موسی
در باره کتاب
"نوار های گفتگو بین سازمان چریکهای فدایی خلق ایران و سازمان مجاهدین خلق ایران (1354)"
در روزهای اخیر نسخه ای از کتاب "نوارهای گفتگو بین سازمان چریکهای فدایی خلق ایران و سازمان مجاهدین خلق ایران در سال 1354" بدستم رسید. قبلا متن نوشتاری تعدادی از این نوارها که در سایت سیاهکل (چریکهای فدایی خلق ایران) نشر یافته بود را خوانده بودم. اما گردآوری مجموعه نوارها در یک کتاب بیش از هر چیز، کار خواندن و بررسی آن ها برای هر علاقه مند به مسایل جنبش کمونیستی ایران را راحت تر کرده است. این کتاب ارزشمند به کوشش چریکهای فدایی خلق ایران و در یک قطع زیبای 409 صفحه ای انتشار یافته است. تصویر روی جلد شامل 4 عکس از طرفین این گفتگوها یعنی رفیق کبیر حمید اشرف و رفیق بهروز ارمغانی از سازمان چریکهای فدایی خلق و زنده یادان تقی شهرام و جواد قائدی از سازمان مجاهدین خلق ایران (سازمان تغییر ایدئولوژی داده در سال 1354) می باشد. خود کتاب نیز از محتویات 35 نوار تشکیل شده که خواندن آن ها فعالین سیاسی چپ و کمونیست را با شرایط تاریخی و مسایل عینی ای که جنبش انقلابی و سازمان های نامبرده با آن ها مواجه بوده اند ، هر چه بیشتر آشنا می سازد.
انتشار این اسناد، در شکل نوشتاری یعنی کتاب حاضر توسط چریکهای فدایی خلق، یک کار ارزشمند مبارزاتی برای نسل جوان کنونی ست که در زیر سلطه جمهوری اسلامی برای یافتن پاسخ به سئوالات خویش و از جمله "چه باید کرد" های کنونی، به کنکاش در آثار و تجارب مبارزاتی نسل قبل از خویش پرداخته اند.
مطالعه کتاب نشانگر تنوع بحث های بین دو سازمان و گستردگی مسایلی بوده که بخشا در مقطع ضبط این مباحث در مقابل آن ها قرار داشته است. از شیوه برخورد درست و پرنسیب های مارکسیستی در رابطه با تغییر ایدئولوژی افراد در درون سازمان مجاهدین تا مساله ضرورت و چگونگی شکل وحدت کمونیست ها، از وضعیت جنبش مسلحانه و موقعیت محافل و نیروهای موجود در آن شرایط و فی المثل موقعیت حزب توده خائن و نقشی که این جریان رسوا در خدمت به پلیس سیاسی ایفا می کند گرفته تا پیشبرد مبارزه ایدئولوژیک و ... همگی از زمره آن مسایل است. اما جدا از تنوع مطالب، غور و تفکر در عمق برخی از این مباحث و ایده های مطروحه در نوارهای مختلف تا حدی که در این نوارها مورد برخورد قرار گرفته اند نشان می دهد که در آن دوره چه مسایلی ذهن مبارزین این دو سازمان را به خود مشغول کرده بود. امروز وقتی با تکيه به گذر زمان و تجاربی که در طول اين سال ها کسب شده به آن دوره رجوع کنیم می توانیم قضاوت کنیم که طرفين گفتگو تا چه حد در مواضع خود محق بوده و قادر به درک روند های جاری در جنبش بوده اند. به طور مثال هنگامی که رفیق حمید اشرف در آن مقطع یعنی سال 1354 از حزب توده خائن صحبت کرده و از آن به عنوان یک "جریان کاملا خطرناکی" که می تواند "سوسیالیزم پلیسی" را در ایران ایجاد کند اسم می برد، سیر وقایع چه در آن سال ها و چه در زمان جمهوری اسلامی به روشنی صحت ارزیابی اين رفيق نسبت به این جریان واقعا پليسی بارهای بار به اثبات رسانده است.
در این جا شايد بهتر باشد که سخن را با تاکید مقدمه ناشر یعنی چریکهای فدایی خلق ایران بر این کتاب به پایان ببرم که مطرح می کنند: "امید است که مطالعه متن نوشتاری این نوارها در خدمت درس آموزی از تجارب گذشته برای ساختن آینده ای نوین و پر بار برای کارگران و دیگر توده های تحت ستم قرار گیرد". این اظهار امیدواری، به حق، یک تاکید به جا در توضیح اهمیت این اسناد و ارزش مبارزاتی آن ها می باشد.
10 ژوئن 2014
musa1362@yahoo.com