به نقل از : پيام فدايي ، ارگان چريکهای فدايي خلق ايران

شماره 125 ، آبان ماه 1388 

نادر ثانی

تظاهرات روز ١٣ آبان نشانی از تداوم اعتراضات مردم !

روز ١٣ آبان مردم ستمديده ما که از اجحافات و بيدادگریهای استبداد حاکم جانشان به لبشان رسيده است بار ديگر خيابانهای برخی از شهر های کشور را به صحنه ابراز خشم و نفرت خود از رژيم وابسته به امپرياليسم جمهوری اسلامی تبديل نمودند.

جمهوری اسلامی قصد داشت تا با برپائی تظاهراتهای دولتی به بهانه سالگرد اشغال سفارت آمريکا در سال ٥٨ ، اين روز را به روز نمايش قدرت و اقتدار خود تبديل کند اما همانطور که انتظار میرفت مردم با حضورشان در خيابانها آنهم عليرغم همه تهديدات نيروهای سرکوبگر ديکتاتوری لجامگسيخته حاکم برنامه جمهوری اسلامی را به هم زده و اقتدار و قدرت کذائی اين رژيم سرکوبگر را به مسخره گرفته و اين روز را به روز اعتراض به "ولايت مطلقه فقيه" تبديل نمودند.

عليرغم همه وحشيگریهای ماشين سرکوب جمهوری اسلامی که برخی از موارد آنرا میتوان در فيلمهائی که از اين اعتراضات گرفته شده است مشاهده نمود، تجمعات مردمی و سردادن فرياد شعارهائی همانند "مرگ بر ديکتاتور" و "مرگ بر اين دولت مردمفريب" بار ديگر به "ولی فقيه" و همه ذوبشدگان در ولايت ارتجاع نشان داد که رژيم "ولايت مطلقه فقيه" تا چه حد مورد نفرت مردم قرار دارد.

اگر در ١٣ آبان سال ٥٧ که در تاريخ کشور ما به مثابه "روز دانشآموز" ثبت شده است دانشآموزان و دانشجويان مبارز به خيابانها ريخته و هر آنچه که نشانی از رژيم سلطنت داشت را به آتش کشيدند، در ١٣ آبان امسال و در سالگرد آن روز بزرگ مردم آزاديخواه ما بار ديگر خيابانها را صحنه فرياد آزاديخواهی خود تبديل نمودند.

پاره کردن عکسهای خامنهای در حاليکه تظاهرکنندگان شور و شوق خود را از اين حرکت فرياد میزنند و سپس لگدمال کردن عکس اين جنايتکار و راهپيمائی بر روی آن بار ديگر به روشنی نشان داد که مردم ما رژيم حاکم را نخواسته و فرياد مرگ بر ديکتاتورشان راس رژيم جنايتکار موجود را نشانه گرفته است. به همين دليل هم مردم ما نبايد فريب کسانی را بخورند که آشکارا و یا در لفافه میگويند خواهان حفظ همين نظام ظالمانه و "جمهوری اسلامی نه يک کلمه کمتر و نه يک کلمه بيشتر" میباشند.

تظاهرات اعتراضی روز ١٣ آبان در حاليکه نشان داد سرکوبهای رژيم نتوانسته است روحيه ياس و نااميدی را بر مردم غالب سازد و پتانسيل اعتراضی مردم هنوز به دنبال فرصتی است تا سلطه جمهوری اسلامی را به زير کشد اما در همان حال اين نکته را هم بار ديگر آشکار نمود که متاسفانه هنوز شعارهای به اصطلاح اصلاح طلبان حکومتی در اينجا و آنجا شنيده شده و از سوی برخی سر داده میشود . با توجه به اين امر که اصلاحطلبان حکومتی در تلاشاند تا اعتراضات مردم را در چهارچوب اختلافات درونی طبقه حاکمه محصور و به شکست بکشانند اين واقعيت وظيفه نيروهای انقلابی را نسبت به افشاء ماهيت اين دارو دسته حکومتی و انگيزه آنها در همدردی با مردم را دو چندان میسازد.

واقعيت اين است که برای رسيدن به آزادی و برقراری دمکراسی راهی جز سرنگونی نظام ستمگر حاکم و نابودی تماميت رژيم دار و شکنجه جمهوری اسلامی وجود ندارد و اين هدف جز از طريق اعمال قهر انقلابی تودههای ستمديده دست نيافتنی است. جوانانی که در روز ١٣ آبان عليرغم تهديدات حکومت و عليرغم تبليغات فريبکارانه به اصطلاح اصلاحطلبان حکومتی و غيرحکومتی مبنی بر پرهيز از "خشونت" و "افراطگری" در مقابل خشونت عريان ولی فقيه و ماشين سرکوباش جهت دفاع از خود نشانههای سلطه اين رژيم را به آتش کشيدند به آشکاری نشان دادند که میدانند اعمال قهر انقلابی تنها راه رسيدن به آزادی است.

١٣ آبان سپری شد اما ١٦ آذر در راه است!

استکهلم، شنبه ١٦ آبان ١٣٨٨

توضيح: اين مطلب اولين بار در بخش"یادداشتهای روز سایت دیدگاه" درج شده است.