به نقل از : پيام فدايي ، ارگان چريکهای فدايي خلق ايران

شماره 140 ، بهمن ماه 1389

نادر ثانی

نگاهی به سخنرانی رفيق اشرف دهقانی درباره درسهای سياهکل!

۱۹ بهمن امسال چهلمين ساگرد رستاخيز سياهکل بود و به همين دليل هم شاهد بوديم که دوست و دشمن به تکاپو افتاده بودند تا درباره اين رويداد - که به باور من يکی از مهمترين رخدادهای تاريخ ايران و نقطه عطفی در نهضت انقلابی مردمی ما میباشد - سخن بگويند . از بیبیسی و راديو فردا و نمايشی که "پژوهشکده بينالمللی تاريخ اجتماعی" در آمستردام قصد داشت برگزار کند که بگذريم در کشورهای مختلفی مراسم گراميداشت چهلمين سالگرد سياهکل برگزار شد که نفس خود این امر مبین اهمیت و نقش سیاهکل و حرکت انقلابی پس از آن، در کشور ما و در میان افکار عمومی ست.

در مورد نمایش "پژوهشکده بینالمللی تاریخ اجتماعی" در آمستردام لازم است تاکيد کنم که این برنامه به علت هوشياری نيروهای انقلابی و رشد اختلافات آنهائی که به اين نمايش دعوت شده بودند و يا آنقدر بدنام بودند که به اجبار اسمشان خط خورده و دعوت نشده بودند و بعد همين امر را وسيلهای برای سنگاندازی کردند اساساَ شکل نگرفت. چون از قرار اکثريتیهای شناختهشده میديدند دارند به مراسمی پا میگذارند که گرچه "همه" قماش نیرویی در آن هست اما رهبرشان فرخ نگهدار را به آن راه نمیدهند! و اين گویا برای کسانی که در بدنامی دستکمی از فرخ نگهدار ندارند و اساسا در تمامی اين سالها دست در دست وی بر عليه منافع مردم ايران حرکت کردهاند خيلی "سنگين" آمد و به همين دليل هم عدم اجازه شرکت به فرخ نگهدار را علم کرده و کل برنامه را به هم زدند.

بهتر است که بررسی جامعتر اين موضوع را به فرصت ديگری موکول کنم و برگردم به نکته اصلیای که مرا به نوشتن این یادداشت واداشت. به باور من مهمترين برنامه بزرگداشت سياهکل امسال در تورنتو کانادا و به وسيله چريکهای فدائی خلق ايران برگزار شد. این گمان نه به دليل تعداد بالای شرکتکنندگان، که راديو فردا آنها را حدود ۷۰۰ نفر اعلام نمود، بلکه به اين علت که آنها به دليل پايداریشان بر آرمانهای رزم سياهکل و پيرویشان از تئوری راهنمای رزمندگان سياهکل به راستی شايسته برگزاری چنين مراسمی بودند و از عهده این امر به خوبی برآمدند. بدون شک نکته برجسته اين مراسم سخنرانی رفيق اشرف دهقانی در آن بود، فردی که مطالعه مواضعش در تمامی اين سالها به خوبی نشان میدهد که او به راستی يکی از معدود بازماندگان آن رستاخيز میباشد که همچنان پرچم آرمانهای انقلابی آن رزمندگان را برافراشته نگاه داشته است.

عليرغم اشتياقم به حضور در اين حلسه به دليل موقعيت کاریام، چون در محل زندگیم سوئد آموزگار هستم ناچار شدم که برنامه را از پالتاک دنبال کنم (و به راستی که این فرآورده تکنیکی میتواند چه امکاناتی در اختیار ما بگذارد). به دليل تفاوت ساعت سوئد با کانادا سخنرانی تقريبا در نيمهشب تازه شروع شد. پس از آغاز برنامه وقتيکه مجری میخواست رفيق اشرف را برای سخنرانیاش دعوت کند جملاتی از صفحه ۲۸۰ کتاب "حماسه مقاومت" را تحت عنوان "خطاب به دشمن" خواند که با اينکه در طول اين سالها به کرات آنرا خوانده و شنيدهام اما باز هم از شنيدنش سرشار از اندیشههای خوب و گرمکننده شدم و وقتيکه داشتم اين مطلب را مینوشتم پيش خودم گفتم که حيف است آنرا با خوانندگان اين سايت در ميان نگذارم. آن سخنان که پس از فرار موفقيتآميز رفيق از زندان شاه نوشته شده چنين است:

"میدانم که آرزو میکنید دوباره زنده دستگیرم سازید، ولی قاطعانه به شما میگویم که این آرزو را به گور خواهید برد. ولی از شما این را میپرسم: اگر به فرض محال هم این چنین شود ، چه میتوانید بکنید؟ آیا به زیر شکنجهام میکشید؟ تیربارانم مینمایید؟ آیا نهایتی از کشته شدن هم هست؟ خودتان خوب میدانید که برای ما فداییان خلق ، کشته شدن در راه خلق و برای آزادی آنها سعادت و افتخار بزرگی است و شما تازه بعد از آن همه تلاش ، با کشتن ما آرزوهایمان را بر آورده میکنید."

به طور طبيعی با حضور کسی که چنين ساواک شاه و ماشين سرکوب ددمنشانهاش را مورد خطاب قرار داده بود در محل سخنرانی جمعيت به ابراز احساسات پرداخت، همانطور که به احتمال فراوان بسیاری از افرادی که مانند من برنامه را از طريق پالتاک دنبال میکردند چنين کردند. اما شور و شوق اين لحظه، زمانی بيشتر شد که شنيدم رفيق اشرف در پاسخ به جمعيت گفت: "من همیشه اعتقاد داشتم و گفتهام که این ابراز احساسات عزیزان، صرفاً برای یک شخص نیست، بلکه این در واقع بیان احساس به نفس مقاومت انقلابی، به چریکهای فدائی خلق و به همه کمونیستها و مبارزینی است که در راه تحقق آرمانهای کارگران و دیگر تودههای ستمدیده با خون خود نهال انقلاب ایران را آبیاری کردند، و به آنهایی که هنوز هم سرفراز و استوار و پایدار در مقابل دشمن ایستاده و مبارزه میکنند." به اين ترتيب سخنران با تواضع تمام ابراز احساسات جمعيت را تقديم کرد به آنهائی که با خون خود نهال انقلاب ایران را آبیاری کردند.و چقدر اين برخورد به دل من نشست.

با توجه به موضوع جلسه طبيعی بود که سخنران به مبانی تئوريک راهنمای رزمندگان سياهکل و چريکهای فدائی بپردازد و در همين چهارچوب هم او به آثار رفقا پويان و احمدزاده يعنی دو کتاب "ضرورت مبارزه مسلحانه و رد تئوری بقاء" و "مبارزه مسلحانه هم استراتژی، هم تاکتیک"، نوشتههای پایهای اندیشههای این سازمان اشاره کرد؛ نوشتههایی که تئوری مبارزه مسلحانه در آنها بررسی شده و در مورد آن توضيح داده شده است. رفیق اشرف در همين رابطه توضیح داد که چریکهای فدائی خلق با بررسی شرایط ایران و اوضاع جهان به این نتیجه رسیدند که "مبارزه مسلحانه تودهای طولانی، و نه قیام، استراتژی منطبق با شرایط جامعه ایران است. این استراتژی، فقط جنبه نظامی ندارد، بلکه در طی جنگ با ارتجاع، فضا و محیطی در جامعه به وجود میآید که امکان متشکل شدن را به طبقه کارگر و دیگر اقشار و طبقات مردمی میدهد." و سپس با توجه به کارزار بزرگی که دشمنان مردم و دوستان نادان خلق بر عليه انقلاب و ضرورت اعمال قهر انقلابی به راه انداختهاند تاکيد نمود که "اولین و مهمترین درس "آفتابکاران جنگل" این است که قهر ضدانقلابی را تنها با قهر انقلابی میشود پاسخ داد."

در اين سخنرانی که حدود يک ساعت و ربع طول کشيد سخنران به جنبههای گوناگونی از فعاليت چريکها پرداخته و ضعفها و نقاط قوت آنها را مورد بررسی قرار داد. او در پایان به شرایط کنونی جامعه ما پرداخت و ضمن رد تمامی تبليغات دروغینی که در باره مبارزه مسالمتآميز و امکان اصلاح جمهوریاسلامی سازمان يافته است، با تاکيد بر اين درس رستاخيز سياهکل که "قهر ضدانقلابی را تنها با قهر انقلابی میشود پاسخ داد" از نسل جوان کشورمان خواست تا با آموزش مارکسيسم در راستای تشکل خود گام بردارند تا بتوانند هم در جهت فائق آمدن بر ضعف کنونی شرايط ما يعنی فقدان يک رهبری انقلابی گام بردارند و هم به ضرورت شرايط کنونی يعنی خواست اساسی جنبش رهائیبخش تودههای تحت ستم ما؛ "جمهوری اسلامی با هر جناح و دسته نابود باید گردد"؛ پاسخ دهند.

متاسفانه از آنرو که برنامه را از طريق پالتاک دنبال میکردم نمیتوانستم آنگونه که میخواستم خود شاهد ابراز احساسات مردم در سالن پس از پايان سخنرانی با شعار "جمهوری اسلامی با هر جناح و دسته نابود باید گردد." باشم اما انعکاس شعار فدایی، فدایی تو افتخار مائی" در بلندگوی رایانهام نشاندهنده آن بود که بخش بسیار بزرگی از حضار با صحبتهای سخنران توافق دارند. بخصوص با توجه به موج جنبشی که در دو ماه گذشته شمال آفریقا و خاورمیانه را به لرزه درآورده است، موجی که حرکت مبارزان درون کشور در ۲۵ بهمن گوشهای از آن بود، به اميد اينکه دست در دست هم بتوانيم پشتيبان حرکتی در سطح جامعه باشيم که نابودی جمهوری اسلامی در تماميت خود را هدف قرار داده است چهلمین سالگرد سياهکل را به تک تک مبارزان تبريک میگويم.