به نقل از : پیام
فدایی ، ارگان
چریکهای فدایی
خلق ایران
شماره
195 ، شهریور
ماه 1394
نادر
ثانی
بخش
سوم
وودی گاتری؛
ستونی استوار
در بنای موسیقی
اعتراضی
وودی بر این
باور بود که
برای شخص او
بهترین راه
ممکن مقابله
با فاشیسم و
نازیسم در
خلال جنگ جهانی
دوم نوشتن و
اجرای ترانههای
ضد فاشیستی
و ضدنازیستی
است. از اینرو
ترانههای بسیاری
در این
چهارچوب نوشت
و پس از آن که ایالات
متحده آمریکا
نیز پس از
حمله ژاپن به "پرل هاربور"
(Pearl Harbor)
وارد جنگ جهانی
شد ، تلاش کرد
تا به همراه
هنرمندان دیگری
که به جبهه
برده میشدند
تا برای نیروهای
نظامی علیه
فاشیسم
برنامه اجرا
کنند به این
امر مبادرت
بورزد. اما
تمامی درها به
روی او بسته
بود: ایالات متحده
آمریکا نمیخواست
یک کمونیست
نقشی در تهيج
نیروهای این
کشور در میدان
های جنگ داشته
باشد!
دری بسته شده
بود و در دیگری
میبایست
گشوده میشد. وودی
گاتری در
سال ۱۹۴۳
به مدت یک سال
به نیروی دریای
ایالات متحده
آمریکا پیوست
و به عنوان
خدمه و ظرفشور
در ناوهای این
کشور مشغول به
کار شد.
او البته در
هر کشتی یا ناو
در کنار انجام
کارهای
روزمره خویش
از هر فرصت
استفاده کرده
و به خواندن
ترانه های
مترقی خود برای
تمامی آنان که
در کشتی بودند
مشغول میشد!
ترانه زیر
یادگاری از این
دوران زندگی اوست:
فاشیستها
را به زیر بکشید! ۱۹
ترانه
و موزیک از
وودی گاتری۲۰
در
انتظار چه هستیم؟
امشب
مبارزهای
خونین علیه
ستم در تمامی
جهان در جریان
است
دوره
حکومت نبرد،
بمب و نارنجک
های دستی است
هیتلر
به تمامی جهان
اعلام کرده که
میخواهد
اتحاد ما را
در هم بکوبد
اما با
اتحاد ماست که
میتوان زنجیرهای
اسارت را از
هم درید
پیمان
ما زنجیرهای
اسارت آنان را
پاره خواهد
کرد
من به
بالای یک کوه
تا میان آسمان
رفتم
تا آن
جا که میتوانستم
هر روستا و هر
شهر را ببینم
تا آن
جا که میتوانستم
تمامی انسان
های این گیتی
را ببینم
این
اتحاد ماست که
میتواند فاشیست
ها را به زیر،
زیر، زیر کشد
این
اتحاد ماست که
میتواند فاشیست
ها را به زیر
کشد
زمانی
که به افراد و
کشتیهایی که
در حال حرکتند
فکر میکنم
درست
در همان زمان
که روسها به
هنگام سحر میرزمند
لندن
به خاک و خون
کشیده شده و
پاریس در زنجیر
است
انسان
های نیک،
منتظر چه هستیم؟
انسان
های نیک،
منتظر چه هستیم؟
از این
روست که من از
شوروی و نظامیان
باسابقه چین
تشکر میکنم
متفقین
در هر جای این
گیتی گسترده
سپاس
رزمندگان بریتانیایی؛
ده میلیون آمریکایی از آن
شما
اگر به
آن ها کمک کند
که بتوانند
فاشیست ها را
به زیر، زیر،
زیر کشند
اگر به
آن ها کمک کند
که بتوانند
فاشیست ها را
به زیر کشند
اما
زمانی که به
کشتیها و
افرادی میاندیشم
که از میان میروند
و روسهایی
که به هنگام
سحر میرزمند
لندن
به خاک و خون
کشیده شده و
پاریس در زنجیر
انسان
های نیک،
منتظر چه هستیم؟
انسان
های نیک،
منتظر چه هستیم؟
از این
روست که من از
شوروی و نظامیان
باسابقه چین
تشکر میکنم
متفقین
در هر جای این
گیتی گسترده
سپاس
رزمندگان بریتانیایی؛
ده میلیون آمریکایی از آن
شما
اگر به
آن ها کمک کند
که بتوانند
فاشیست ها را
به زیر، زیر،
زیر کشند
اگر به
آن ها کمک کند
که بتوانند فاشیست
ها را به زیر
کشند
سال ۱۹۴۵،
زمانی که جنگ
جهانی دوم به
پایان خود نزدیک
شده بود، از
طرف وزارت
دفاع ایالات
متحده آمریکا
به وودی گاتری
اعلام شد که دیگر
نمی
تواند به شغل
سابق خود
ادامه دهد. شکی
نیست که
ارتباط گاتری
با جریانات
کمونیستی و
اتحاد جماهیر
شوروی یکی از
دلایل اساسی
اتخاذ چنین
تصمیمی بود.
سال های
جنگ اختلالاتی
در زندگی خصوصی
وودی را
به وجود آورده
بودند و زندگی
زناشویی او را
که سال ها از
مری و
فرزندانش دور
بود به شکست
کشانده بود.
حال او با "مرجوری"
(Marjori)
ازدواج کرد.
حاصل این
ازدواج چهار
فرزند بود که یکی
از آن ها در
چهار سالگی در
یک آتشسوزی
جان خود را از
دست داد.
پس از جنگ وودی مدتی
را به نوشتن و
تهیه موزیک
کودکان
گذراند اما
همواره آماده
بود تا در زمان
نیاز، از جمله
زمانی که ۲۸
کارگر کشاورزی
مکزیکی جان
خود را در یک
سانحه هواپیمایی
از دست دادند،
گیتار را در
دست گرفته و
برای بیچیزان
و محرومان
بسراید و
بخواند و پیام
شان را به آن
ها برساند. ۲۱
سال هایی
که در پیش
بودند سال هایی
بسیار ناگوار
برای وودی
گاتری
شدند. سال های
سلطه ضدکمونیستی
در ایالات
متحده آمریکا
بود و نام گاتری
نیز مانند نام
بسیاری دیگر
از هنرمندان
مترقی این
کشور در لیست
سیاه قرار
گرفت. گاتری
به ناچار به
همراه برخی دیگر
از هنرمندانی
مانند خود در
ساختمان یک
تئاتر قدیمی
مسکن گرفت.
وودی در خلال
سال های ۱۹۵۶
تا ۱۹۶۷ بیشتر
اوقات در این
و یا آن بیمارستان
و آسایشگاه
بستری بود. هر
چه میگذشت
کنترل عضلات
برای وودی
مشکلتر میگردید.
در این دوران
تنها مارجوری
و فرزندانش
بودند که گاهی
سری به او میزدند.
وودی گاتری
روز ۳ اکتبر ۱۹۶۷ در نیویورک
در ۵۵
سالگی درگذشت.
وودی که
هزارها ترانه
را از حفظ
بود، گاهی
ترانههای قدیمی
را به عاریه
گرفته و با
حفظ ملودی آن
ها و اضافه
کردن کلامی
تازه بر آنان
و گاه با
ساختن ترانههایی
تازه تلاش میکرد
تا شرایط زندگی
تودههای
محروم را به بیان
درآورد. در
ترانههای وودی که
معمولاً
عصارههایی
از مزاح، شوخی
و طنز را در
خود حمل میکنند
میتوانیم
نشانههایی
از زندگی در
"آن آمریکای دیگر"؛
زندگی
کارگران، بیچیزان،
سیاهپوستان،
مکزیکیها و
به حاشیه
راندهشدگان
را شنیده و
نسبت به شرایط
امروز و هر
روز آنان آگاهی
بیشتری پیدا
کنیم. "آرلو
گاتری"(Arlo Guthrie) یکی
از پسران وودی
و مارجوری
گاتری ،
کار پدر را
ادامه میدهد.
۲۲
پانوشت
ها:
(19) http://woodyguthrie.org/Lyrics/What_Are_We_Waiting_On.htm
(20) https://www.youtube.com/watch?v=jKVnur5DkdI with Woody Guthrie
(21)Deportee
(Plane Wreck at Los Gatos). https://www.youtube.com/watch?v=F8lRf6fATWE
with Arlo Guthrie & Pete Seeger. Lyrics: https://www.woodyguthrie.org/Lyrics/Plane_Wreck_At_Los_Gatos.htm
(22)Most important resourses:
- Mark Allan Jackson:
Prophet Singer; The Voice and Vision of Woody Guthrie
- Different pages in Internet