به نقل از : پيام فدايي ، ارگان چريکهای فدايي خلق ايران

شماره 129 ، اسفند ماه 1388 

جمهوری اسلامی در آتش مبارزات توده ها !

در تداوم خيزش بزرگ مردم ستمديده ما بر عليه رژيم دارو شکنجه جمهوری اسلامی ، مراسم "چهار شنبه سوری" امسال به روز اعتراض به نظام فاسد حاکم و ديکتاتوری عريان ذاتی آن تبديل شد. مردم به جان آمده که از هر فرصتی جهت فرياد صدای اعتراض خود سود می جويند و در 8 ماه گذشته به هر وسيله ای جهت مقابله با رژيم سرکوبگر جمهوری اسلامی متوسل شده اند ، آئين سنتی چهار شنبه آخر سال را نیز به تجمعی سراسری بر عليه قدرت دولتی تبديل کردند.

درست برای مقابله با مردم مبارز ایران در روز چهارشنبه سوری بود که سردمداران جمهوری اسلامی که همچون رهبر جنايتکارشان ابلهانه فکر می کنند با توسل به زور و با پيروی ازسياست "النصربالرعب" خامنه ای هر مشکلی را حل خواهند کرد ، با گسيل همه توان سرکوب خود به خيابان ها کوشيدند با پادگانی کردن فضای شهر ها از برگزاری اين مراسم جلوگيری کنند. آن ها ، اما با پاسخ دندان شکن جوانان و مردمی مواجه شدند که با همه وجود از استبداد مذهبی جمهوری اسلامی متنفر بوده و به هر وسيله ای متوسل می شوند تا اين رژيم منحوس را از جلوی حرکت آزاديخواهانه خود بردارند.

چهار شنبه سوری امسال در شرایطی از طرف مردم به مثابه فرصتی دیگر برای ابراز درجه بسیار بالای نفرت و انزجار خود از ولی فقیه و کلیت رژیم جمهوری اسلامی تلقی شده و جشن گرفته شد که ولی فقيه در مخالفت با اين مراسم "فتوا" داده و با حماقت ذاتی خود اعلام کرد که "چهار شنبه سوری": “علاوه بر آن که هيچ مبناى شرعى ندارد ، مستلزم ضرر و فساد زيادى است که مناسب است از آنها اجتناب شود.”. بر این اساس مردم مبارز ، بر عکس بر اجتناب ناپذير بودن برگزاری آن تاکيد کرده و با همه توان و با استفاده از همه امکانات اين مراسم را هر چه گسترده تر جشن گرفته و چنان تو دهنی محکمی به رهبر جمهوری اسلامی زدند که تا عمر دارد فراموش نخواهد کرد.

عزم مردم در برگزاری هر چه با شکوه تر اين مراسم باعث شد که عليرغم حضور گسترده نیروهای امنیتی در میادین اصلی شهر های بزرگ و عليرغم جولان بسيجی ها در گوشه و کنار شهر ها ، جوانان و مردم معترض با بر پا کردن آتشهای بزرگ چهار شنبه سوری را جشن بگیرند. در تهران و شهرهائی چون بروجرد ، شيراز ، اهواز ، اصفهان ، فولادشهر ، بابل و ... جوانان مبارز در تجمعات خود علیه مسئولان حکومتی شعار سرداده و مراسم چهارشنبه سوری را با سر دادن شعار "مرگ بر خامنه ای" و "مرگ بر ديکتاتور" و آتش زدن عکس های خامنه ای برگزار کردند. این امر بر تقابل با ماشين تبليغاتی جمهوری اسلامی قرار داشت که به دنبال خيزش بزرگ مردم و بويژه تهاجم گسترده توده ها به نيرو های سرکوب رژيم در 6 دی ماه (روز عاشورا) ، با تکيه بر راهپيمائی های فرمايشی و "مهندسی" شده 9 دی ماه و 22 بهمن می کوشيد چنين جلوه دهد که رژيم دارای پايگاه مردمی بوده و گویا اکثريت مردم هم خامنه ای را قبول دارند. به این ترتیب ، تجمعات وسيع توده ای به مناسبت مراسم چهار شنبه سوری که خامنه ای رسما آنرا غير شرعی قلمداد کرده بود و مردم عملا در تقابل با "فتوا"ی وی آنرا با شکوه تمام و بصورت يک جشن اعتراضی بزرگ برگزار کردند ، بار ديگر و بروشنی نشان داد که اين رژيم و رهبر جلاد اش نه تنها فاقد هرگونه پايگاه و مشروعيت مردمی می باشد بلکه بر عکس آماج خشم و نفرت گسترده و عميق اکثريت توده ها است. اين جشن اعتراضی بزرگ همه تلاش های مذبوحانه سردمداران جمهوری اسلامی را نقش بر آب نمود که با توسل به تظاهرات دولتی و فرمايشی 22 بهمن و همچنين با تکيه بر مماشات اصلاح طلبان و کرنش های آنها در مقابل ولی فقيه ، در تلاش بودند که چنين جلوه دهند که خيزش مردم بدون اينکه به نتيجه ای برسد شکست خورده است.

تجمعات اعتراضی جوانان در مراسم چهار شنبه سوری و جنگ و گريز آن ها در محله های شهر های مختلف با مزدوران بسيجی و انفجار نارنجک هائی که صدايشان لرزه بر اندام جنايتکاران حاکم می انداخت و حمايت آشکار مردم از جوانان در تقابلشان با مزدوران حکومتی و آتش زدن عکس های خامنه ای بار ديگر آشکار ساخت که خيزش عظيم مردم ما هنوز همچنان پر توان سلطه قدرت دولتی را به مصاف می طلبد. خيزش خود جوش مردم مبارز و جان به لب رسیده ایران ، عليرغم همه تشبثات دشمنان مردم ، عليرغم فقدان رهبری به پيش می رود و با تداومش امکان غلبه بر اين ضعف را مهيا می نمايد. مسلم است که این خيزش تنها با غلبه بر ضعفهايش و در حین مقابله با نيرنگ های رنگارنگ دشمنانش قادر به رسيدن به اهداف خود که از کانال سرنگونی جمهوری اسلامی می گذرد خواهد بود.

يکی از اين نيرنگ های رنگارنگ دشمنان مردم ، همانا نیرنگ قالب کردن رهبری اصلاح طلبان حکومتی بر اين خيرش در تبلیغات ریاکارانه می باشد. این امر که اصلاح طلبان هرگز قادر نشدند بر جنبش اخیر توده های تحت ستم ایران ، اعمال رهبری نمایند و رهبر این خیزش نیستند ، واقعیتی انکار ناپذیر است. البته رسانه های امپریالیستی و دشمنان مردم همواره تلاش دارند تا اين واقعيت را کتمان نموده و وارونه جلوه دهند. تبليغاتی که متاسفانه در اين جا و آن جا تاثيرات مخرب خود را بر جای گذاشته است و کسانی خیزش بزرگ مردم جان به لب رسیده ایران را "جنبش سبز" نام گذاری کرده و موسوی را رهبر آن جلوه می دهند. این امر نه تنها با واقعيت انطباق ندارد بلکه ترفندی است جهت به کجراه بردن مبارزات توده ای که تماميت جمهوری اسلامی را هدف قرار داده است. تبليغات فريبکارانه دشمنان مردم با قرار دادن جناحی از طبقه استثمارگر حاکم بر راس اين خيزش می کوشد در حاليکه توان تاثيرگذاری اين جماعت را جهت به انحراف کشاندن مبارزات توده ها فزونی بخشد ، در همان حال سدی در مقابل پيوستن بخش های هر چه گسترده تر مردم به اين خيزش ايجاد کند؛ و از این طریق با تفرقه اندازی در صفوف مبارزاتی مردم، زمينه شکست آنرا فراهم آورد.

واقعيت این است که خيزش مردمی اخير ، حرکتی خود جوش و خود بخودی بوده و هيچ حزب و سازمانی آن را هدايت و رهبری نمی کند. واقعیتی که در جريان برگزاری مراسم چهارشنبه سوری بار ديگر به آشکاری خود را به نمايش گذاشت.

اتفاقاً ، اصلاح طلبان حکومتی که يد طولائی در مصادره مبارزات و دستاوردهای اعتراضی مردم در اين ماه ها داشته اند ، در ارتباط با عملکردهای مبارزاتی مردم شجاع ما در چهارشنبه سوری قادر به اعلام هيچ ادعائی نشدند. آن ها نتوانستند اعتراضات مردم ما در این روز را که عملا به جنگ و گريز خيابانی با مزدوران حکومتی تبديل شده بود و در طی آن دهها موتور به آتش کشيده شده و نارنجک های دست ساخت بسوی نيروی سرکوب پرتاب می شد و حتی در اهواز و منطقه رودکی تهران مراکز سرکوب رژيم مورد حمله قرار گرفت و غیره را به حساب سازماندهی و رهبری خود گذاشته و همچون موارد دیگر از مبارزات مردم در چند ماه اخیر آنرا "مسالمت آميز" و "سبز" جلوه دهند!

برپائی مراسم چهارشنبه آخر سال و آتش بازی جوانان در اين روز ، نويدی برای پايان زمستان و فرا رسيدن بهار می باشد. امسال هم تداوم اعتراضات توده ای در اين روز که پيام آور تداوم خيزش اعتراضی مردم تا سرنگونی قطعی رژيم جهل و جنايت جمهوری اسلامی است، این نوید را به مردم تحت ستم ایران می دهد که عمر زمستانی رژیم حاکم به پایان خود نزديک شده و زمینه های رویش بهار آزادی در جامعه ما هر چه بیشتر فراهم می شود.