به نقل از : پیام
فدایی ، ارگان
چریکهای فدایی
خلق ایران
شماره
171 ، شهریور ماه 1392
حمله شیمیائی
در سوریه،
افشاگر چهره
جنایتکار
امپریالیسم!
فاجعه
هولناک کشتار
قریب به 1400 تن از
مردم بی گناه
سوری در جریان
حمله شیمیائی
در حومه دمشق
در تاریخ 21
آگوست 2013 ، بار
دیگر ماهیت
ارتجاعی و ضد
خلقی جنگ جاری
در سوریه را
به نمایش
گذارد. این
حمله شیمیائی
بر علیه مردم
غیر نظامی در
سوریه و فجایع
هولناک رخ
داده بیش از
هر چیز انعکاسی
از این واقعیت
است که چگونه
سوریه در سال های اخیر
و پس از آن که توده
های تحت ستم
در این کشور
برای سرنگونی
رژیم اسد و
نابودی سلطه
امپریالیسم
به پا خاستند،
با دخالت های
مستقیم و غیر
مستقیم قدرت های امپریالیستی
و جهانخوار به
صحنه جنگی غير
عادلانه تبدیل
گشته است.
حمله شیمیائی
اخیر نیز چهره
سیاه امپریالیسم
و ارتجاع
وابسته به آن
به مثابه آتش
افروزان این
جنگ را بیش از پیش در
مقابل انظار
عمومی رسوا
ساخت. در جریان
این حمله وحشیانه
که درست در
هنگام حضور هیاتی
از بازرسان
سازمان ملل در
سوریه صورت
گرفت، شلیک
چندین موشک زمین
به زمین حاوی
گاز کشنده
اعصاب موسوم
به "سارین" در
منطقه "غوطه"
در حومه دمشق
جان صد ها تن و
از جمله تعداد
زیادی از
کودکان بی
گناه را گرفت.
با توجه به این
واقعیت
دردناک
که مغز و
دستگاه عصبی و
تنفسی قربانیانی
که در معرض این
مواد مرگبار
قرار می گیرند
در کمتر از یک
دقیقه از کار
می افتد و
قربانی خفه می
شود و با توجه
به انبوه
کودکانی که طی
اين حمله
جان باختند
ابعاد غیر
قابل تصور وحشی
گری تاجران
مرگ در سوریه یعنی
امپریالیستها
و
وابستگانشان
در این
جنایت هولناک
جنگی هر چه بیشتر
نمایان می
شود. رویدادهای
جاری در سوریه
نشان می دهند که در
شرایطی که
امپرياليست
ها درگیر
یک رقابت فزاینده
برای تجدید
تقسیم بازارهای
جهانی و تثبیت
و توسعه منافع
غارتگرانه خویش
گشته اند، سوریه
یکی از مناطقی
ست که به
گره گاه های
تضادهای امپریالیست
های جنایتکار
در منطقه تبدیل
شده اند.
طرفین این
جنگ خونین که
تاکنون جان بیش
از یکصد هزار
تن از مردم بیگناه
را گرفته و میلیون
ها آواره و
مجروح و معلول
به جای
گذارده، برغم
ادعاهای خویش
کوچکترین
ارزشی برای
جان و مال و
هستی و منافع
توده های
محروم سوریه
قایل نیستند.
بلکه این
چگونگی پیشبرد
و توسعه سلطه
ضد خلقی قدرت
های امپریالیستی
نظیر آمریکا و
شرکا از یکسو
و روسیه و چین
از سوی دیگر می
باشد که یکی
با حمایت و
تسلیح و تغذیه
دار و دسته های
ضد خلقی ای نظیر
القاعده و
"ارتش آزادیبخش"
ضد مردمی سوریه
و دیگری با
حمایت از دولت
جنایتکار
بشار اسد ،
باعث شده اند
که هر
روز جنایتی
تازه در این
کشور آفریده شود و
قدرتهای امپریالیستی
و عمله ها و
مزدورانشان
در نقش هیولا
های مرگ،
آشکارا چنگال
های تیزشان را
بر حیات و هستی
مردم سوریه
فرو کرده و
خون آن ها را
به شیشه کنند.
همین قدرت های
امپریالیستی
هستند که برای
تشدید سلطه
غارتگرانه و
استثمار هر چه
فزونتر نیروی
کار و منابع
طبیعی توده های
محروم سوریه،
با تسلیح و
تغذیه و حمایت
از طرفین
منازعه، در
تنور این جنگ
خونین و ویران
کننده هیمه می
ریزند. جنگ ضد
خلقی ای که از یکسو
کوشش می شود
تا با شعار های
دروغین "آزادی"
و "دمکراسی" و
حقوق بشر" تزئین
گردد و از سوی
دیگر درست در
همان حال قتل
عام مردم بی
گناه با
استفاده از
سلاح شیمیائی
تنها یکی از
جلوه های مخوف
و ضد خلقی آن
را تشکیل می
دهد. روشن است
که در ادامه و
فرجام این جنگ
خانمان
برانداز و خونین،
توده های تحت
ستم و تشنه
آزادی سوریه
کمترین منافعی
ندارند.
با انتشار
اخبار مربوط
به استفاده از
سلاح شیمیائی
در سوریه و
بمباران تبلیغاتی
فریبکارانه
بلندگوهای
تبلیغاتی
امپریالیستی
مبنی بر مقصر
دانستن رژیم
بشار اسد در این
جنایت جنگی،
تنور تبلیغات
جنگی دولت
اوباما - که سیاست
حمله و لشکر
کشی به سوریه
را به گذشتن
دولت سوریه از
"خط قرمز" آمریکا
یعنی استفاده
از سلاح شیمیائی
منوط کرده بود
نیز به شدت
گرم شد. برغم
تمام تلاش های
شیادانه بوق
های تبلیغاتی
در غرب، (نظیر
صدا گذاری "بی
بی سی" بر روی
تصویر مصاحبه
پزشک بریتانیایی
در منطقه که
با تایید آثار
سوختگی روی
بدن قربانیان
ظاهرا دولت
سوریه را در
مقابل انظار میلیون
ها بیننده
مسئول این
حمله معرفی می
کرد، بعدا
معلوم شد که این
پزشک که در
هنگام مصاحبه
با ماسک پزشکی
در مقابل دوربین
ظاهر شده،
اساسا چنین
اظهاراتی را
نکرده بود!) پایگاه اینترنتی
"اینفو وارز"www.infowars.com)
شواهد انکار
ناپذیر متعددی
که پس از این
جنایت
توسط دولت
ها، سازمان ها
و یا
خبرنگاران
انتشار یافت،
نشان می داد
که اتفاقا مورد
جنایت حمله شیمیائی
در حومه دمشق
در اواخر
آگوست، نه
توسط دولت ضد
خلقی سوریه
بلکه توسط دار
و دسته های
جنایتکار
اسلامی و غیر
اسلامی جیره
خوار امپریالیسم
آمریکا و متحدینش
در جریان یک
برنامه از قبل
پیش بینی شده انجام
شده است.
دولت روسیه
با تهیه و تحویل
یک گزارش 100
صفحه ای به
سازمان ملل که
حاوی اطلاعاتی
در مورد چگونگی
در اختیار
قرار دادن این
سلاح ها توسط
وزارت
اطلاعات
عربستان به
"اپوزیسیون" بود نادرستی
ادعا های
دولتهای غربی
و دروغ های
آمریکا و شرکا
برای توجیه
حمله نظامی به
سوریه را افشا
کرد. در اين
گزارش که با عکس ها و
شواهد
ماهواره ای
همراه بود حتی
منطقه شلیک
موشک های حاوی
مواد شیمیائی
نيز نشان داده
شده بود.
خبرنگاران
غربی دیگری که حتی
برخی از آن ها
در زمان وقوع
این حمله توسط
مخالفین به
گروگان گرفته
شده و بعدا
آزاد گشتند نیز
با اظهارات
خود در مورد
مباحثات میان
شورشیان نقش
آن ها در
استفاده از این
سلاح ها را
مورد تایید
قرار دادند. مورد دیگر
به "دیل
غافلاک" یکی
از خبرنگارانی
باز می گردد
که سابقه ده
سال کار برای
"آسوشیتد
پرس" و سرویس
جهانی "بی بی سی"
را دارد. وی
متن مصاحبه هایی
با چند تن از
"شورشیان"
سوریه را
انتشار داد که
در آن ها شورشیان
صراحتا
اعتراف می
کردند سلاح های
شیمیائی و پول
توسط وزارت
اطلاعات
عربستان به
دست شان رسیده
و مورد
استفاده قرار
گرفته است. در
کنار این
شواهد، در اين
فاصله موارد
متعددی از جعل
و فیلم سازی
های دروغین در
مورد نمایش
"قربانیان" و
بویژه کودکانی
که ادعا می
شود در
حمله شیمیائی
دولت سوریه
جان داده اند
در سطح افکار
عمومی منتشر
شده است.
اما دولت
آمریکا
آگاهانه و
بدون توجه به
مخالفت افکار
عمومی و وجود
شواهد غیر
قابل انکار
کوشید تا با
عوامفریبی،
از این جنایت،
توجیهی برای
مشروعیت بخشیدن
به سیاست خود
برای حمله
نظامی به سوریه
بسازد. به این
ترتیب ژست های
"بشر
دوستانه" آمریکا
و قدرت های
امپریالیستی
جنایت پیشه
همراه او و
اشک تمساح ریختن
آن ها برای
مردمی که در
واقع قربانیان
جنایات خود این
قدرت ها و
وابستگان رنگارنگشان
در سوریه
هستند صفحات
تمام وسایط
ارتباط جمعی
را پر کرد.
دولت اوباما
با عربده کشی
های جنگی
از
"مسئولیت"
شرکا و
رقبایش در
تعلل از حمله
زود هنگام تر
به سوریه
انتقاد کرد و فریبکارانه
از نقش
و "تعهد" خود
نسبت به "جامعه
جهانی" برای
حمله نظامی به
سوریه برای
نجات "حقوق
بشر" و "امنیت"،
سخن گفت و با
اعتماد به نفس
برخاسته از
قدرت نظامی خویش
تا آنجا پیش
رفت که بخشی
از نیروی دریایی
و هوایی آمریکا
را برای عملیات
قریب الوقوعی
که برای آن
تاریخ هم معین
کرده بود به
منطقه فرستاد.
ظاهراً همه چیز
در قالب این
توطئه برای پیشبرد
سیاست های جنگ
طلبانه
اوباما و شرکا
و مشروعیت بخشی
به حمله به
سوریه آماده
به نظر می رسید.
اما این نقشه
های شوم در نیمه
راه متوقف شد.
رشد فزاینده
خشم و نفرت
افکار عمومی
در کشورهای
غربی از این
جنایت جنگی و
دروغ های ورای
آن، مخالفت
قاطعانه آن
ها با سیاست
های جنگ
طلبانه آمریکا
و متحدینش (با
توجه به تجربه
مردم در مورد
عراق در مقطع
حمله نظامی
آمریکا به این
کشور) به حدی
رسید که به
طور مثال
اجازه نداد تا
پارلمان دولت بریتانیا
(دست راست آمریکا)
هنگام رای گیری
اجازه همراهی
به دولت اين
کشور در حمله
نظامی به سوریه
را بدهد. بخش
های قوی دیگری
از جناح های
طبقه حاکم در
صفوف دیگر
قدرت های امپریالیستی
کوچکتر نظیر
بلژیک، ایتالیا
و هلند به تاسی
از این روند،
پیش از مشارکت
اجباری،
خواهان ارائه
"مدارک
استفاده دولت
سوریه از سلاح
شیمیائی" به
افکار عمومی
شدند. بالاخره
تاکید
قاطعانه طرف دیگر
منازعه یعنی
دولت روسیه بر
مخالفت با
اقدام نظامی و
اعلام رسمی این
که مسئولیت
"گسترش خطر
جنگ" به تمام
منطقه در صورت
حمله آمریکا
به عهده این
کشور است، و
نهایتا اعزام
نیروی دریایی
روسیه به
منطقه، باعث
شد که طرفین
واقعی در این
پرونده، یعنی
امپریالیسم
آمریکا و روسیه
برای تأمین
منافع ضد خلقی
خویش به توافقی
رضایت دهند که
برمبنای آن در
صورت قبول
برنامه
"نابودی سلاح
های شیمیائی"
توسط رژیم سوریه
تحت نظارت بین
المللی، آمریکا
و شرکا تعهد
کنند که حمله
نظامی به سوریه
فعلا معلق
گردد.
با انعقاد این
موافقت نامه،
دولت پوتین و
رسانه های تبلیغاتی
روسیه فریادهای
"پیروزی"
سرداده و با
تأکید افتخار
آمیز به توان
نظامی ناوگان
دریایی این
کشور که در
سوریه مستقر
است از قدرت
خویش در جلوگیری
از جنگ (توسط
آمریکا)، "جنگی"
که "پیش از
شروع شکست
خورده بود"
صحبت می کنند. در همین
حال نمایندگان
جنگ طلب دولت
آمریکا که در
سازمان دادن
لشکر کشی نظامی
به سوریه فعلا
ناموفق مانده
اند، ژست می گیرند
که می خواهند
به برنامه
"خلع سلاح"
فرصت بدهند.
در نتیجه ی این
توافق است که
بشار اسد از
روسیه به خاطر
کمک به حفظ
قدرتش "تشکر"
می کند و
انواع و اقسام
دار و دسته های
مزدور وابسته
به القاعده و
سایر نیروهای
مدعی اپوزیسیون
"دمکراتیک"
سوریه که تا
بن دندان توسط
آمریکا و سگان
زنجیریش نظیر
عربستان و قطر
و پاکستان و
ترکیه و ... مسلح شده و به آن
ها وابسته
اند، و خود
متهم درجه یک
استفاده از
سلاح شیمیائی
هستند، فریاد
می زنند که این
توافق را
"قبول"
ندارند. در میان
این همه جنجال
عوامفریبانه
تبلیغاتی، آن
چه کوشش می
شود از چشم
مردم مخفی
نگهداشته شود
همانا دست های
اصلی پشت جنایت
مخوف حمله شیمیائی
به مردم و
کودکان سوریه یعنی
امپریالیست
ها و در راس آن
ها آمریکاست.
براستی مگر
قدرت هایی که
این سلاح های
مرگبار را در
اختیار دولت
ها و گروه های
ارتجاعی و
وابسته قرار می
دهند تا آن را
مطابق سیاست و
منافع امپریالیست
های جهان خوار
بر علیه توده
های بی گناه
مصرف کنند،
کسانی به غیر
از خود آمریکا
و سایر
راهزنان بین
المللی می باشند؟
بنابراين اگر
بنا به محاکمه
آمران و مسببان
واقعی این جنایت
جنگی و یا سایر
جنایات مشابه
مربوط به
استفاده از
سلاح های شیمیائی
در دوران
معاصر
باشد بدون شک
امپریالیسم
آمریکا متهم
درجه یک و اصلی
در چنین
محاکمه ای
خواهد بود.
پس از
اعلام
استفاده از
سلاح شیمیائی
در سوریه،
دولت آمریکا
با گرفتن پز
"مخالفت" با
کاربرد این
سلاح ها و
متهم کردن
دولت سوریه به
گذشتن از خط
قرمز تعیین
شده توسط این
دولت با
خوشحالی و اطمینان
تمام تا یک
قدمی حمله به
سوریه و ویران
کردن هر چه بیشتر
حیات و هستی
مردم رنجدیده
این کشور پیش
رفت. اما آمریکا
در شرایطی این
تبلیغات جنگی
را سازمان
داده بود که
خود یکی از
بزرگترین
استفاده
کنندگان سلاح
های مرگبار شیمیائی
در سطح بین
المللی بوده و
در نتیجه با
استفاده از این
سلاح های جنگی
دستانش تا
مرفق به خون
مردم جهان
آغشته است. نگاهی
به لیست طولانی
استفاده آمریکا
و یا "متحدین"
این قدرت امپریالیستی
از سلاح شیمیائی
بر علیه
کارگران و خلق
های تحت ستم
به خوبی گویای
مکر و فریبی
ست که در ورای
تبلیغات جاری
از سوی آمریکا
در سوریه و
باصطلاح
"مخالفت" این
دولت در
استفاده از این
سلاح های ضد
بشری وجود
دارد.
بر هیچ وجدان
آزادیخواهی
پوشيده نيست که امپریالیسم
آمریکا در شرایطی
از مخالفت با
استفاده از
سلاح های شیمیائی
در سوریه دم می
زند که نیروهای
ارتش آمریکا
در جریان جنگ
ویتنام و پیش
از آن که توسط
خلق این کشور
به زانو درآیند
در طول 10 سال
جنگ، تا سال 1971 بیش
از 20 میلیون گالون
مواد شیمیائی
را از هوا و زمین
بر سر مردم ویتنام
ریختند و در طول این
جنایت جنگی سیستماتیک،
حداقل 400 هزار
تن از مردم ویتنام
کشته، نیم میلیون
کودک معیوب در
هنگام تولد و 2
میلیون تن بیمار
سرطانی بر جای
گذارده شد.
جنایتی که
عواقب مرگبار
آن تا چندین
نسل هنوز هم
مردم ویتنام
را رها نساخته
است.
در سال 2003 و به
هنگام اشغال
عراق، ارتش
آمریکا از
سلاح های
ساخته شده
از"اورانیوم
رقیق شده" که
بسیار مرگبار
است، استفاده
کرد و با
ارتکاب به این
جنایت جنگی نه
تنها جان بسیاری
را گرفت بلکه
زندگی نسل آینده
را نیز تحت تاثیرات
مرگبار خود
قرار داد.
همچنین در سال 2004 ارتش
جنایتکار آمریکا
برای شکست مخالفین
عراقی که تا
ماه ها شهر
فلوجه را در
کنترل
داشتند، از
گاز فسفر سفید
استفاده کرد.
این جنایت
آنقدر فجیع و
بیرحمانه بود
که برخی از
سربازان آمریکایی
در مقابل دوربین
ظاهر شده و مشاهدات
هولناک خود از
این حمله را
بيان و اين
جنايت
راافشاء
کردند. آنها
گفتند که
چگونه دولت
آمریکا با
"باران بی
وقفه ای از
فسفر سفید"
بخش بزرگی از
اهالی فلوجه
را به طرز
فجيعی نابود
ساخت .
قربانيان اين
وحشيگری و از
جمله تعداد
بسياری از
زنان و کودکان
بدنشان به علت
تماس با فسفر
سفيد "ذوب"
شده بود. در
اثر استفاده
از سلاح های شیمیائی
در این منطقه
عراق هنوز هم
بسیاری از
کودکان در
هنگام تولد به
صورت نارس و
با عواقب مادر
زادی وحشتناک
فیزیکی متولد
می شوند. ( رجوع
شود به فيلم
مستند اين
جنايت تحت عنوان
"فلوجه،
کشتاری پنهان"
با زير نويس
فارسی در سایت سیاهکل www.siahkal.com/fallujahlink.htm)
پیش از
جنگ ویتنام ،
در اوایل دهه 50
میلادی، ارتش
آمریکا به
بهانه
"محافظت" از
اهالی اکثرا
فقیر و سیاهپوست
منطقه "سنت
لوئیس" (دومین
شهر بزرگ ایالت
میزوری در آمریکا)
منطقه را با
گاز "سولفید
کادیوم"
آلوده ساخت و
در نتیجه این
جنایت، بسیاری
از اهالی این
منطقه به تدریج
به سرطان های
پیشرفته و غیر
قابل علاج
مبتلا شدند.
استفاده
از گاز اشک
آور و محرک های
شیمیائی در
داخل خود آمریکا
و به خصوص
هنگام سرکوب
جنبش اشغال در
"وال استریت"
در سال 2011 نیز
گوشه دیگری از
پرونده ننگین
دولت آمریکا
در استفاده از
گازها و سلاح
های شیمیائی
را نشان می
دهد.
علاوه بر
این ها دولت
آمریکا امروز
در شرایطی مدعی
دفاع از مردم
بیگناه سوری
که در اثر
استفاده از
سلاح شیمیائی
جان داده اند،
می گردد که همین
دولت با در
اختیار قراردادن
گازهای سمی شیمیائی
به صدام حسین
جنایتکار در
همسایگی سوریه
موجبات قتل
عام ده ها
هزار تن از
مردم عراق بطور
نمونه در
حلبچه را
فراهم آورد
بدون آن که رسانه
های غربی به
نقش آمريکا در
حمايت از رژیم
وابسته صدام
در این جنایت
جنگی اشاره ای
کنند.
و بالاخره
امروز در شرایطی
دولت اوباما
مدعی
"مخالفت" با
استفاده از
سلاح شیمیائی
و حمله به سوریه
با ادعای
استفاده رژیم
جانی بشار اسد
از این سلاح
ها شده که
افکار عمومی
منطقه هنوز
فاجعه حمله شیمیائی
اسراییل در
سال 2008 و 2009
و کشتار فلسطینیان
با سلاح شیمیائی
را فراموش نکرده
اند. فاجعه ای
که با سکوت و
حمایت کامل
آمریکا از
چماق خود در
منطقه یعنی رژیم
اسراییل
روبرو شد. در
آن زمان هیچ یک
از سیاستمداران
حاکم در آمریکا
خواهان حمله
به اسراییل به
خاطر نقض "خط
قرمز" و یا حتی
کمتر از آن
مجازات عاملین
این جنایت جنگی
نشدند.
تمامی این
تبلیغات
عوامفریبانه
در مورد
مخالفت با
"استفاده از
سلاح شیمیائی"
توسط آمریکا و
شرکا در اوضاع
و احوالی
سازمان می یابند
که افکار عمومی
و وجدان های بیدار
بشری در تمام
جهان می دانند
خود قدرت های
امپریالیستی
بزرگترین تولید
کننده و توزیع
کننده مواد و
سلاح های شیمیائی
در سراسر جهان
و بویژه در
خاورمیانه به رژیم
های وابسته و
جنایتکاری نظیر
لیبی، سوریه،
اسراییل،
عراق و ... بوده و
می باشند. در
حقیقت دولت
بشار اسد جنایتکار
هم اکنون قریب
به هزار تن
مواد شیمیائی
مرگبار را در
انبارهای
نظامی خود ذخیره
کرده که در
طول حیات خود
برای پیشبرد
مقاصد ضد
انقلابی از همین
قدرت های امپریالیستی
نظیر آمریکا
دریافت کرده
است. در اثبات
صحت این واقعیت
کافی ست اشاره
شود که
در چارچوب رویدادهای
مربوط به
فاجعه شیمیائی
اخیر در سوریه
و بالا گرفتن
تبلیغات جنگی
آمریکا و متحدینش
برای حمله به
سوریه، در نتیجه
اوج گیری
تضادهای درونی
جناح های
مختلف امپریالیستی،
در آلمان
گزارش داده شد
که دولت
"آنجلا مرکل" یکی
از بزرگترین
منابع تامین
گازها و مواد
شیمیائی برای
رژیم بشار اسد
بوده و حداقل
در بین سال های
2002 تا 2006 مقدار 137 تن
مواد شیمیائی
از آلمان به سوریه
صادر شده و این
امر تا سال 2011 و
زمان تشدید
تحریم ها
ادامه داشته
است. البته در
مقابله با این
واقعیات و
رسوایی بین
المللی ناشی
از آن،
صدراعظم
آلمان مجبور
شد تا به صحنه
بیاید و با
مکاری تمام در
مصاحبه ای با
کانال یک تلویزیون
آلمان "اطمینان"
دهد که از آن
جا که بر کار
صادرات این
مواد توسط
دولت وی و
"احزاب
مخالف"،
"نظارت و
کنترل" وجود
داشته، با
"اطلاعاتی"
که وی دارد "هیچ
نشانه ای از
استفاده"
دولت سوریه از
مواد شیمیائی
صادراتی
آلمان، برای
حمله شیمیائی
اخیر وجود
ندارد!
اکنون چند
روزی ست که به
جای نمایش صحنه
های فجیع مرگ
کودکان و زنان
و مردان قربانی
سلاح های شیمیائی
در سوریه، تبلیغات
عوامفریبانه
گسترده ای در
باب "توافق"
دولت های روسیه
و آمریکا برای
"خلع سلاح" شیمیائی
دولت بشار اسد
و "مزایای" آن
برای مردم سوریه
و جهان براه
افتاده است.
آن هم در حالی
که مسببان این
حمله و جنایات
ناشی از آن در
حال تدارک و پیشبرد
جنایات و
توطئه های جدیدی
بر علیه مردم
رنجدیده سوریه
می باشند.
تضادهای جاری
و ماهیت ضد
خلقی جنگی که
شعله هایش
توسط امپریالیست
ها و در
چارچوب
تضادهای
غارتگرانه آن
ها برای تجدید
تقسیم
بازارهای
جهانی و تثبیت
و گسترش حوزه
نفوذ
غارتگرانه
خود در سوریه
جریان دارد،
باعث می شود
که خلع سلاح شیمیائی
رژیم وابسته
اسد که محصول
توافق قدرت های
امپریالیستی
در لحظه فعلی
ست - جدا از اين
که در عمل
چگونه پيش رود
- به هیچ رو خطر
وقوع فجایعی
نظیر کشتار
مردم محروم
سوریه از سوی
طرفین درگیر
را کاهش ندهد. امحای این
خطر و مجازات
"جنایتکاران
جنگی" ای نظیر
رژیم بشار اسد
و دار و دسته
های ارتجاعی و
سیا ساخته
القاعده و
متحدینش ، پیش
از هر چیز
مستلزم قطع
شدن دستان جنایتکار
امپریالیست
های جهانخوار
از حیات و هستی
مردم سوریه می
باشد. امری که تنها
در بستر
انقلاب مردم
ستمديده اين
کشور امکان
پذير می باشد.
تجربه سوريه
بار ديگر نشان
می دهد که در
دعوای بین
امپریالیست
ها یعنی
راهزنان بین
المللی نمی
توان و نباید
به هیچ یک از
آنان اعتماد و
یا اتکا کرد.
جنایات جاری
بر علیه توده
های محروم سوری
و از جمله
فاجعه کشتار
مردم این کشور
توسط سلاح های
شیمیائی همچنین
ورشکستگی
طرفداران
"دخالت خارجی"
و نیروهای
"پرو امپریالیست"
را نیز نشان می
دهد که هنوز
از درک این
واقعیت
عاجزند که راه
نجات رنجبران
در تشکيل صف
مستقل و
مبارزه با
انواع سلطه
گران و
مزدوران آن ها
نهفته است.