تهیه و تنظیم از: آراز بهرنگی

بخش اول

در سوئد چه می گذرد؟

آغاز کنترل مرزها و تشدید فشار بر پناهجویان!

کشور سوئد از دوازدهم نوامبر، به مدت حداقل ده روز مرزهای زمینی، دریایی و هوایی خود را کنترل خواهد کرد. این اتفاق پس از سال ها الحاق به اتحادیه اروپا و بویژه پیمان "شنگن" (نوزدهم دسامبر ۱۹۹۶) رخ می دهد. در حوزه شنگن٬ حرکت افراد و مبادله هرنوع کالا، اطلاعات و پول٬ به شرط قانونی بودن٬ جایز و بدون هرگونه ملاحظات گمرکی خواهد بود. این پیماننامه در سال ۱۹۸۵ بین پنج کشور اروپایی منعقد شد. اتحادیه اروپا یک اتحادیه اقتصادی - سیاسی است که از ۲۸ کشور اروپایی تشکیل شدهاست. پس از سال ها الحاق به اتحادیه اروپا و بویژه پیمان "شنگن" (نوزدهم دسامبر ۱۹۹۶)، کشور سوئد از دوازدهم نوامبر سال جاری به مدت حداقل ده روز مرزهای زمینی، دریایی و هوایی خود را کنترل خواهد کرد. این اتفاق پس از سال ها الحاق به اتحادیه اروپا و بویژه پیمان "شنگن" که بر اساس آن حرکت افراد و مبادله هرنوع کالا، اطلاعات و پول٬ به شرط قانونی بودن٬ جایز و باید بدون هرگونه ملاحظات گمرکی صورت گیرد، رخ می دهد.

از ماه سپتامبر سال جاری با افزایش موج پناهندگی به سوئد ، پلیس شیوه های مختلفی را برای برخورد با این مسئله به اجرا گذاشته است. طرح پلیس برای افزایش توانایی خود برای شش ماه با توجه به امکانات کنونی است که بر سه منطقه  جنوب، غرب سوئد و هم چنین استکهلم ، متمرکز خواهد شد. شکل جدید این برخورد، کنترل مرزهاست که "توماس والبری" رئیس فرماندهی پلیس سوئد، روز جمعه سیزدهم نوامبر در یک کنفرانس خبری جزییات آن را توضیح داد.

"توماس والبری" با اشاره به این که از شب گذشته، به روسای فرماندهی هر منطقه دستور آمادگی در برابر حوادث احتمالی را داده است، گفت: "پلیس تمام توانایی خود را در کنترل مرزها و در برخورد با موج بزرگی که شاهد آن هستیم، استفاده خواهد نمود".
کنترل مرزها بیش از همه در غرب و جنوب کشور سوئد خواهد بود که مقامات گفته اند تا روز دوشنبه آینده (شانزدهم نوامبر) با امکاناتی که دارند، از عهده آن برخواهند آمد. طبق گفته ی او از روز دوشنبه ساعت ۱۲ این دو منطقه ی مرزی یعنی غرب و جنوب سوئد تقویت خواهند شد.

طرح کنترل مرزها به این معناست که پلیس مرزی، مرزهای سوئد با کشورهای دیگر که در چهارچوب قرارداد "شنگن" قرار دارند را نیز مورد کنترل قرار خواهد داد. اما این کنترل همه را در بر نخواهد گرفت و به صورت تصادفی و انتخابی از طرف پلیس مرزی انجام خواهد شد. این موضوع را  Patrik Engström (پاتریک انگستروم) رئیس واحد مرزی پلیس سوئد که اینک "نوآ "(Noa) نامیده می شود نیز تایید کرد. او گفت که: "انتخاب تصادفی پناهجویان بستگی به تعداد آن ها در آن زمان و تمرکز بر روی چهره ی آنان خواهد داشت".

برای نمونه در گذرگاه ورودی سوئد از طرف دانمارک، پل "اوره سوند" با توجه به ترافیک شدید در آن، امکان کنترل همه وجود ندارد و کسانی که می خواهند وارد کشور شوند باید بتوانند اجازه اقامت یا مدرک شهروندی سوئد را نشان دهند. کسانی که اجازه اقامت یا شهروندی سوئد را ندارند باید همان جا درخواست پناهندگی کنند، در غیر این صورت به دانمارک یا آلمان بازگردانده خواهند شد و در مواردی نیز که تردیدی وجود داشته باشد، آنان را به اداره مهاجرت تحویل می دهند.

کسانی که متقاضی پناهندگی از سوئد هستند با اتوبوس هایی که درمحل مستقر شده اند، به اداره مهاجرت انتقال داده می شوند. پلیس هم چنین مواردی را که در کنترل مرزها رعایت خواهند شد، توضیح داده است، بطور مثال آزادی عبور از مرز از جمله با گواهینامه رانندگی برای ساکنان کشورهای اسکاندیناوی کماکان وجود خواهد داشت. برای شهروندان سوئدی، تنها نشان دادن کارت شناسایی کافی خواهد بود و با عبور کسانی که از حق اقامت در سوئد برخوردارند، مخالفت نخواهد شد، اما اگر مدرک شناسایی نداشته باشند، کنترل آنان زمان بیشتری خواهد برد.

هر چند در گفتگوهای مسئولین و پلیس مرزی چنین به نظر می رسد که کنترل مرزها مشکلی بر نخواهند خورد. اما درهمین رابطه نگرانی ها و پرسش هایی مطرح شده است. این پرسش ها از جمله بدین گونه مطرح شده: "این کنترل مرزی به چه معنی خواهد بود؟ آیا ده روز اعلام شده، افزایش خواهد یافت؟ تکلیف ساکنین شهرهای مرزی و رفت و آمد روزانه آن ها چه خواهد شد؟ چه بر سر حق پناهجویی خواهد آمد؟"

تنها در اولین روز آغاز کنترل مرزی در سوئد، صدها پناهجو ناچار شدند بین دو گزینه درخواست پناهندگی کردن از سوئد و یا بازگشت به دانمارک، یکی را انتخاب کنند. با این وجود، شمار کمی، گزینه دوم یعنی بازگشت به دانمارک را انتخاب کردند.

"سورن پیند" وزیر همپیوستگی و مسکن دانمارک از حزب چپ این کشور ، ضمن ابراز این موضوع در تلویزیون این کشور اعلام کرد که سوئد در طول سال ها، یک سیاست "غیرمسئولانه" در زمینه برخورد با موضوع پناهجویان داشته است.

اظهارات این وزیر دانمارک در حالی صورت می گیرد که روز گذشته "مورگان یوهانسون"، وزیر مهاجرت سوئد گفته بود که سوئد دیگر شرایط کافی برای پذیرش پناهجویان تازه را ندارد.

پیشتر "کریستیان ینسن"، وزیر خارجه دانمارک در این زمینه گفته بود که همه کشورها در زمینه مواجهه با موضوع پناهندگان، استراتژی خاص خود را درپیش گرفته اند و سوئد در این زمینه، آن طوری که دلش می خواهد می تواند رفتار کند.

او گفته بود: "سوئد می تواند در این زمینه به مدل دانمارک توجه کند. در مدل دانمارک، کمک هزینه پناهجویانی که به این کشور می روند، نصف می شود و سپس افراد بعد از یک سال می توانند، موضوع پیوستن به خانواده را به پیش ببرند. در حال حاضر دانمارک، نقش کشور ترانزیت را ایفا کرده و پناهجویان از آن جا عمدتا به سوئد می روند و این اختلافی است که این دو کشور همسایه در اسکاندیناوی دارند."

ما شاهد بدترین فاجعه آوارگی پس از جنگ جهانی دوم هستیم. میلیون ها انسان، خانه و کاشانه ی خود را رها کرده و با فرار از جنگ ، تن به آوارگی داده اند. در مسیر ، آوارهگان خطرات بسیاری را پشت سر می گذارند. غرق می شوند، گرسنه می مانند، مورد اذیت و تجاوز جنسی قرار می گیرند و... ، اما باز به تعداد آن ها افزوده می شود. چندی پیش و در ادامه سیل مهاجران از سوریه، عراق، افغانستان و دیگر کشورها که با پای پیاده، اتوبوس، قایق و قطار برای رسیدن به اروپای غربی تلاش می کردند، رهبران آلمان و سوئد خواستار نظام سهمیه بندی و تقسیم عادلانه مهاجران در ۲۸ کشور اتحادیه اروپا شدند. این در حالی است که تعداد مهاجرانی که از طریق یونان خود را به اروپا می رسانند در هفته های اخیر به شدت کاهش داشته است. تعداد مهاجرانی که موفق می شوند از مرز ترکیه خود را به یونان برسانند نسبت به سال گذشته ۸۴ درصد کاهش داشته است. یونان و ایتالیا دو کشوری هستند که دروازه ورود مهاجران به اتحادیه اروپا و از جمله سوئد محسوب می شوند. یونان هزاران پلیس مرزی را در نزدیکی مرز ترکیه به کار گمارده و عبور از مرز را برای مهاجران بسیار دشوارتر کرده است.

"ترسا آنگه لاتو" از مسئولین کنترل مرزی یونان می گوید که فعالیت ما مانند سپری انسانی برای اتحادیه اروپا در مرز ترکیه است. او اضافه می کند که کاهش ورود مهاجران به یونان و پس از آن به اروپا بسیار شدید بوده است.

پیش از تشدید کنترل مرزی توسط یونان ، روزانه هزاران مهاجر از مرز ترکیه وارد یونان می شدند اما اکنون تنها تعداد محدودی موفق می شوند این کار را انجام دهند.

در آتن نیز پلیس یونان دستگیری مهاجران بدون مدرک قانونی را تشدید کرده است. تنها در یک ماه گذشته ۲۱۴۴ نفر دستگیر شده اند و بیش از ۱۶۰۰۰ نفر کنترل شده اند.

"کوه تران ماندائو" از کشور گینه که توسط پلیس شهر آتن دستگیر شده و با دستبند به اداره پلیس برده می شود می گوید: "من مدرک قانونی دارم اما آن را گم کرده ام". نامبرده در شهر آتن شاهد بوده است که پلیس یونان هر فردی که کمی رنگ پوستش تیره تر از یونانی ها باشد را مورد کنترل قرار می دهد.

"ماریا پاپامینا" که در شورای مهاجرت یونان کار می کند می گوید: "هدف بستن کامل مرزهاست اما سیستم قابل اطمینانی برای تشخیص مهاجران غیر قانونی از آنان که بطور حقیقی احتیاج به پناهندگی دارند موجود نیست".

اگر باز به شرایط روز و کنترل مرزها در سوئد باز گردیم ، خواهیم دید که بسیاری از پناهجویان، درک این موضوع که چرا مجبور هستند با اتوبوس به اداره مهاجرت منتقل شوند برای شان دشوار است. الهام که در اولین ایستگاه قطار در ورودی کشور سوئد به پناهجویان تازه از راه رسیده کمک می کند، در این زمینه می گوید: "از یک طرف این اقدام برای امنیت پناهجویان خوب است. اما از طرف دیگر، شاید آن ها احساس ترس بکنند". او حرف های زن پناهجویی را که گریه اش بند نمی آید، برای پلیس ترجمه می کند.

مشابه این صحنه ها، بارها دیروز در اولین روز کنترل مرزها تکرار شد. پناهجویان مجبور می شدند سوار قطار شوند، بدون این که دقیقا بفهمند که چرا مجبور به چنین کاری می شوند. "عبدالرزاق" ۴۱ ساله، که به همراه همسر و شش فرزندش از کشور جنگ زده سوریه آمده بود و قصد داشت برای ملحق شدن به سایر اعضای خانواده اش به نروژ برود، به دلیل کنترل مرزی، بسیار مورد آزار و اذیت قرار گرفت.

او می گوید: "خانواده ام در نروژ هستند. من نمی دانم الان دقیقا با این وضعیت چکار باید بکنم". عبدالرزاق می خواهد تنها از سوئد عبور کند تا به خانواده اش در نروژ ملحق شود. اما با شرایط پیش آمده، او اکنون مجبور است که یا در سوئد درخواست پناهندگی بدهد و یا این که به دانمارک بازگردد.

در ادامه برنامههایی که کشورهای اروپایی قصد دارند برای مهار بحران مهاجرت به این قاره انجام دهند، دولت نروژ به تازگی تصمیم گرفته کشور افغانستان را منطقهای امن تشخیص داده و پناهجویان افغانی که وارد این کشور میشوند را اخراج نماید. سوئد نیز اعلام کرده که کنترل مرزی را در مرزهای خود تشدید خواهد کرد و از پنجشنبه دوازدهم نوامبر رسما این امر با کنترل مرزها آغاز شد.

مسئولان نروژی تصمیم دارند سیاست های خود را در قبال اعطای پناهندگی تغییر دهند و از جمله این که آوارهگانی که از مناطق امن به نروژ آمده اند را به کشورهای خود بازگردند. در همین حال وزارت دادگستری و امنیت عمومی نروژ اعلام کرده است که درخواست های پناهندگی آن دسته از آوارهگان که از مناطق امن مثل افغانستان به نروژ آمده اند باطل خواهد شد و این دسته از آوارهگان باید داوطلبانه خاک نروژ را ترک کنند در غیر اینصورت به زور اخراج خواهند شد.

به گزارش خبرگزاری "نووستی" از شهر اسلو، نروژ هم چنین تصمیم دارد میزان حقوق پرداختی به آوارهگان را کاهش دهد. به گفته مسئولان اداره مهاجرت نروژ تعداد آوارهگانی که به این کشور خواهند آمد تا پایان سال جاری میلادی ۳۰ تا ۴۰ هزار نفر بر آورد شده است.

براستی وظیفه ی ما کمونیست ها در شرایط روز جهان و مسئله ی آوارگی چیست؟ ما کمونیست ها باید همواره یادآور شویم که سرمایه داری جهانی و در راس آن امپریالیست ها با به راه انداختن جنگ و حمایت از گروه های تروریستی در اشکال گوناگون، حیات و معاش توده های تحت ستم را نابود کرده و مسبب واقعی این آوارگی بوده و هستند. ما می باید ضمن افشای این توطئه ی ضد انسانی، جنبش های مستقل توده ای را بر علیه جنگ های امپریالیستی موجود، در هر کجای دنیا که هستیم، بر پا و سازمان دهیم. امپریالیست ها مغرورانه بر طبل جنگ می کوبند و جز چپاول فکر دیگری در سر نداشته و ندارند. سیاست های مخرب اقتصادی و لشکرکشی های شان، همراه با مجریان و کارگزاران محلی شان تماما به ضرر مردم و به نفع همان یک درصدی ها در جهان است. در همین راستا نباید یک لحظه از نقش خائنانه ی کارگزاران امپریالیسم و ارتجاع غافل شد. بطور مثال نقش جمهوری اسلامی و حمایت ها آشکار و پنهان از طرح های امپریالیستی در این چند دهه ی اخیر، نقش حاکمان مفت خور و مزدور کشورهای عربی، از جمله عربستان و قطر . ... که خود با به راه انداختن اختلافات پوچ مذهبی در چارچوب سیاست های امپریالیستی گام بر می دارند. یا نقش ضد خلقی رجب طیب اردوغان و شرکا در ترکیه، و یا دامن زدن به اختلافات شیعی و سنی از سوی جمهوری اسلامی ،همه این ها در راستا پیشبرد سیاست های امپریالیست ها و سرمایه داری جهانی دنبال می شود.

یاد آور می شود که در ماه مارس سال جاری یک مرد پناهجوی ۴۵ ساله در هواپیمایی که قرار بود با آن از سوئد اخراج شود، درگذشت. روزنامه ی Fria که این خبر را منتشرکرده، نوشته است که این پناهجو توسط چهار مامور از بازداشتگاه اداره مهاجرت در "مرشتا" در شمال استکهلم به زور به هواپیمایی در فرودگاه "آرلاندا" منتقل شد. او در داخل هواپیما به مقاومت پرداخت و از نشستن روی صندلی خودداری کرد. "یوهان میلبرینگ" رئیس اداره ملی حمل و نقل که مسئولیت این گونه انتقال ها را به عهده دارد، به این روزنامه گفته است که ماموران برای نشاندن او روی صندلی هواپیما به زور متوسل شدند و او ناگهان بیهوش شد. ماموران، این پناهجو را به بیمارستان "کارولینسکا" رساندند، اما پیش از آن ، او درگذشته بود.

در آن زمان دادستانی، پلیس و سازمان مراقبت از زندانها، بررسیهای جداگانهای را دراین مورد آغازکردند. ملیت این پناهجو و کشوری که قرار بود به آن جا اخراج شود، اعلام نشده بود، اما روزنامه "افتون بلادت" نوشت که: "فرد مقتول تبعه عراق بوده و قرار بود به این کشور اخراج شود".

"آندرس یگمن" وزیر داخلی سوئد در کنفرانسی مطبوعاتی با اشاره به افزایش روز افزون ورود آوارهگان به سوئد گفت :"اداره مهاجرت سوئد تحت فشار است و پلیس بر این باور است که موج ورود مهاجران برای نظم عمومی کشور تهدید به حساب می آید".
وزیر داخلی سوئد افزود: "ما از ساعت دوازده روز پنجشنبه به وقت محلی به مدت ده روز،کنترل مرزها را افزایش می دهیم".
به گزارش خبرگزاری فرانسه از شهر استکهلم مدیر بخش ارتباطات اداره مهاجرت سوئد اعلام کرد از ابتدای ماه سپتامبر تا کنون، هشتاد هزار آواره وارد سوئد شدند.
سوئد که در میان کشورهای اروپایی از آواره های بیشتری استقبال کرده است ، در نظر دارد تا پایان سال ۲۰۱۵ در مجموع از یکصد و نود هزار آواره استقبال کند. به گفته مدیر بخش ارتباطات اداره مهاجرت سوئد، در حال حاضر آواره ها مجبور هستند تا به چادرها و یا دفاتر اداره مهاجرت بروند.

اما دیگرانی هم بودند که از وضعیت جدید و انتقال به اداره مهاجرت راضی بودند. از جمله آنان می توان به "فهیم عبیدی"، دختر بیمارش و همسر باردارش اشاره کرد. آن ها از افغانستان آمده اند و از برخورد مامورین و رفتن به کمپ راضی هستند.

فهیم می گوید: "من می خواهم در سوئد بمانم. سفرم تا به این جا دو ماه طول کشیده است".

پلیس سوئد می گوید اولین روز بازرسی مرزی، موفقیت آمیز و رضایت بخش بوده است. اما در گفتگو با شهروندان، اوضاع کاملا متفاوت به نظر می رسد. یکی از شهروندان می گوید: "من فکر می کنم کنترل مرزی خوب است. ما باید آن هایی را که واقعا به کمک نیاز دارند بپذیریم. اما شماری از پناهجویان هم هستند که واقعا به کمک نیاز ندارند، و ما باید در این زمینه کنترل بیشتری داشته باشیم. این یک وضعیت بغرنج است. ما قبلا به هیچ وجه با چنین وضعیتی مواجه نبوده ایم".

یک شهروند دیگر معتقد است که کنترل مرزها یک تصمیم غم انگیز است. او می گوید: "من معتقدم که ما باید به همه کمک کنیم. این غم انگیز است که ما مرزها را به روی پناهجویان ببندیم. متوقف کردن خانواده هایی که راه درازی را آمده اند بسیار غم انگیز است". وقتی از او پرسش می شود، "اما برای همه آن ها مسکن وجود ندارد، چه باید کرد؟ پاسخ می دهد: "بله! درست است. اما انسان های نادانی هستند که کمپ های پناهجویان را می سوزانند. در چنین شرایطی ، مسکنی باقی نمیماند. هم زمان تنها امسال ما ۱۰ میلیون کرون را صرف خریدن کادوهای پایان سال و آغاز سال نو می کنیم. بنابراین باید در خرید کادو برای خودمان و بستگانمان تجدید نظر کنیم".

یک شهروند دیگر در پاسخ به این پرسش، مستقیما سردمداران نظام سرمایه داری را نشانه می گیرد و می گوید: "آن ها که امروز به ما احتیاج داشتند، در سرزمین خودشان خانه و کاشانه داشتند و در کنار عزیزان شان زندگی می کردند. چطور کشورهایی نظیر همین سوئد، و یا آلمان که حالا نقش نجات دهنده را بازی می کنند، پول برای ساخت سلاح های جنگی، بمب و جنگنده دارند، ولی برای ساخت مسکن و تهیه آن برای پناهجویان کوتاهی می کنند و با عوام فریبی، سعی در فریب مردم را دارند. سلاح هایی که همان خانه و کاشانه هایی که زمانی از آن ها صدای خنده به گوش می رسید، بمباران می کنند". این شهروند ادامه می دهد: " تا زمانی که آمریکا و شرکایش در جهان و بویژه در اروپا بر شیپور جنگ می دمند و جنگ و آوارگی به راه می اندازند، ما باز شاهد آمدن پناهجویان خواهیم بود و بستن مرز دردی را دوا نمی کند، ما باید این نوع کشورها را افشا کنیم و خواهان پایان دادن به ساخت جنگ افزارها باشیم، نه بستن مرزها".

یک شهروند دیگر می گوید: "من فکر نمی کنم کنترل مرزها تصمیم درستی باشد. ما در یک جامعه باز زندگی می کنیم. در یک اروپای آزاد. من درک می کنم که مشکلاتی وجود دارد و برای همین پناهجویان می آیند. ما نمی توانیم شمار نامحدودی را بپذیریم. من می دانم که در جنوب اروپا و در سوریه، عراق و افغانستان بحران وجود دارد. ما یک کشور ثروتمند هستیم و وظیفه مان کمک رسانی است".

در اولین شب اعلام شده برای کنترل مرزها، نزدیک به ۶۰۰ پناهجو که عمدتا از سوریه بودند، توسط قطار به شهر جنوبی سوئد، مالمو وارد شدند. پلیس مرزی بلافاصله اقدام به شناسایی مدارک آنان نمود. در همین رابطه و بنا به پیمان "دابلین" نزدیک به ده پناهجو را به دانمارک دیپورت کرد.

پیمان دابلین چیست؟ قرارداد و یا پیمان دابلین دارای سه شرط اساسی است. ۱ـ شرایط پذیرش و نحوه رسیدگی به درخواست آن دسته از پناهجویان که درخواست پناهندگی آن ها در یکی از کشورهای اتحادیه اروپا ارائه شده، اما ویزای یک کشور دیگر عضو اتحادیه را داشته باشند. ۲ـ پناهجویانی که از یک کشور عضو اتحادیه عبور کرده و یا در یک کشور دیگری در اتحادیه اروپا قبلا درخواست پناهندگی داده بودند. ۳ـ این قرارداد تعیین می کند که چه کشوری مسئولیت رسیدگی به درخواست پناهندهگی را داشته و در چه حالتی یک پناهجو به کشور دیگری در اتحادیه اروپا باز گردانده خواهد شد. در همین رابطه و برای تسهیل کار، اتحادیه اروپا یک بانک اطلاعاتی برای ثبت اثر انگشت متقاضیان پناهندگی به نام "اویروداک" دارد که مسئولیت شناسایی متقاضیان پناهندگی را به عهده گرفته است.

ایگناسیو ویتا حقوقدان و وکیل فعال در زمینه مهاجرت و حق پناهجویی درباره کنترل مرزی می گوید: "این تصمیمی بود که می شد پیش بینی کرد. پیش از این هم بحث کنترل مرزی مطرح شده بود. شرایط سختی برای سوئد به وجود آمده، اما به هیچ وجه شاهد یک سقوط در این گونه سیاست نیستیم".

او ادامه می دهد: "همان طور که اداره مهاجرت اعلام کرده، مشکلی در زمینه رسیدگی های اداری به پناهجویان وجود ندارد، اما آن ها برای اسکان پناهجویان دچار مشکل شده اند. مساله ای که باید روی آن متمرکز شویم، وضعیت مسکن و مکان زندگی برای پناهجویان است".

اداره مهاجرت سوئد با تاکید فراوان از پلیس امنیت این کشور می خواهد تا در مورد پرونده های شماری از پناهجویان تحقیق ویژه به عمل آورد. در همین رابطه و پس از رفت و آمد های بسیار و مشکوک، سال گذشته ۱۰۹ درخواست پناهندگی از سوی پلیس امنیت مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است. هم زمان، اداره مهاجرت امسال تا کنون ۳۶۳ پرونده مربوط به تقاضای پناهندگی را به پلیس امنیت ارجاع داده و خواستار تحقیقات بیشتر شده است. در همین رابطه پلیس امنیت سوئد به اداره مهاجرت توصیه کرده که درخواست پناهندگی ۲۱ نفر را رد کند. این میزان در سال گذشته، ۲۴ مورد بوده است.

یکی از مهم ترین چالش ها در مورد این تصمیم این است که در عمل چطور این کنترل آمد و شد، صورت خواهد گرفت؟ به گفته ی ایگناسیو ویتا "در این میان ریسک زیادی برای پایمال شدن حقوق شهروندی وجود دارد". این در صورتی است که بر طبق سیستم جدید، اتحادیه اروپا امکان کنترل و تبادل اطلاعات مربوط به هویت و مشخصات دریافت کنندگان ویزای شنگن را بین کشورهای عضو بسیار افزایش داده و به پلیس مرزی این امکان را می دهد تا در کنترل پاس ، با گرفتن اثر انگشت دارنده ی پاس به درست بودن ویزا و این که ویزا متعلق به دارنده آن می باشد، اطمینان حاصل کند. قانون ده روزه و کنترل مرزها که باعث بالا رفتن هزینه پلیس سوئد خواهد شد، به نوبه ی خود مستمسکی برای احزاب و نیروهای راسیست خواهد شد، که خواهند گفت، "مالیات هایی که ما پرداخت می کنیم، نباید خرج شود. هر چند که آن ها از این قانون و کم شدن کوچ مهاجرین استقبال می کنند ، بد نیست اشاره به آتش سوزیهای اخیر در مسکن پناهجویان داشته باشیم. پرسشی که می تواند مطرح شود این است که چرا با صرف چنین هزینه ای برای کنترل، از نیروی پلیس در زمینه حفاظت از این مراکز اقامت پناهجویان استفاده نمی شود؟

با نگاهی به وضعیت اسکان پناهجویان در ماه های اخیر و بویژه ورود گسترده ی پناهجویان و مهاجرین جنگ زده و متعاقب آن اسکان دادن آنان در کمپ های گوناگون در سراسر سوئد، گزارشات متعددی در مورد آتش سوزی های اخیر ارائه شده است. به گفته ی مسئولین آتش نشانی و نیروهای امداد، این آتش سوزی ها عمدی است. در تاریخ ۱۱ نوامبر ۲۰۱۵ در منطقه ی " فلودا" (بیست و هشت کیلومتری شهر گوتنبرگ، دومین شهر بزرگ سوئد) در کمون" لروم" یک کمپ موقت پناهجویی به آتش کشیده شد. در این آتشسوزی که ساعت ۱۰ صبح صورت گرفت چندین کمپ موقت ، آسیب دیده و یک کمپ نیز به طور کلی به خاکستر تبدیل شد. به گزارش پلیس سوئد این آتشسوزی عمدی بوده و خوشبختانه به کسی آسیبی نرسیده است. کمپ های بر پا شده در این مقطع جنبه موقت داشته و قرار است که به زودی پناهجویان به ساختمان های دائم جهت اقامت پناهندهگان منتقل شوند. تحقیقات در این زمینه و دستگیری عاملین این آتشسوزیها هم چنان ادامه دارد.

"مارگوت والستروم"، وزیر امور خارجۀ سوئد چندی پیش در گفتوگو با روزنامۀ سوئدی "داگنز نیهیتر" گفته بود که "این کشور به دلیل هجوم گستردۀ پناهجویان در آستانۀ "فروپاشی" قرار گرفته است و اتحادیه اروپا باید برای کاهش فشار بر استکهلم تلاشهای خود را افزایش دهد".  او این اظهارات را درحالی عنوان کرد که کشورش در تلاش است دیگر اعضای اتحادیه اروپا را ترغیب کند تا سهم بیشتری از پناهجویان را بپذیرند. 

"والستروم" گفت: "تصور میکنم کشور ما قادر به پذیرش سالانه ۱۹۰۰۰۰ پناهجو نمی باشد. در دراز مدت این نظام فرو خواهد پاشید. این میهماننوازی ما حمایت افکار عمومی را در پی نخواهد داشت".

در پایان باید یاد آوری نمود که گفته می شود، به دلیل ورود شمار زیادی از پناهجویان در چند ماه اخیر، در مقایسه با آخرین برآوردی که شده است، ۳۰۰ هزار نفر به جمعیت سوئد اضافه شده است. به این ترتیب و براساس پیش بینی مرکز آمار سوئد، جمعیت این کشور در سال ۲۰۱۶ بجای ۱۰ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر، ۱۰ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر خواهد بود. برهمین اساس و بنا به اعلام رسمی اداره مهاجرت سوئد، فقط در روز ۱۲ نوامبر، ۲۱۶۰ نفر در سوئد تقاضای پناهندگی کردهاند  که ۷۴۱ نفر از آن ها، کودکان تنهای پناهجو بودهاند. بیشترین تعداد پناهجویان یعنی ۱۰۲۵ نفر، از کشور افغانستان آمدهاند. همچنین تعداد پناهجویان از کشور سوریه ۵۲۷ نفر و از کشور عراق ۲۸۲ نفر عنوان شده است و این خود رکوردی است که در سوئد به ثبت رسید.

تاریخ نشان داده است که راه حل دمکراتیک فاجعه انسانی که در این چند ماه و در مرزهای اروپا شاهدش هستیم، در دست حاکمان اروپایی که خود مولد این آوارگی هستند، نبوده و نیست، بلکه در دستان مردم است. به هیچ وجه نمی توان به کمک حاکمان سرمایه و نوکران امپریالیست ها دل بست و از آن ها انتظار داشت در جهت حل این معضل گام بردارند. باید آن ها را وادار کرد که در این شرایط مرزها را باز نگهدارند و همه ی امکانات موجود را برای تامین زندگی آوارهگان بکار گیرند. و چه خوب گفته شده است که: "بحران پناهندهگی نتیجه طبیعی سیاست های امپریالیستی است". تنها با نگاهی به پروسه عروج داعش خود تائیدی است بر این مدعا. نزدیک به یک سال و اندی است که گروه تروریستی داعش که اتفاقا بدست همین امپریالیست ها طراحی و آماده شده است، با جنایات توصیف ناپذیری، وارد صحنه سیاسی خاورمیانه شده است . این جریان ضد خلقی و مخوف از اجرای هیچ جنایتی روی گردان نبوده و نیست. اعدام ها به اشکال مختلف، همراه با شکنجه های غیر انسانی، حملات مرگبار شیمیایی توسط این نیروی امپریالیستی علیه مردم بی دفاع، ترور در شهرهای مختلف جهان، بویژه شهرهای بزرگ و پر جمعیت اروپایی تنها گوشه هایی از دست پخت امپریالست ها است. جنگ و ترور و وحشتی که میلیون ها انسان را مجبور به ترک خانه و کاشانه خود نموده و بخشی از بحران پناهندگی اخیر را سبب شده است.

سوئد ۲۰۱۵/۱۱/۱۷

)ادامه دارد)