سارا نیکو

در اعتراض به جنایات بورژوازی مکزیک ، مردم فریاد می زنند: "مکزیک بوی خون می دهد"

در روز 26 سپتامبر 2014 ، گروهی از دانشجویان دانشکده تربیت معلم از شهر "ای گو آلا" در ایالت "گوارو" در مکزیک در اعتراض علیه تبعیضات موجود و بالا رفتن هزینه ها در دانشگاه ها دست به تظاهرات زدند. این دانشجویان عمدتا متعلق به خانواده های دهقانی و بخش فقیر و تهی دست دهکده "تیکسلا" در مکزیک بودند. آن ها برای دهقانان بی سواد ، کلاس های رایگان شبانه سازمان داده و به آن ها و خانواده هایشان خواندن و نوشتن یاد میدادند و یا در کار در مزارع به دهقانان یاری می رساندند. به خاطر همین اقدامات مردمی و کمک رسانی به فقرا و دهقانان می باشد که دانشجویان دانشکده این شهر به رادیکال بودن مشهور شده اند.

در روز تظاهرات ، پلیس شهر به دستور شهردار و به بهانه این که احتمال تعرض دانشجویان به ضیافت مجللی که شهردار و همسرش در همان شب میزبانش بودند ، وجود دارد ، دست به سرکوب خونین دانشجویان زدند. در نتیجه حمله پلیس به دانشجویان ، شش دانشجو با شلیک گلوله کشته و چهل و سه تن دیگر از آن ها توسط پلیس بازداشت شدند.

با گذشت چند روز از بی خبری خانواده ها از فرزندانشان و عدم پاسخ پلیس در مورد چگونگی وضعیت دانشجویان دستگیر شده ، خانواده های دانشجویان ، اعتراضات گسترده ای را در سطح شهر سازماندهی کردند. در جریان همین اعتراضات بود که جسد یکی از دانشجویان در حالی که به وحشیانه ترین شکل ممکن ، پوست صورتش را کنده و چشمانش را از حدقه بیرون کشیده بودند ، پیدا شد. پیدا شدن جسد آن دانشجو ، آتش خشم مردم را هر چه بیشتر بر افروخت ، تا حدی که دولت فدرال مکزیک برای خواباندن صدای اعتراضات مردم ، بیست و دو تن از افراد پلیس شهر را بازداشت کرد. اما خانواده ها هم چنان به اعتراضات خویش با درخواست اطلاع از سرنوشت فرزندانشان ادامه دادند و خیلی زود دامنه این اعتراضات به شهر های دیگر مکزیک نیز گسترش یافت.

از آن جا که در بین مردم این باور که دولت مکزیک نیز خود در این جنایت دست داشته بود ، ریشه دوانده است ، از این رو علیرغم سرکوب وحشیانه پلیس ، در جریان تظاهرات های متقاعب تظاهرات روز 26 سپتامبر 2014 ، مردم ساختمان ها و اماکن دولتی و حتی درب ورودی کاخ ریاست جمهوری را به آتش کشاندند.

در روز هفتم نوامبر 2014 ، مقامات مکزیک خبر پیدا شدن اجساد 43 تن دانشجوی گمشده را دادند و ادعا کردند که یکی از قاتلین به چگونگی وقوع این جنایت اعتراف نموده و شرح داده است که پلیس بعد از دستگیری این جوانان مبارز ، همه آن ها را دست بسته تحویل یکی از خطرناک ترین باند های کارتل مواد مخدر در مکزیک به نام "جنگجویان متحد" داده است و آن ها هم این جوانان را سوزانده و باقی مانده اجساد آن ها را به رودخانه ریخته بودند.

لازم به توضیح است که تعلق شهردار شهر "ای گو آلا" به این باند مخوف برای مردم آگاه ، مسئله پوشیده ای نبوده و نیست و یکی از قاتلین اعتراف کرده است که تحویل دادن دانشجویان به این باند بر اساس دستور شهردار و همسرش صورت گرفته بود. به همین دلیل بعد از فاش شدن این موضوع شهردار و همسرش فراری شدند.

دولت فدرال برای جلوگیری از گسترش مبارزات و اعتراضات مردمی ، حیله گرانه اختیارات پلیس محلی را لغو و عده ای از نیرو های پلیس شهر را بازداشت کرد. در پروسه جستجو برای یافتن اجساد این 43 دانشجو ، 8 قبر دسته جمعی دیگری نیز کشف شدند. البته در سال های اخیر ، ایالت "گوارو" جنایات زیادی را به خود دیده است. در سال 2010 نیز یک گور دسته جمعی دیگری که بیش از 60 نفر با سرهای بریده و اجساد تکه تکه شدن در آن نهفته بود نیز قبلا کشف شده بود.

نزدیک به دو ماه از کشتار دست جمعی این دانشجویان مبارز می گذرد اما دامنه اعتراضات کارگران ، معلمین ، هنرمندان ، پرستاران و همبستگی آن ها با خانواده های دانشجویان ، هر روز ابعاد وسیع تری می یابد. در روز 22 نوامبر 2014 ، ده ها هزار نفر از مردم مبارز مکزیک با ریختن به خیابان ها و در جنگ تن به تن با پلیس فاشیست و جنایتکار مکزیک ، انزجار خود را از جنایات دولت مکزیک به نمایش گذاشتند. آن ها عکس هایی از رییس جمهور مکزیک - "پی نا" - در حالی که خون از چشمانش روان می شود را با شعار "پی نا برو بیرون" با خود حمل می کردند. شعار معروف "آن ها را زنده گرفتید ، ما آن ها را زنده می خواهیم" شعاری است تاریخی که یاد آور مبارزه چهل سال پیش نیروهای چپ و انقلابی در مکزیک علیه ارتجاع این کشور می باشد که در این تظاهرات ها نیز بار دیگر طنین انداخته است.

علیرغم همه تلاش مذبوحانه ای که دولت مکزیک در آرام کردن مردم به پا خاسته و معترض این کشور انجام می دهد ، مرگ این دانشجویان آن چنان مردم را تکان داده که محکوم کردن این جنایت امروزه به سمبل مبارزه و مقاومت در سراسر مکزیک تبدیل شده است. مردم ، عاصی از دیکتاتوری و فساد دولتی ، فقر و نابرابری ، بیکاری و گرسنگی فریاد می زنند که "مکزیک بوی خون می دهد". بنا به گزارشات خبرگزاری ها بیش از 20 هزار نفر در سالیان اخیر در مکزیک ناپدید شده اند. این جنایت اخیر ، کاسه صبر مردم را لبریز کرده است. آن ها خواهان نابودی دولت ارتجاعی مکزیک می باشند. این واقعیت را یک دختر مبارز مکزیکی چنین بیان کرد: "مردم می دانند که کل سیستم حاکمیت سیاسی در مکزیک گندیده است".

مکزیک هم چون بقیه کشور های تحت سلطه ، زیر حاکمیت رژیمی وابسته به امپریالیسم ، تاراج و سرکوب شده است. در حالی که مردم این کشور ، تاریخی مملو از مبارزه و مقاومت را در قلب و مغز خود حمل می کنند. در همان حال ، آن ها تاریخی پر از جنایت و بی عدالتی را نیز شاهد بوده اند. برای بسیاری از مردم این کشور ، مبارزات و اعتراضات کنونی تداوم مبارزات تاریخی آن ها علیه ظلم و ستم و بی عدالتی می باشد.

کشتار وحشیانه نزدیک به پنجاه دانشجوی این کشور به دست کارتل های مواد مخدر در مکزیک در شرایطی که رسانه های جمعی پر است از خبر های جنایت داعشیان ریش رها کرده ، بار دیگر نشان میدهد که بورژوازی امپریالیستی در همه جا برای حفظ سلطه اهریمنی خود در حال جنایت است و دیگر مهم نیست که این جنایت را تحت چه لفافه ای به نمایش گذاشته و توجیه کند. کارتل های مواد مخدر در مکزیک که هیچ ربطی هم به داعشیان و ایدئولوژی اسلامی شان ندارند ، هم چون آن ها سر می برند و چشم از حدقه در می آورند و پوست از سر می کنند و با آن جنایات نشان می دهند که بورژوازی در هر کجا که بخواهد رعب و وحشت ایجاد کند از توسل به هیچ جنایتی دریغ نمی ورزد. بنابراین آن هائی که در تلاش اند با توسل به "اسلام" داعشیان نیروی طبقاتی پشت سر آن ها را از مقابل چشم مردم خارج سازند با نگاهی به جنایات رخ داده در مکزیک اگر ریگی در کفش نداشته باشند می بینند که دقیقا در این سوی کره زمین، همان جنایات هولناک با هدف ایجاد رعب و وحشت اما در لفافه دیگری در حق مردم مکزیک اعمال می شود. واقعیتی که نشان می دهد لبه تیز حمله کارگران و توده های ستمدیده در همه جا باید دشمن اصلی خلق های جهان یعی بورژوازی امپریالیستی باشد.

بیست و سوم نوامبر 2014