حکومت نظامی در مرکز شهر تورنتو و يورش وحشيانه پليس به مبارزين آزاديخواه يکشنبه ٢٧ جون 2010

از روز چهارشنبه ۲٣ تا ٢٧ جون 2010 ، رؤسای جمهور و نخست وزيران ثروتمندترين کشورهای جهان در استان اُنتاريو (کانادا) گرد هم آمدند تا بحران کنونی سرمايه داری جهانی و راه های "برون رفت" از آن را مورد بررسی قرار دهند. از همان ابتدا برای خيلی ها مشخص بود که دولت کانادا از نشست جی- ٨ و جی- ٢٠ به عنوان بهانه ای برای افزايش کنترل پليس بر جامعه و محدود کردن آزادي های دمکراتيک توده ها استفاده خواهد کرد. عملکرد خشونت آميز پليس با تظاهر کنندگان روزهای جمعه و شنبه و يکشنبه (۲٥ تا ۲٧جون) اين واقعيت را ثابت کرد. دستگیری های دسته جمعی و خشونت پلیس در برخورد با مردم شهر در تمام طول روز یکشنبه ادامه پیدا کرد.

پس از تظاهرات روز شنبه، پليس با استفاده از عکس ها و فيلم هايی که با دوربين های مدار بسته گرفته بود صدها نفر از شرکت کنندگان در تظاهرات را دستگير کرد. برخی در خانه هايشان و يا در خوابگاه های دانشگاه و برخی نيز در خيابان و يا در اتوبوس و قطار در راه بازگشت به خانه دستگير شدند. هر چند که از تعداد دقيق دستگير شدگان شنبه شب اطلاعی در دست نيست، اما طبق آمار دولتی بيش از ٦٠٠ نفر در طول سه روز تظاهرات دستگير شده اند، اما کسانی که در تظاهرات شرکت داشتند و شاهدان عينی معتقدند که تعداد دستگير شگان خيلی بيشتر از اين تعداد بوده است.

حتی برخی از کسانی که مردم در تظاهرات شاهد رفتار مسالمت آميزشان بودند، در يورش های پليس به خانه ها و خوابگاه های دانشگاه تورنتو ، دستگير شدند. بسياری از جوانان آگاهی که تنها گناهشان فعاليت در سازمان های اجتماعی محلی و گروه های حمايت از حيوانات و محيط زيست و غيره است، جزء دستگیر شدگان می باشند.

به عنوان مثال يک جوان کانادايی را به جرم خشونت دستگير کردند؛ در حالیکه همه کسانی که در طول تظاهرات در کنار وی قرار داشتند شاهد بودند که تنها کاری که اين شخص مي کرد حرف زدن با افراد پليس بود. او حتی در فيلم هائی هم که از تظاهرات پخش شده در حال حرف زدن با پليس ديده ميشود که با لحنی بسيار آرام به پليسی ميگويد "بايد به جای ايستادن در مقابل مردم، در کنار مردم فقير و گرسنه و بيکار و بی خانمان جا بگيری و از آنها حمايت کنی. از اين کار سرکوب مردم دست بکش..." او جوان آگاهی به نظر ميرسيد که نظر همه تظاهر کنندگان را جلب کرده بود. اما روز بعد صحنه دستگيريش را در تلويزيون نشان دادند. حتی در لحظه دستگيری نيز روحيه آرام اما اعتراضی خود را حفظ کرده بود. صحنه دستگيری دختر نوجوانی را نيز در تلويزيون نشان دادند که هيچکس رفتار متين اش را در صف تظاهرات فراموش نخواهد کرد.

در اعتراض به اين دستگيری های شبانه، مردم تورنتو در روز يکشنبه به خيابان های مرکز شهر رفتند. بسياری از آن ها در جلوی زندان موقتی که بازداشت شدگان در آن جا به سر می بردند تجمع نموده و به آواز خوانی پرداختند تا صدايشان را به گوش دوستانشان که در داخل سلول ها بودند برسانند و به آن ها بگويند که تنها نيستند.

اما پليس با اين افراد که صرفا برای حمايت از دستگير شدگان آمده بودند نيز با خشونت رفتار کرده و ده ها نفر از آنان را نيز بازداشت کرد.

مردم معترض که در خيابان های مرکز شهر جمع شده بودند، ساعت ها تشنه و گرسنه در سرما و زير باران شديد در محاصره پليس قرار گرفتند و پليس از خروج آن ها از زير باران نيز جلوگيری مي کرد.

در اين روز پليس به حرکت احمقانه ای دست زده و تلاش مي کرد گيجی های روز قبل خود را جبران کند. در روز قبل (شنبه) تمام نيروی پليس در کنار حصار محل نشست جمع شده بودند و ديگر خيابان های شهر عملا تحت کنترل تظاهر کنندگان قرار گرفته بود. هرچند که برخلاف تبليغات نادرست پليس، تظاهر کنندگان امنيت شهر را به خطر نيانداخته بودند.

اما در روز يکشنبه پليس نيرو هايش را در تمام خيابان های مرکز شهر پخش کرد. درحالي که ديگر کسی در آن خيابان ها نبود. به عنوان مثال در روز شنبه خيابان "یانگ" در تسلط کامل تظاهر کنندگان بود. اما روز يکشنبه هيچکسی در خيابان "يانگ" ديده نمي شد و همه برای حمايت از دستگير شدگان به خيابان "دافرين" رفته بودند. اما پليس بخشی از نيروهايش را به خيابان خالی "يانگ" (صحنه شکست پليس در شب قبل) فرستاده بود. مردم اين صحنه ها را در تلويزيون دنبال کرده و به حماقت پليس می خنديدند.

برخلاف روز شنبه که پليس گيج شده بود، روز يکشنبه با برنامه ريزی به مردم حمله کرد. مردم زيادی برای اعتراض به حملات وحشيانه پليس به تظاهرات روز قبل، به مرکز شهر تورنتو رفتند. اما پليس مردم را در چهار راه ها محاصره و دستگير کرد و از پيوستن آن ها به يکديگر و شکل دادن به يک تظاهرات گسترده جلوگيری به عمل آورد.

در واقع پليس تورنتو وحشت زده از تجمع مجدد مردم، همه چهار راه ها و خيابان های شهر را به محاصره خود درآورد و در هر گوشه گروهی از مردم را به تله انداخت. در هر چهار راه و خيابان تعدادی را محاصره کرده و از پيوستن آن ها به کسانی که در خيابان مجاور قرار داشتند، جلوگيری کرد. درحالي که برخی از اين مردم هم برای کارهای روزمره اشان و يا از روی کنجکاوی و مشاهده و عکس گرفتن از برخوردهای پليس "يک ميليارد دلاری" تورنتو به خيابان ها آمده بودند و البته بسیاری هم به قصد تظاهرات آمده بودند.

پليس عکس ها و فيلم هايی را که از طرق مختلف (منجمله دوربين های مدار بسته جديد) از صحنه های تظاهرات شب قبل تهيه کرده بود به پليس شهر های ديگر نيز فرستاد که فعالين سياسی شهر های اطراف تورنتو را نيز به اين وسيله دستگير کنند. دختر جوانی (ايرانی- کانادايی) که برای حمايت از يکی از هم کلاسی هايش که دستگير شده بود به محل بازداشتگاه آمده بود، در گفتگو با خبرنگاران ميگفت "دوست من يک فعال اجتماعی است. من ديروز در تمام طول تظاهرات با او بودم و شاهد هستم که هيچ کار غير قانونی نکرده است، در شکستن شيشه ها و غيره نقش نداشته و نبايد دستگير مي شد."

در روز يکشنبه دسته های کوچک و بزرگی از مردم به شيوه گروهی دستگير شدند. گروهی دوچرخه سوار به سمت خیابات های "کوئين" و "دافرين" (محل نگهداری زندانیان) می رفتند که به تله پليس افتادند. پليس با بی رحمی کامل به آن ها حمله کرده و دستگيرشان کرد. چندين پليس به يک دختر جوان که به خشونت پليس اعتراض کرد حمله کردند و او را از روی دوچرخه اش پائين کشيده و به داخل ماشين پليس انداختند. چند پليس او را زير صندلی عقب اتومبيل انداختند و خودشان روی صندلی نشستند و پاهايشان را روی او گذاشتند. و به اين طريق بینندگان ایرانی را یاد صحنه های دستگيری در خيابان های تهران انداختند.

تعداد ديگری تظاهر کننده در اعتراض به خشونت پليس، به سمت دفتر تشکلی به نام "مرکز سازماندهی اجتماعی مردم محل ترينيتی" که تشکلی اجتماعی است و چند تن از رهبرانش دستگير شده اند، حرکت مي کردند که مورد حمله پليس واقع شدند. همه آن ها دستگير شدند.

دسته ديگری که به سمت دادگاهی در خيابان "فينچ" نزديک به اتوبان ٤٠٠ در حرکت بودند نيز توسط پليس محاصره و دستگير شدند. برخی از آنان والدينی بودند که برای ديدن فرزندان دستگير شده اشان می رفتند.

مردم با دیدن سرکوبگري های پليس آنها را هو مي کردند و به اين وسيله خشم و نفرتشان از اعمال وحشيانه پليس را نشان می دادند.

برخی از بازداشت شدگانی که آزاد شده اند در مورد خشونت پليس در زندان افشاگری کرده اند. پليس آن ها را ساعت ها (در مواردی بيش از ١۲ ساعت) در سلول های انفرادی بدون دستشويی و بدون آب و غذا نگه داشته و به آن ها اجازه تماس با خانواده ها و يا وکيل هم نمی داده است. برخی از مردم روشنفکر کانادا که هنوز خاطره ديدن صحنه های تلویزیونی رفتار وحشيانه پاسدار ها با جوانان ايرانی در تظاهرات سال گذشته را به ياد دارند می گفتند "تورنتو به ايران دوم تبديل شده است."

چند عکاس و خبرنگار نيز در ميان دستگير شدگان بودند. در خيابان "کوئين" پليس به خبرنگارها (که همه کارت های خبرنگاری اشان را به لباس هايشان زده بودند) مي گفت "اگر از داخل جمعيت خارج نشويد دستگير خواهيد شد."

يک خبرنگار انگليسی مي گفت "با تجربه ای که من از اين گونه وقايع در اروپا دارم، به نظر مي رسد که اطلاعاتی در رابطه با تظاهرات و يا حرکت های ديگر به پليس داده شده و از اين جهت است که پليس اینگونه کورکورانه به دستگيری های دسته جمعی دست زده است. يعنی پليس ميداند که قرار است اتفاقی بيافتد و وحشت برش داشته است."

در تقاطع خیابان های "کوئين" و "اسپاداينا" (که تا ساعت ١١ شب قبل نيز محل حمله وحشيانه پليس به تظاهر کنندگان بود) پليس به مردم دستور مي داد که پراکنده شوند، اما کسی نمی خواست دستور پليس را انجام دهد. در نتيجه همه کسانی که در چهار راه بودند محاصره شده و يکی يکی دستگير شدند.

به دلیل اوضاعی که در شهر شکل گرفته بود بسياری از ايستگاه های قطار شهری (مترو) بسته شد. يک زن ايرانی که کارگر يکی از کارخانه های خارج از شهر است مي گفت که "روز جمعه پس از ١۲ ساعت کار مشقت بار در کارخانه مجبور شدم با تعويض چندين اتوبوس به خانه برگردم. ساعت ها طول کشيد. نيمه های شب خسته و کوفته به خانه رسيدم. کاش نرفته بودم سرکار. اين شندرغاز مزد روزانه ای که مي دهند به جهنم. کاش می آمدم تظاهرات و خشم ام را سر اين دولت های امپرياليستی که رژيم جمهوری اسلامی را برای ما اختراع کردند، درمی آوردم."

روز يکشنبه ، مشاهده وحشيگری های پليس به اين ايده دامن زد که آتش زدن ماشين های پليس و شکستن شيشه ها در تظاهرات شب قبل نيز کار خود پليس بوده است. البته چنين عملکردی توسط پليس کانادا بی سابقه نيست. در سال ۲٠٠٧ در نشست سران کشورهای آمريکای شمالی که در "مونت بل" در استان "کوبک" کانادا برگزار شد، فيلمی منتشر شد که پليس های لباس شخصی را نشان مي داد که با پرتاب سنگ و شکستن شيشه ها تظاهر کنندگان را به انجام کارهای مشابه تشويق مي کردند تا فضا را برای سرکوب وحشیانه آن ها آماده کنند. افشای اين مسئله موجب رسوايی شديد پليس شد.

اين گونه اعمال در پليس کشورهای ديگر نيز سابقه دارد. به عنوان مثال در جريان نشست جی-٨ در سال ۲٠٠١ در شهر "جنوا" ايتاليا نيز معلوم شد که افراد پليس با لباس شخصی در ميان تظاهر کنندگان رفته و اقدام به خرابکاری کرده بودند.

عملکرد پليس تورنتو در روز يکشنبه ۲٧ جون 2010، حمله آن ها به خانه های مردم و خوابگاه های دانشگاه تورنتو و دستگيری صدها فعال اجتماعی، دستگيری های کورکورانه در خيابان ها و حمله و ضرب و شتم مردم ، نقاب از چهره "دمکراسی" سرمايه داری در کشورهای متمدن هم برداشت و نشان داد که آن دسته از افراد و گروه ها که به اين دمکراسی طبقه سرمايه دار جهانی توهم دارند و آن را بهشت برین می دانند، چقدر در اشتباه به سر می برند.

فعالين چريکهای فدايی خلق ايران - تورنتو

دوشنبه ۲٨ جون 2010