به نقل از :
پيام فدايي ،
ارگان چريکهای
فدايي خلق
ايران
شماره
105 ،
اسفند ماه 1386
دستمزد های
سال 1387، تعرض
وحشیانه جدیدی
به کارگران!
اعلام رقم
ناچیز 219 هزار
تومان به
عنوان حداقل
دستمزد
ماهانه
کارگران از سوی
رژیم جمهوری
اسلامی برای
سال 1387 بار دیگر
ده ها هزار
خانواده
کارگری را در
آستانه بهار
در غم و اندوهی
سهمگین فرو
برد و تصویر
مخوف هیولای
فقر و فلاکتی
که به برکت
حاکمیت سیاه این
رژیم در سال آینده
نیز بر فراز حیات
فلاکت بار آنها
سایه افکنده
را بار ديگر
بروشنی در
مقابلشان
قرار داد.
بنا به
گزارش روابط
عمومي وزارت
كار و امور اجتماعي
در آخرین
روزهای اسفند
ماه شوراي
عالي كار
اعلام کرد که
از اول سال 87
حداقل مزد
روزانه با نرخ
يكسان براي كليه
كارگران دائم
و موقت مشمول
قانون كار با یک
افزایش "20
درصدی" نسبت
به سال گذشته،
مبلغ 73 هزار و 200
ريال ( هفتاد و
سه هزارو
دويست ريال )
خواهد بود.
البته افزایش
ادعایی 20 درصدی
در شرایطی ست
که مطابق آمار
منتشره از سوی
نهاد های
اقتصادی خود
رژیم، رقم
تورم در سال
جاری 30 درصد پیش
بینی شده
است.گر چه در
واقعيت نرخ
تورم بنا به
گزارشات
رسانه های خود
رژيم نزديک به
50 در صد می باشد
اما حتی اگر
بدون هیچ شک و
شبهه ای همین
آمار های
حکومتی را معیار
قرار دهیم
روشن می شود
که در میزان
دستمزدهای
واقعی هزاران
هزار تن از
کارگران
محروم ما در
سال آینده نه
تنها کوچکترین
"افزایشی"
صورت نگرفته
بلکه بر عکس
با توجه به
رقم تورم،
زندگی بخور و نمیر
آنان در سال آینده
هر چه بیشتر
سقوط کرده و
در گرداب فقر
و گرسنگی و
تنگدستی و
عواقب
وحشتناک ناشی
از آن فرو
خواهد رفت.
تصویب حد اقل
دستمزد به میزان
219 هزار تومان
در ماه توسط
شورای عالی کار
که یک نهاد ضد
کارگری دست
ساز سرمایه
داران و حکومت
آنان است، در
شرایطی اعلام
می گردد که این
نهاد ضد کارگری
حتی کوچکترین
وقعی به
تلاشهای برخی
از کارشناسان
وابسته به خود
نظام هم
نگذارد که با
بیمناکی از
عواقب اجتماعی
و سیاسی
دستمزدهای
بخور و نمیر
کارگری برای
نظام حاکم، در
بحبوحه بحثهای
مربوط به تعیین
حد اقل
دستمزدها برای
سال آینده پیشنهاد
تعیین دستمزد
300 هزار تومان
در ماه را
داده بودند.
رسوایی رژیم
ضد کارگری
جمهوری اسلامی
در تعیین
حداقل دستمزد
کارگران وقتی
بهتر جلوه گر
می شود که در یابیم
که بنا به
اعتراف خود
ارگانهای به
اصطلاح کارگری
دست ساز رژیم
، در جلسات
تصمیم گیری
امسال شورای
عالی کار برای
تعیین
دستمزدها،
باصطلاح نمایندگان
کارگران (یعنی
مزدوران رژیم
در لباس
کارگر) در این
"شورا" به
عنوان مثلا
حافظ منافع
کارگران حتی
در زمان تصمیم
گیری نهایی هم
در جلسات حضور
نداشته اند و
به اعتراف
سايت
"دسترنج" از
مجموع سه "نماینده
کارگران" در
اين نهادیکی
به علت کاندیداتوری
در مجلس ضد
خلقی درگیر
مسایل نمایشات
انتخابی خویش
بوده و دو
تن
دیگر هم در عین
حال که از نهایی
شدن رقم اعلام
شده به عنوان
حداقل دستمزد
سال آینده
"اظهار بی
اطلاعی" می
کنند، در همان
حال برای سرمایه
داران زالو صفت
دل می سوزانند
و رسما اعلام
می کنند که گویا
آنها "توان"
مالی پرداخت بیشتر
از این مبلغ
را ندارند!! امری
که نه تنها
پوشالین بودن
"شورای عالی
کار" و واقعیت
کارگزاری آن
برای سرمایه
داران و
کارفرمایان دولتی
را نشان می
دهد بلکه در
همان حال ماهیت
ضد کارگری
"نمایندگان
کارگری" شرکت
کننده در این
ارگان را هویدا
ساخته و گوشه
ای از فریبکاری
گردانندگان
رژیم و چگونگی
کارکرد
ارگانهای ضد
کارگری آن زیر
نام شورا و ...
را
برملا می
سازد.
از سوی دیگر
تعیین دستمزد
کارگران در این
سطح برای سال
آینده در شرایطی
که "كمیته
مزد" استان
تهران (یکی از
ارگانهای
وابسته به
نظام) خط فقر را
درآمد 600 هزار
تومان در ماه
اعلام كرده
است بخوبی
نشان می دهد
که زندگی میلیونها
تن از کارگران
و زحمتکشان ما
و خانواده هایشان
در سال آینده
به چه وخامت
شدیدتری دچار
خواهد شد. اگر
به این ارقام
که معمولا
تمامی حقیقت
وحشتناک شرایط
زندگی در نظام
ضد خلقی حاکم
را منعکس نمی
کنند را مبنا
قرار دهيم ،
تنها یک مقایسه
کوچک بین خط
فقر 600 هزار
تومانی با حد
اقل دستمزد 219
هزار تومانی
نشان می دهد
که کارگران
محروم ایران
در سال آینده
باید مجموع
تمامی هزینه
های سرسام آور
یک زندگی
ابتدایی و
بخور و نمیر
را با دستمزدی
معادل تقریبا یک
سوم "خط فقر"
تامین کنند.
امری که تحقق
آن محال بوده
و نتیجه آن به
قول کارگران
رنجدیده چیزی
جز "زوال" هر
چه بیشتر
خانواده های
کارگری در زیر
چرخ دنده ماشین
استثمار و
سرکوب رژیم ضد
خلقی جمهوری
اسلامی و سرمایه
داران زالو
صفت وابسته
نخواهد بود.
به قول یکی از
کارگران که
اظهاراتش در
مطبوعات
حکومتی چاپ
شده با این
دستمزدها
"کارگران به
همراه
خانواده باید
در حلبی آباد
پناه گرفته و
نان و هوا
بخورند تا
بتوانند با این
دستمزد ناچیز برای
مدتی زنده
بمانند."
ابعاد واقعی
رنج و فلاکت
ناشی از مصوبه
فوق زمانی
بهتر روشن می
شود که دریابیم
دستمزد فوق به
اعتراف صریح
شورای عالی
کار تنها
کارگرانی را
در بر می گیرد
که به اصطلاح
مشمول قانون
کار ارتجاعی
رژیم می
باشند. اگر به
این واقعیت
توجه کنیم که
رژیم ضد خلقی
جمهوری اسلامی
در زمان
زمامداری
دولت خاتمی فریبکار
با سازمان
دادن یکی از
وحشیانه ترین
هجوم های ضد
خلقی به حقوق
ابتدایی
کارگران ما و
با تصویب یک
سلسله قوانین
ضد خلقی و
ظالمانه (نظیر
خروج کارگاه
ها و واحد های
تولیدی با کمتر
از 5 کارگر از
شمول قانون
کار،طرح
اصلاح صنايع
قالی بافی،
قانون حمايت
از بازسازی و
نوسازی صنايع
نساجی کشور و
خروج واحد های
توليدی با
کمتر از 10
کارگر از شمول
بخشی از قانون
کار) عملا صد
ها هزار تن از
کارگران را از
شمول همان
قانون کار
ارتجاعی خویش
نيز خارج کرد،
اگر توجه کنیم
که بنابه برخی
آمار های نهاد
های خود رژيم هم
اکنون بیش از 70
درصد کل
کارگران ما را
"کارگران
قراردادی"
يعنی کارگرانی
که با
قراردادهای
موقت استخدام
شده اند تشکیل
می دهند،
تنها
آن گاه در
خواهیم یافت
که سرمایه
داران وابسته
و کارفرمایان
مزدور در واقعیت
و مطابق
"قانون"، هیچ
الزامی به
پرداخت همین
حد اقل
دستمزدها به
بخش بزرگی از
طبقه کارگر در
سال آینده را
نخواهند داشت
و درحقیقت
آنها هستند که
فارغ البال از
حمایت جمهوری
اسلامی از
اعمال
تبهکارانه
شان در طول
سال راجع به پرداختن
دستمزد
کارگرانشان تصمیم
می گیرند.
تعیین رقم
نازل 219 هزار
تومانی به
عنوان حداقل
دستمزدهای
سال آینده
کارگران (تازه
به شرطی که این
دستمزدها به
موقع و تماما
پرداخت گردند)
واقعيت فقر و
فلاکت هر چه بیشتری
که در سال 1387 در
انتظار
کارگران ما می
باشد را به
نمايش می
گذارد . رژیم
ضد خلقی جمهوری
اسلامی با این
مصوبه در حقیقت
بخش بسیار
بزرگی از
جامعه تحت
سلطه ما یعنی
طبقه کارگر را
در سال جاری نیز
به غرق شدن در
گرداب فقر و
گرسنگی هر چه
بیشتر محکوم
کرده و فراز دیگری
از "عدالت
اسلامی"
مزدوران امپریالیسم
در ایران را
در انظار عمومی
به نمایش گذارده
است. تحت حاکمیت
این نظام ضد
خلقی ست که ما
شاهدیم که
چگونه در حالی
که طبقه حاکم یعنی
بورژوازی
وابسته یکی از
وحشتناکترین
شرایط
استثمار را
برای طبقه
کارگر ایران
به مثابه تولید
کننده اساس
ارزشها و
ثروتهای
جامعه آفریده
است میلیونها
تن از کارگران
و زحمتکشان ما
در آتش
گرسنگی و فقر
و محرومیت می
سوزند. تحت
حاکمیت چنین
نظام دیکتاتوری
است که ما می بینیم
در شرایطی که
جیب مشتی از
سرمایه داران
زالو صفت
وابسته و
اربابان جهانی
آنها از بابت
غارت و
استثمار
کارگران ما و
منابع و
ثروتهای آنان
هر روز پر تر و
پرتر می گردد،
در همان حال
تعداد هر چه بیشتری
از کارگران
ناتوان از
برآوردن
ابتدایی ترین
نیاز های یک
زندگی عادی
شرمنده زن و
فرزندان
گرسنه و عریان
خود می گردند.
تحت حاکمیت این
نظام ضد خلقی
ست که سرمایه
داران و
کارفرمایان
استثمارگر با
تحمیل وحشیانه
ترین شرایط
کار و استثمار
در محیط های
کار، کارگران
را به برده و
کارخانه ها و
واحد های تولیدی
را به قول
کارگران به
"خانه نازیستها"ی
زمان فاشیسم هیتلری
با "گشتابو"
معروف اش کرده
اند و با عقد
قرارداد هایی
که نظایر آن
را تنها می
توان در روابط
اسارت بار بین
برده ها و
برده داران
عصر کهن دید،
ماه ها حتی همین
حقوق بخور و
نمیر را به
کارگران نمی
پردازند و هر
جا هم که
مصالح
غارتگرانه
شان ایجاب کند
و یا با
کوچکترین
اعتراضی بر علیه
این اوضاع
طاقت فرسا
روبرو شوند با
"اخراجهای
فله ای"
کارگران
زحمتکش، با گسیل
سربازان
گمنام امام
زمان، با ترور
و مجازات و
شلاق زدن
کارگران
مبارز این
نظام ضد خلقی
را اداره می
کنند.
گرچه رژیم
ضد کارگری
جمهوری اسلامی
با تعیین یک
رقم نازل به
عنوان
دستمزدهای
سال 1387 کوشیده
است تا با
تعرضی دیگر به
سطح معیشت و حیات
کارگران دست
سرمایه داران
وابسته زالو
صفت را در
استثمار هر چه
بیشتر
کارگران باز
بگذارد، اما
با توجه به
روحیه مقاومت
و مبارزه
کارگران به
جان آمده
امسال نیز بی
تردید ما با
موج گسترده ای
از اعتراضات و
اعتصابات
کارگری بر علیه
این اوضاع
جهنمی و برای
تحقق حداقل
خواستهای
کارگران نظیر
افزايش
دستمزد ها به
نسبت نرخ
تورم ، پرداخت
حقوقهای
معوقه و بهبود
شرایط طاقت
فرسای کار
روبرو خواهیم
بود. بی شک آتش
این مبارزات
عادلانه در
سال جاری بار
دیگر زمین را
در زیر پای دیکتاتوری
حاکم گرم
خواهد کرد.
یورش رژیم
به دسترنج
بخور و نمیر
کارگران و
عواقب خانه
خراب کن آن در
زندگی صدها
هزار تن از
کارگران
محروم و
زحمتکش ما یکبار
دیگر ماهیت
نظام ضد خلقی
حاکم را به
نمایش می
گذارد و نشان
میدهد که تا
زمانی که این
نظام ظالمانه
و رژیمهای ضد
کارگری حافظ
آن (در هر شکل و
شمایلی) بر حیات
و هستی آنها
حاکم می باشند
کوچکترین چشم
اندازی برای
بهبود زندگی و
معاش کارگران
گرسنه و فقیر
وجود ندارد.
حقیقتی که بار
دیگر و با
قاطعیت تمام
از اعماق
جامعه تحت
سلطه ما ضرورت
نابودی تمامی
این دستگاه
استثمار و
سرکوب را با
انقلابی به
رهبری طبقه
کارگر
فریاد می
زند.
بازگشت
به صفحه اصلی
http:/www.siahkal.com