به نقل از : پيام فدايي ، ارگان چريکهای فدايي خلق ايران

شماره 115، دی ماه 1387 

بمب های خوشه ای، سمبل ددمنشی سرمايه داری!

در روز ۳ دسامبر ۲۰۰۸ ، معاهده ممنوعيت توليد و استفاده از بمب های خوشه ای به امضای اکثر کشورهای عضو ناتو و چندين کشور ديگر جهان مانند لائوس، کامبوج، لبنان، سيراليون و افغانستان رسيد (۱). اما بزرگترين توليدکنندگان و مصرف کنندگان بمب های خوشه ای (منجمله آمريکا و اسرائيل که در طول ۵۰ سال گذشته در توليد و مصرف اين سلاح مرگبار رکورد دار جهان بوده اند) از امضای اين معاهده خودداری کردند. ديگر کشورهای توليد کننده و مصرف کننده بمب های خوشه ای مانند روسيه، اوکراين، گرجستان، لهستان، فنلاند، چين، کره شمالی، کره جنوبی، برزيل، هند، پاکستان، سريلانکا و ترکيه و چند کشور ديگر نيز معاهده فوق در مورد توقف تولید و مصرف این سلاح مرگبار را امضاء نکردند.

همه کشورهای مخالف معاهده (که يا درگير جنگ های امپرياليستی و يا رقابت های سياسی- اقتصادی منطقه ای هستند و ادامه استفاده از بمب های خوشه ای و دیگر انواع سلاح مرگبار مدرن را برای تفوق ماشین جنگی خود بر رقبايشان ضروری می دانند) تلاش کرده اند که بهانه های مختلفی را برای توجيه ادامه استفاده از بمب های خوشه ای ارائه دهند و يا با ادعاهای عوامفريبانه ای درجه خطرناک و مرگبار بودن آنها (بخصوص برای غيرنظاميان) را کمتر از آنچه که در واقعيت هست، نشان دهند.

به عنوان مثال دولت آمريکا از به اصطلاح "مبارزه با تروريسم بين الملل" به عنوان بهانه هايی برای ادامه توليد و استفاده از بمب های خوشه ای استفاده کرده است. (۲) درضمن، دولت آمريکا ادعا کرده که بمب های خوشه ای جديد ساخت اين کشور نوعی سلاح دقيق و "هوشمند و حرارت طلب" هستند و به سمت موتور تانک و ديگر خودرو های نظامی حرکت ميکنند. اما واقعيات تاريخی مربوط به جنگهای امپرياليستی مسخره بودن ادعاهای دولت آمريکا را اثبات و این ادعاها را غيرقابل پذيرش ميکند. طبق آمار رسمی خود دولتهای امپرياليستی، بيش از ۹۸ درصد قربانيان بمب های خوشه ای غيرنظاميان بوده اند. و اين بدان معنا است که موارد اصلی استفاده از این بمب ها نه در مبارزه بر علیه باصطلاح تروریست ها بلکه عملأ در جنگهای ضد خلقی بوده که در جریان آنها مناطق مسکونی و حتی بيمارستان ها و مدارس مورد حمله قرار گرفته اند. در نتيجه، عملأ "حرارت طلب" بودن اين بمب ها، آنها را برای غيرنظاميان خطرناک تر و مرگبارتر نيز کرده است. زيرا وقتی که اين بمب ها روی شهرها فرود آيند (که هميشه نيز اينطور بوده) به سمت اتومبيل ها و خانه ها و حتی حرارت بدن انسانها حرکت می کنند.

دولت روسيه نيز با زبان ديگری ادعاهای دولت آمريکا را تأئيد کرده و اعلام کرده است که از آنجا که نارسايی ها و کمبودهای فنی بمب های خوشه ای قابل تصحيح هستند، اين کشور با ممنوعيت توليد آنها مخالف بوده و برعکس خواهان تکامل اين به اصطلاح "بی خطر ترين سلاح مدرن کنونی" می باشد. دولت ضد خلقی روسیه نیز در شرایطی از "بی خطر" بودن بمب های خوشه ای دم می زند که اساسا یکی از اهداف تولید این بمب ها به حد اکثر رساندن صدمات و تلفات انسانی در هنگام انفجار بوده است.

بمب های خوشه ای در ابتدا توسط دولت شوروی سابق و کشور آلمان در دوران جنگ جهانی دوم ابداع و ساخته شد. در حال حاضر بيش از ۳۵ کشور به توليد و فروش بيش از ۲۱۰ مدل مختلف بمب های خوشه ای مشغولند. بمب های خوشه ای (که می توانند هم توسط موشک زمين به زمين و هم توسط هواپيماهای بمب افکن شليک و یا رها شوند) از پوسته ای تشکيل شده که در داخل آن بين ۳ تا ۲۰۰۰ بمب کوچکتر (بمبچه) کار گذاشته ميشود. هرکدام از اين بمبچه ها نيز مانند يک بمب خوشه ای عمل ميکند و ميتواند حدود ۲۰۰۰ قطعه فولاد تيز و برنده، بمب های آتش زا، بمب های شيميايی و يا بمب های الکتريکی به اطراف خود (تا شعاع بيش از ۱۵۰ متر) پرتاب کند. مخروط مسی که در انتهای هر یک از بمبهای کوچک قرار دارد نيز در هنگام شليک ذوب شده و می تواند تا حدود ۱۳ سانتيمتر به داخل بدن انسان نفوذ کند.

يکی از خصوصيات منحصر به فرد بمب های خوشه ای که عمومأ مورد بحث ميان مخالفين و موافقين معاهده مورد نظر قرار ميگيرد، درصد بالای احتمال عدم انفجار اين نوع بمب در لحظه اصابت است. احتمال عمل نکردن يک بمب معمولی حدود ۱۰ درصد ميباشد. اما اين عدد برای بمب های خوشه ای ۴۰ درصد است. زيرا که صدها بمب کوچکی که از بمب های خوشه ای پرتاب می شوند، اگر روی سطوح نرم (مانند آب، گل و لای، چراگاه ها و کشتزار ها، و يا شاخه درخت ها) فرود آيند منفجر نخواهند شد. اما اگر کوچکترين حرکتی به هرکدام از آنها (حتی ده ها سال پس از فرود آمدنشان) داده شود، بلافاصله منفجر می شوند. درنتيجه بمب های خوشه ای و اجزای کوچک تر آنها حتی سال ها پس از فرود آمدنشان ميتوانند مانند مين های زمينی فوق العاده خطرناک عمل کنند. در نتيجه اين خصوصيت بمب های خوشه ای، و در واقع نبوغ شوم و ضد خلقی مخترعين آن ها، اين بمب ها را به مؤثر ترين سلاح ممکن برای به وحشت انداختن توده های تحت ستم تبديل کرده و عملأ زمان جنگ ها را نيز بسيار طولانی تر کرده است. درواقع جنگ های امروزی و تاثیرات آنها تا زمانی که بمب های کوچک کاملأ از توی کوچه و خيابان و خانه ها و زمين های مردم پاک نشوند، يعنی تا سال ها پس از پايان رسمی جنگ، ادامه می يابند. (۳)

اما غم انگيز تر و درد آور ترين موضوع اين است که تاکنون بيشترين قربانيان غيرنظامی بمب های خوشه ای را کودکان تشکيل داده اند. دليل اين مسئله رنگ و شکل و اندازه منحصر به فرد بمب های کوچک داخل بمب های خوشه ای است. گويا سازندگان اين سلاح با هدف قرار دادن کودکان، بمب های کوچک را به شکل نيزه های کوچک سفيد رنگ، توپ های سبز رنگ بيس بال، و يا قوطی های رنگارنگ نوشابه ساخته اند. بمب های کوچک که در گل و لای و دشت و چمن و يا در ميان شاخ و برگ درختها گير کرده و منفجر نشده اند، به دليل شباهت هايی که به اسباب بازی های کودکان دارند توجه آنها (معمولأ فرزندان روستائيان) را جلب می کنند. برداشتن و حرکت دادن اين بمب های کوچک هميشه به انفجار آن ها و مرگ کودکان و يا ناقص العضو شدن آن ها انجاميده است.

با اينکه جزئيات مربوط به توليد و تجارت بمب های خوشه ای محرمانه بوده و در نتيجه آمار قابل دسترس عمومی در رابطه با آنها بسيار محدود است، اما بر اساس همين آمار مشخص شده که ۷۸ کشور دنيا توليد کننده و يا خريدار اين سلاح هستند و از زمان اختراع آنها تاکنون دولت آمريکا بزرگترين توليد کننده و استفاده کننده اين سلاح مرگبار بوده است. و در واقع ماهيت "دمکراسی" آمريکايی را می توان با نگاهی به ميزان توليد و استفاده بمب های خوشه ای توسط دولت آمريکا درک کرد. طبق آمار رسمی که در سال ۲۰۰۳ منتشر شد، بيشترين کابرد بمب های خوشه ای در طول سالهای ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۳ در حملات نظامی آمريکا به لائوس، کامبوج و ويتنام بود.

بيشترين ميزان استفاده از اين بمب ها (نسبت به جمعيت) در لائوس بود. از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۳ بيش از ۴۱۴ هزار بمب خوشه ای (حامل بيش از ۲۶۰ ميليون بمب های کوچک) در طی ۵۸۰ هزار پرواز هواپيما های بمب افکن آمريکا (يعنی يک هواپيمای پر از بمب در هر هشت دقيقه ، ۲۴ ساعت در روز، در طول ۹ سال) روی مردم لائوس ريخته شد. حدود ۳۰ درصد از اين بمب ها (حدود ۲۵ ميليون بمب های کوچک) منفجر نشدند و درحال حاضر حدود نيمی از زمين های لائوس را پوشانده اند. از زمان اتمام جنگ تاکنون ۵۷۰۰ نفر از مردم لائوس در اثر تماس با اين "مين" ها (بمب های خوشه ای منفجر نشده) کشته شدند و ۵۶۰۰ نفر زخمی شده اند. بيش از ۸۰ هزار بمب خوشه ای نيز در طول سالهای ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۳ روی مردم کامبوج، و بيش از ۲۹۶ هزار بين سالهای ۱۹۶۵ و ۱۹۷۵ روی ويتنام ريخته شد. دولت شوروی (از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۹) و دولت آمريکا (در سالهای ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲) در حمله خود به افغانستان از بمب های خوشه ای استفاده کردند. ارتش آمريکا و انگليس و هلند نيز در حمله نظامی ۱۹۹۹ به يوگسلاوی حدود ۱۷۶۵ بمب خوشه ای روی مردم اين کشور ريختند. ارتش های آمريکا و انگليس و فرانسه در جنگ خليج (در سال ۱۹۹۱) حدود ۵۰ ميليون بمب خوشه ای روی مردم عراق ريختند و در جريان اشغال اين کشور در سال ۲۰۰۳ وسيعأ از اين سلاح استفاده شد. بطوري که تنها در سه هفته اول جنگ بيش از ۲ ميليون بمب های کوچک روی غير نظاميان عراق ريخته شد و صدها کشته و زخمی به جا گذاشت.

در زمینه استفاده از بمب های خوشه ای،افتخار ننگين ارتکاب ددمنشانه ترين جنايت جنگی شناخته شده، به دولت اسرائيل تعلق دارد و مربوط به حمله با بمب های خوشه ای به لبنان در سال ۲۰۰۶ است. ماجرا از اين قرار است که در نشست سازمان ملل در روز ۱۱ آگوست ۲۰۰۶ ، قرارداد آتش بس ميان دولت اسرائيل و لبنان به تصويب رسيد. اما دولت اسرائيل که ميدانست در اثر بورکراسی معمول، بين زمان تصويب تا عملی شدن آتش بس چندين روز فاصله خواهد افتاد، بلافاصله دست به کار شد و در عرض ۷۲ ساعت (از زمان تصويب آتش بس در ۱۱ آگوست تا زمان عملی شدن آن در ۱۴ آگوست) بيش از ۱·۴ ميليون بمب کوچک خوشه ای روی ساکنين جنوب لبنان ريخت. طبق گزارشات رسمی، تعداد بمب های کوچک منفجر نشده آنقدر زياد بودند که بسياری از خيابانها و خانه ها و مزارع و باغچه ها و پشت بامها و بالکن های خانه ها به ميدان های مين تبديل شدند. هزاران بمب کوچک آماده انفجار از شاخه های درختان زيتون آويزان شده بودند و تا مدتها پس از آن نيز کشاورزان جنوب لبنان قادر به کار در مزارع خود نبودند.

ظاهرأ دولتهای امضاء کننده معاهده ممنوعیت تولید بمب های خوشه ای اين طور تبليغ می کنند که گويا اميدوارند که با اين امضاها توليد سلاح خوشه ای را متوقف کنند و يا حداقل توليد و استفاده از آنها را به عملی ممنوعه و ننگين تبديل کنند. اما واقعيت های جهان امروز – جهانی که در زیر سلطه امپریالیست ها و مرتجعین است- چنين اميدی را غير ممکن ساخته است. واقعيت اين است که اختلافات ميان ابرقدرت های نظامی جهان نه تنها رو به کاهش نيستند بلکه تحت تأثير بحرانهای اقتصادی موجود، رو به افزايش نيز می باشند. درنتيجه نه تنها توليد و استفاده از بمب های خوشه ای ادامه خواهد يافت، بلکه اختراع سلاح هايی به مراتب مرگبارتر نيز در جريان است. سران دولتهای امپرياليستی نيز که از اعلام نقشه های جنگ طلبانه خود ابايی ندارند و در پرتو چنین واقعیاتی مسلمأ سلاح مرگباری مثل بمب های خوشه ای در پيشبرد نقشه های استثمارگرانه و سرکوبگرانه آنها به کار گرفته خواهند شد.

زيرنويس ها:

(۱) کشورهايی مانند لائوس، کامبوج، لبنان، سيراليون و افغانستان بيش از ديگر مناطق جهان قربانی بمب های خوشه ای بوده اند. در برخی از اين کشورها هنوز مناطق زيادی پوشيده از بمب های منفجر نشده وجود دارند که از سالها قبل به جا مانده اند و هر از گاهی روستائيان در اثر برخورد با آنها جان خود را از دست می دهند.

(۲) دولت آمريکا هميشه تلاش کرده که درجه مرگبار بودن بمب های خوشه ای را کمتر از آنچه که هست نشان دهد. اين دولت حتی برای جان سربازان خود که با اين بمب ها کشته شده اند نيز ارزشی قايل نيست. به عنوان مثال اخيرأ دولت آمريکا اعلام کرد که عدم استفاده از سلاح مدرنی مانند بمب های خوشه ای، موجب به خطر افتادن جان سربازان اين کشور خواهد شد. دولت آمريکا با فریبکاری این حقیقت که چقدر از سربازان آمريکايی در اثر استفاده از بمب های خوشه ای (توسط خود آن ها و يا کشور های متحد آن ها) کشته شده اند را پنهان می کند. واقعيت اين است که از آن جا که طبق قوانين بين الملل هر کشوری که از اين بمب ها در جنگ استفاده نمايد، خود نيز پس از اتمام جنگ، بايد زمين های کشور قربانی را از بمب های منفجر نشده پاک کند. تاکنون بسياری از سربازان آمريکايی در حال خنثی کردن اين بمب ها کشته شده اند.

(۳) جديدترين بهانه ای که دولت آمريکا برای ادامه توليد بمب های خوشه ای ارائه داده اين است که در انواع مدرن بمب های خوشه ای، هر بمب کوچک خوشه ای، دارای مکانيسم انفجار خودکار و فيوز های خود سوز می باشد و در نتيجه مشکل درصد بالای امکان عدم انفجار آنها حل شده و از ۴۰ درصد به کمتر از ۱ درصد (نزديک به صفر) رسيده است. گويا اين مسئله تغييری در اصل موضوع یعنی مرگبار بودن این سلاح ضد خلقی ميدهد! از طرف ديگر طبق آمار رسمی خود اين کشور، بيش از نيمی از سلاح انبار شده در آمريکا بمب های خوشه ای (از انواع قديمی آن) هستند که منطقا باید در جایی و در زمانی بر علیه مردم استفاده شوند.

بازگشت به صفحه اصلی

http:/www.siahkal.com