توضیح : اخیرا شعر و آوازهائی که فرزند دلیر و فراموش نشدنی ایران، فدائی خلق، کرامت دانشیان در مورد رفیق اشرف دهقانی سروده ، وسیعا در فضای مجازی اینترنت پخش می شوند. از آن جا که پیش از این مقاله ای در همین زمینه نوشته بودم که در سپتامبر سال 2012 در سایت رفیق اشرف دهقانی درج شده بود ، اکنون بی مناسبت نمی بینم که شعرهای تصحیح شده را با خود مقاله مجددا برای چاپ برایتان ارسال نمایم.

سولماز دانش

فوریه 2017

کرامت "نگاه کن" اشرف همچنان در اهتزاز نگاه داشته است پرچم سرخ تو را !

در یک شب سرد زمستانی سال 1352 ، در حالی که زنان و مردان تحت ستم ایران پس از یک روز کار سخت به خانه بازگشته و در کنار خانواده خود قصد استراحت داشتند؛ شاهد پخش دادگاه دو زندانی سیاسی، خسرو گلسرخی و کرامت الله دانشیان از تلویزیون رژیم شاه شدند و چهره این فرزندان خلق در حافظه توده های مردم نقش بست.

کرامت دانشیان را به یاد دارم که با سخنان شهامت آمیز خود در دادگاه ، در حالی که خود را یک مارکسیست- لنینیست و معتقد به رهائی توده ها از طریق مبارزه مسلحانه می نامید ، قلب پاک خود را در مقابل چشمان مردم گشود و وفاداری خود به آرمان های کارگران و زحمتکشان را نشان داد و برای همیشه در قلب آن ها و در تاریخ انقلابی معاصر ایران جای گرفت، همچنان که خسرو گلسرخی.

کرامت دانشیان و خسرو گلسرخی در وصیت نامه شان، خود را فدایی مردم نامیدند و مرگ خود را هدیه ناچیزی برای پیروزی خلق می دانستند، از آن زمان، من که در دوران نوجوانی به سر می بردم با زندگی مبارزاتی و شخصیت انقلابی این انقلابیون و به ویژه کرامت دانشیان آشنا شدم و مهر او بر دل من نشست.

یاد و خاطره کرامت همواره در ذهن من سنگینی می کرد ، تا این که چند سال پیش در کتاب "من یک شورشی هستم" خواندم که کرامت دانشیان که علاقه بسیاری به رفیق اشرف دهقانی و رفیق بهروز دهقانی داشته، ترانه زیبایی را به زبان تُرکی درباره رفیق اشرف دهقانی سروده بوده و هر وقت که در زندان یا خارج از زندان موقعیتی پیش می آمده ، آن را می خوانده است. در آن کتاب فقط ترجمه یک بیت آن ترانه به این صورت نوشته شده بود: "اشرف تو ستاره سرزمین منی، خلق به تو نگاه می کند..." با خواندن این قطعه و با توجه به جایگاه بالائی که رفقا بهروز و اشرف در ذهن من دارند ، همیشه علاقه داشتم که یک روز متن کامل آن شعر را در جایی پیدا کنم، تا این که اخیراً متن تُرکی و ترجمه فارسی آن را در فیس بوک دیدم و خیلی خوشحال شدم و با ولع تمام آن را بارها خواندم و خود را شریک احساسات سازنده "بهاران خجسته باد" یافتم. از آن جا که در حین مطالعه این شعر متوجه چند اشتباه در تایپ و در ترجمه شدم، تصمیم گرفتم  آن ها را تا جائی که به نظر من اشتباه می آیند ، تصحیح کرده و در اختیار دیگران قرار دهم.

اوخوما:

عشقین حقیقتن نه گوزل اعتباریسان

بواعتباره، خلقیمیزین ، ئوزبالاسیسان

کئچدین  بو زمان ، دوگوشلر صحنه سینه

باخ ، ائل سئوینیرکی ، بیراوددان نیشانه سن!

***

آواز:

حقیقت عشق را تو زیباترین پشتوانه ای

و به این اعتبار است که فرزند خلقمان هستی

از آن زمان که نامت به صحنه پیکار ها رفت

نگاه کن که خلق شادمانه است ، چرا که

از آتشی نشانه هستی.

***

"ماهنی"

یوردوموزون گوزل قیزی ، طرلان گونه باخ باخ

ائلیمیزین شان اولدوزی ، گولوم خلقه باخ باخ

مارال اودا باخ باخ

قلبین ده بیر پارلاخ گون وار ،

یاز ، سن اوچون سلامی وار

ای گئجه ئوله جک ، فوشلار اوچه جک

اوچه جک ، اوچه جک 

***

خلقین گونون ، خوش ایسته ین ، اشرف ، خلقه

باخ باخ

دوشمنین یاسین ایسته ین ، اشرف ، قانا

باخ باخ

مارال اودا باخ باخ

قاناد گوموش ، طرلان اوچوش ، خلقین سوزون

سوروش

دو گوشلرده گونش اولان ،

مینلرجه سن قارداشین وار

ای گئجه ئوله جک ، قوشلار اوچه جک

اوچه جک ، اوچه جک

***

"ترانه"

دختر زیبای وطنمان ، ای شاهین ، به آفتاب

نگاه کن ، نگاه کن

ستاره پُرفروغ خلقمان ، ای گل من ، به خلق

نگاه کن ، نگاه کن

ای غزال ، به آتش نگاه کن ، نگاه کن

در دل تو خورشید فروزانی است ،

بهار برای تو

درود و تهنیت می فرستد

آهای... که شب خواهد مُرد ،

پرندگان

پر خواهند کشید

پر خواهند کشید ، پر خواهند کشید.

***

ای که روزهای خوشی برای خلق می طلبی

اشرف ، خلق را نگاه کن ، نگاه کن

ای که روزهای یأس و شکست برای دشمن می طلبی

اشرف ، خون را نگاه کن ، نگاه کن

ای غزال به آتش نگاه کن ، نگاه کن

ای بال نقره ای ، شاهین پرواز ، درد خلق را جویا باش

ای که در نبرد ها درخشان تر می شوی ،

تو هزاران برادر* داری

آهای... که شب خواهد مُرد

پرندگان

پر خواهند کشید ، پر خواهند کشید.
----

* اشاره به شهادت رفیق بهروز دهقانی ، برادر رفیق اشرف دهقانی است.

خواندن این شعر زیبا و با احساس، من را به یاد فضای انقلابی دوران قیام ۵۷ می اندازد.  زمانی که مردم زحمتکش و آگاه ایران با قلبی سرشار از عشق به فرزندان مبارزشان، به انقلابیون و آزادی خواهانی همچون بهروز و اشرف دهقانی و... و کرامت دانشیان و خسرو گلسرخی، آن ها را الگوی مبارزاتی خود در قیام علیه استثمارگران شان قرار داده و به مبارزه با رژیم سلطنتی و اربابان امپریالیست آن برخاستند. این شعر از بسیاری جهات زیباست، شعری است که از احساس و قلب پُرعشق توده ها به فرزندان انقلابی شان حکایت می کند ، شعری به قلم یک هنرمند انقلابی و ترانه سرای خلق در مورد یکی دیگر از فرزندان مبارز خلق، ترانه ای که همچون همه آثار هنری انقلابی که با الهام از مبارزات فرزندان مبارز کارگران و زحمتکشان پدید آمده ، در صفحه های کتاب پُربار هنر انقلابی ایران نقش بسته است.

سولماز دانش

سپتامبر 2012
منبع: http://www.ashrafdehghani.com/index.php