد هدف قرار داده و همانطور که خود مقامات تشکلهای کارگری رژیم ساخته در منطقه اعتراف کرده اند "واحد تولیدی اشکان چینی نیروهایش را بیشتر از بین خانمها انتخاب میکند و بدون پرداخت حقوق آنها را پس از چهار یا پنج ماه اخراج میکند".

باور کردنی نیست. اما این رذالت از سوی سرمایه داران و تحت حمایت چماق جمهوری اسلامی واقعیت یافته و هیچ دروغ و اغراقی هم در کار نیست. مهمتر و دردناک تر از همه اینکه، چنین شگرد ضد کارگری، تنها یک بار از طرف کارفرمای این واحد تولیدی صورت نگرفته است بلکه خود مسئولین شورای اسلامی استان قزوین که نهادی ضد کارگری و وابسته به رژیم می باشد و این خبر شوک بر انگیز را اعلام نموده اند، رسما هم اطلاع داده اند که : "کارخانه اشکان چینی در طول نزدیک به شش سال فعالیتش هر چند ماه اقدام به استخدام نزدیک به ۱۵۰ نفر نیروی کار در کارخانه میکند و پس از چند ماه کار آنها را بدون پرداخت بیمه و حقوق اخراج میکند" جالب است که رسوایی ناشی از حقه بازی و دزدی های آشکار کارفرمای این واحد به آنجا رسیده که حتی رئیس کانون شورای اسلامی استان قزوین به خاطر عدم پیگیری مسئولین "در خصوص تخلفات این واحد تولیدی" ضمن اظهار تأسف اعلام نموده که : "تعطیلی این واحد تولیدی به نفع کارگران استان است".

بدون شک خواندن این خبر در شرایط فقر و محرومیت کارگران ایران، قلب هر انسان با وجدانی را بدرد می آورد و نفرت او را از سرمایه داران و کارفرمایان زالوصفت و اصولا سیستم استثمارگرانه ای که حامی آنهاست بر می انگیزد. ولی در شرایطی که خود رژیم جمهوری اسلامی از طریق طرح ضد کارگری "طرح آموزش استاد شاگردی نوین" در تدارک تهیه "قانونی" نیروی کار مجانی و کارگر بی جیره و مواجب برای کارفرماهای کشور می باشد، ابتکار کارفرمای بی همه چیز کارخانه اشکان چینی قزوین تنها نشان می دهد که در چارچوب نظام غارتگر حاکم، این کارفرمای بی همه چیز و رذل، بسیار جلو تر از زمان گام برداشته است و روشی ابداع نموده که به مغز هیچ استثمارگر بی وجدانی هم خطور نمی کند.

مطالعه و تعمق روی این خبر نشان می دهد که چرا ولی فقیه جنایتکار این رژیم امسال را سال "جهاد اقتصادی" نامیده و در چنین جهادی قرار است چه بر سر کارگران آورده شود. آیا در چنین شرایطی و تحت حاکمیت چنین رژیم وابسته و ضد کارگری ، امکان کوچکترین گشایشی در وضع نکبت بار حیات و معاش بخش بزرگی از جامعه تحت سلطه ما یعنی کارگران و زحمتکشان گرسنه و محروم وجود دارد؟

بر اساس همین واقعیات است که خود زندگی بار دیگر فریاد بر می آورد که بدون نابودی تمامیت جمهوری اسلامی و بدون نابودی نظام سرمایه داری حاکم که تا پا بر جاست رژیم هائی مثل جمهوری اسلامی را باز تولید می کند کارگر به رهائی و خواستهای بر حق خود دست نخواهد یافت. تجربه دهه ها مبارزات کارگری نشان داده که رهائی کارگر تنها به دست خودش امکان پذیر است و از سوی دیگر همین تجربیات نشان داده اند که کارگران تنها و تنها با متشکل شدن و با مبارزه و حرکت برای نابودی قدرت سیاسی سرمایه داری که بدون قهر انقلابی امکان پذیر نمی باشد قادر به بر پائی جامعه ای که از ظلم و ستم و استثمار بری باشد خواهند بود. پس برای خلاصی از سلطه این نظم ظالمانه باید کارگران بپاخاسته و این وضع را درهم بشکنند وگرنه تا نظام سرمایه داری حاکم است و تا جمهوری اسلامی بر قدرت است باز هم شاهد ترفند ها و شگردهای دیگری برای تداوم استثمار و چپاول کارگران خواهیم بود.