به نقل از : پيام فدايي ، ارگان چريکهای فدايي خلق ايران

شماره 101 ، آبان ماه 1386 


 نادر ثانی

آمريکا و معضل خروج از عراق




جنگ ايالات متحده آمريکا و همپيمانهای آن در عراق هر روز با افتضاح جديدی همراه میشود. از سويی "گوردون براون"، که گفته است سياستی متفاوت از "تونی بلر" در مورد عراق خواهد داشت در انگلستان به قدرت رسيده وبر اساس تحليل های خود نشريات اين کشور باور خيلی ها بر اين است که او دستور خروج هر چه سريعتر اگر نه همه حداقل بخش بزرگی از نيروهای انگليسی از عراق را صادر کند و از سويی ديگر هر روز با شکستهايی تازه در عرصه نظامی برای نيروهای متجاوزوافشاگريهايی تازه در مورد واقعيت جنگ در عراق و آمارهايی جديد در مورد نظر مردم ايالات متحده آمريکا درباره جنگ مواجه هستيم. که همگی بيانگر شکست هر چه بيشتر جورج بوش و متحدانش در عرصه سياسی است.

به موجب گزارش يک آمارگيری رسمی در امريکا ۶۲ درصد مردم اين کشور جنگ عراق را يک اشتباه بزرگ عنوان کرده و معتقدند که نيروهای آمريکايی بايد از آنجا خارج شوند و تنها ۲۹ درصد از آمريکائيها بر اين باور اند که رئيسجمهور آنها در عراق وظيفه خود را به خوبی به انجام میرساند. اين آمار با توجه به شناخت محدود آمريکائيها از جهان پيرامون، با وجود ملـیگرايی که بخصوص در دوران جنگ در ايالات متحده آمريکا تشديد می گردد و با وجود تسلطی که وسايل ارتباطات جمعی( وسايلـی که در خلال جنگ در عراق تقريباً کاملاً در خدمت دولت ايالات متحده آمريکا و اميال امپرياليستی آن بودهاند) بر مردم امريکا دارند به راستی تعجببرانگيز و شادیآفرين است. بايد به ياد داشته باشيم که هيچگاه پيش از اين زمانی که نيروهای آمريکايی درگير جنگی بوده اند با چنين ارقامی مواجه نبودهايم. حتی مخالفت مردم امريکا با جنگ ويتنام هم در ابتدا در اين حد نبوده است.

در صحنه سياسی امريکا نيز 
ديگر نارضايتی از جنگ مختص دمکراتها نيست وحتی برخی از جمهوريخواهان نيز زمزمه مخالفت خود را آغاز کردهاند. نه تنها هواداران دمکراتها، بلکه بسياری از رای دهنده هائی که در جريان دو دوره انتخابات اخير رياستجمهوری به هر دليل و بهانهای به جورج بوش رای دادند، نيز عدم حمايت خود را از او بيان می کنند. با لا گرفتن نارضايتی بخش بزرگی از مردم از سياستهای جورج بوش خود را در اظهار نظر سياستمداران اين کشور نيز نشان می دهد. چندين تن از نمايندگان برجسته جمهوريخواه در مجالس نمايندگان و سنای اين کشور به حمايت از "رئيسجمهور محبوب" خود پايان داده و به صف دمکراتهای مخالف پيوستهاند. کاخ سفيد و سکاندار ۸ ساله آن هر چه که انتخابات بعدی رياستجمهوری و مجالس اين کشور نزديکتر میشود، تنهاتر و منفورتر جلوه مینمايند.


به دنبال انتشار گزارش دولت بوش در مورد جنگ عراق با اينکه در اين گزارش بوش و يارانش از هدايت مستحکم کشتی جنگ به سوی پيروزی ياد میکنند اما برای نخستين بار به شکل مشخصی از مشکلات و شکستها ياد میشود و از اينرو گزارشی که ساخته و پرداخته شده بود تا کمکی به سياست دولت بوش باشد در عمل به ضرر وی در آمد. از سوی ديگر اکثريت مجلس نمايندگان آمريکا در يک تصميمگيری آشکارا ضد بوش برای سومين بار از دولت اين کشور خواستند تا نيروهای مسلح ايالات متحده آمريکا را از عراق خارج نمايد.


در گزارش فريبکارانه فوق الذکر از پيروزيها زياد داد سخن داده می شود و ادعا می شود که در ماههای اخير نيروهای آمريکايی و همپيمانان آنها توانستهاند جلوی رشد قهرو خشونت را در عراق گرفته و تعداد عمليات نظامی و کشتهشدگان در اثر اين عمليات (از جمله بمبهای انتحاری) را پايين بياورند. اما حتی نويسندگان اين گزارش نتوانستهاند بر اين واقعيات که ميزان عمليات بر عليه نيرو های اشغال گر در عراق بسيار بالاتر از زمانی است که جورج بوش "خاتمه عملـی" جنگ را اعلام کرد ومهمتر آنکه اوضاع موجود نمايشگر شکست سياسی ايالات متحده آمريکا در عراق است چشم ببندند. در اين گزارش از جمله آمده که اميد به پياده کردن راه حلـی سياسی برای اوضاع موجود افزايش نيافته، از ۱۸ هدف که ايالات متحده آمريکا، همپيمانان تجاوزگر آن و دولت دستنشانده عراق به روی کاغذ آوردهاند، پيشرفتهايی تنها در ۸ مورد حاصل گشته، تلاش برای بهبود رابطه بين شيعيان، سنیها و کردها متوقف مانده، بعثیزدايی جامعه با شکست مواجه شده و پروسه تصويب قانون اساسی تازه هنوز به ثمر نرسيده است. نکته جالب توجه ديگر آنکه در اين گزارش برای نخستين بار نه از چشمانداز پيروزی (آن هم در اسرع وقت) بلکه از سناريوی آنچه که خروج احتمالـی نيروهای ايالات متحده آمريکا و همپيمانانش میتواند برای عراق در بر داشته باشد سخن گفته می شود! نويسندگان گزارش از آيندهای احتمالـی سخن میگويند که جريانات وابسته به "القاعده"، خلاء به وجود آمده پس از خروج نيروهای "آزاديبخش" را پر کنند و نيروهای نظامی و پليس دولت عراق در هم ريخته و يک جنگ داخلـی تمامعيار کشور را فرا گيرد. در اين گزارش اضافه شده که در چنين شرايطی احتمال آن میرود که کشورهای پيرامون عراق (از جمله جمهوری اسلامی، سوريه و ترکيه) به صحنه اين جنگ وارد شده و در چنين صورتی بحران خاورميانه بسيار شديدتر از آن خواهد شد که در شرايط امروز میتوان تصور آنرا کرد. آری، دولتی که با دروغهای فراوان خود توجيهگر جنگی ناعادلانه و نابرابر و امپرياليستی شد، امروز میخواهد با ارائه سناريوهای خيالـی ، تودههای مردم را از عواقب پايان دادن به جنگی که هرگز نبايد آغاز میشد ترسانده و بدينگونه اشغال عراق و تداوم جنگ را توجيه کند.


بدون شک اقرارهای ضمنی موجود در گزارش رسمی دولت بوش دلالت بر آن دارد که ديگر حتی بوش نيز قادر نيست با اراجيفی همچون اين ادعا که با ياری "خداوند متعال خود" با سهولت در اين جنگ پيروز شده و آزادی و دمکراسی را به تودههای عراق هديه خواهد کرد مردم را فريب دهد!


همانطور که در بالا آمده، مجلس نمايندگان ايالات متحده آمريکا برای سومين بار خواست خروج سربازان آمريکايی را به تصويب رسانده است اما همزمان بديهی است که اگر مجلس سنا نيز مانند بار گذشته اين خواسته را به تصويب خود برساند، جورج بوش با استفاده از حق وتوی خود سد راه به اجرا درآمدن اين خواسته خواهد شد و به موجب قانون اساسی آمريکا تا زمانی که بيش از دو سوم نمايندگان مجلس بر عليه وتوی رئيسجمهور قيام ننمايند، اين خواست رئيسجمهور است که قانونيت پيدا خواهد کرد. "دمکراسی" آمريکايی حتی در تئوری نيز مردمسالار نيست!


واقعيت اين است که جنگ ايالات متحده آمريکا و همپيمانانش در عراق، آن پيروزی آسانی را که دستگاه های تبليغاتی امپرياليستی تبليغ می کردند و آن را در هر کوی و برزن فرياد می زدند، به همراه نداشته است. اين ديالکتيک وجودی هر پديده است که ضد خود آن پديده را به همراه دارد. خواستههای اقتصادی، سياسی و استراتژيک امپرياليسم اين بار نيز تهاجمها، جنگها و اشغالهايی را به همراه داشته که مانند بارهای گذشته (ويتنام و کوبا دو شاهد آن هستند) گامی ديگر در راه شکست نهايی سرمايهداری و پيروزی تودهها خواهد بود.

بازگشت به صفحه اصلی

http:/www.siahkal.com