به نقل
از : 19 بهمن ، نشریه
سیاسی - خبری
چريکهای
فدايي خلق
ايران
شماره 62 - دی ماه 1386
نگاهی
به برخی از رویدادها
در آمریکای
لاتین
پرو
درهفته
اول ماه
دسامبر سنای ایالت
متحده لایحهء
قرار داد تجاری
میان دولت آمریکا و پرو را
به تصویب
رساند . بر طبق
این قرار داد
تمام تعرفه ها
از روی کا
لاهای صادراتی
از آمریکا به
کشور پرو بر
داشته خواهد
شد. و معنی این
امر باز تر
شدن بازار
داخلی پرو بروی
واردات وسیع
کالاهای آمریکایی
خواهد بود.
همانطوری که
تجربه قرار
داد "نفتا" یعنی
قرار داد سه
جانبه میان
آمریکا
،کانادا، و مکزیک
ثابت کرده است
این قرار داد
به کلی تولیدات
کوچک و بومی
در این کشور
را از بین
خواهد برد و
در نتیجه سبب
وابستگی هر چه
بیشتر پرو به
امپریالیزم و
تماما وارداتی
و مصرفی کردن
این کشور،
گسترش بی کاری
و فقر و فلاکت
کارگران و
زحمتکشان این
کشور خواهد
گردید.
مکزیک
روز سه
شنبه/11/دسامبر
ده ها کشاورز
مکزیکی در شهر
مکزیکو سيتی
مکزيک در
مقابل سفارت
آمریکا تجمع
کردند. این
انسانهای
زحمتکش
خواهان لغو
برخی از مواد
قرار داد
تجارتی آمریکای
شمالی معروف
به"نفتا" گردیدند
و از قانون
گذاران مکزیک
خواستند که این
قرار داد ضد خلقی
را اصلاح
کنند.
آنها خواهان
منع ورود لوبیا
و ذرت (از مواد
اصلی غذائی
کارگران و تهیدستان
مکزیک) از ایالات
متحده به مکزیک
گردیدند. حرکت
اعتراضی
کشاورزان
زحمتکش مکزیکی
در شرایطی
اتفاق می افتد
که در سالهای
اخیر اجرای
قرارداد
"نفتا" تولیدات
کوچک و بومی
مکزیک مانند
تولید ذرت را
به نابودی
کشانده و موجب
بیکاری های
گسترده، فقر و
فلاکت میلیونها زحمتکش
مکزیکی شده که
زندگی خود و
خانواده شان
از طریق همین
تولیدات کوچک
می گذرد. تولید
کننده گان
خرده پای بخش
کشاورزی و دیگر
بخشهای
اقتصاد که
کالاهای
آنها
قادر به
رقابت با
کالاهای
وارداتی از
آمریکا و
کانادا که
صاحبان
انحصاری آنها
به دلائلی
مانند دریافت
سوبسیدهای
دولتی،
کالاهای خود
را ارزانتر
وارد بازار
مکزیک می کنند
نیستند، و به
ورشکستگی کشیده
شده اند. اجرای
چنین
قراردادهای
اسارت بار سبب
شده که تعداد
زيادی از این
زحمتکشان برای
فروش نیروی
کار خود
روانه شهر های
بزرگ این کشور
و آمریکای
شمالی گردند و
به این ترتیب
به ارتش بین
المللی ذخیره
کار افزوده
شده اند و
بورژوازی
وابسته مکزیک
و همچنین
انحصارات
امپریالیستی
با استفاده از
این فاکتور ذاتی
مناسبات سرمایه
داری،
استثمار کل
طبقه کارگر چه
در مکزیک و چه
در آمریکا را تشدید
کرده اند.
امپریالیستهای
آمریکائی پس
از 11 سپتامبر 2001
با دست آویز
قرار دادن این
واقعه یک جو
پلیسی را نه
تنها علیه
کارگران و
زحمتکشان
مهاجر لاتینی
که اکثریت
آنها مکزیکی هستند،
بلکه در
کل جامعه بر
قرار کرده
اند. انسان
هائی که شرایط
کنونی آنها
(مهاجرت) مستقیما
محصول سلطه
امپریالیسم و
کارکرد آن در
کشورهای
زادگاهشان می
باشد. به این
ترتیب طبقه
حاکمه آمریکا اين
سرمایه داران
زالو صفت در
حالی که عامل
اصلی فقر و
آوارگی
زحمتکشان مکزیکی
هستند،
به خاطر اینکه
این کارگران "غیر
قانونی" وارد
این کشور شده
اند آنها را
"جنایتکار" و
حتی "تروریست"
می داند.
از
سوی دیگر پلیس
و مقامات قضایی
آمریکا جو رعب
و وحشت را میان
این انسانها و
خانواده های
آنها چه در
محل زندگی و
چه در محل کار
براه انداخته
اند، به شکلی
که
روزانه شاهد
خبر دستگیری
شمار زیادی از
این کارگران
در محل کار و
زندگی آنها،
زندانی کردن و
دیپورت آنها
به مکزیک و جدائی
انداختن میان
آنها و
خانواده های
آنها از جمله
کودکان خرد
سالشان هستیم.
بسیاری از این
کودکان هم
اکنون در
مراکز کودکان
بی سرپرست
نگهداری می
شوند.
استثمارگران
آمریکا یی با
ایجاد چنین جوی
و با به
سکوت وادار
کردن این
کارگران آنها
را با
دستمزدهای حتی
زیر دستمزد
حداقل رسمی به
وحشیانه ترین
شکلی استثمار
می کنند.
تظاهرکنندگان
مکزیکی در
مقابل سفارت
آمریکا
همچنین
خواستار تحریم
واردات ذرت
ژنتیکی تغییر
داده شده که
در انحصار امپریالیستها
می باشد در
مکزیک گردیدند.
کلمبیا
حدود پنج
سال از ریاست
جمهوری الورو
اوریبه رئیس
جمهور دولت
وابسته به
امپریالیسم
کلمبیا می
گذرد.
در این مدت
رو شده که
خانواده رییس
جمهور کلمبیا،
با کارتلهای
مواد مخدر
کشورش در
ارتباط بوده
است. این
موضوع از طرف
رسانه های
کلمبیائی و
همچنین جهانی
چند وقت پیش
بر اثر تضادهای
درونی طبقه
حاکمه کلمبیا
فاش گردید و
حتی معلوم گردید
که هزینه کمپینهای
انتخاباتی
الورو اوربیه
را بخشا همین
کارتلها تامین
کرده اند.
دولت کلمبیا
بعد از دولت
مصر و اسراییل
سومین دولتیست
که بالاترین
رقم "کمکهای
مالی" را از
امپریالیسم
آمریکا دریافت
می کند ولی در
واقع این
کمکها بیشتر
صرف هزینه
ارتش کلمبیا این
"عامل اصلی
ابقاء سلطه
امپریالیسم"
می شوند.
دولت اوریبه
در حین هر چه بیشتر
ملیتاریزه
کردن کلمبیا
در چارچوب طرح
موسوم به
"نقشه کلمبیا"
طرحی است که
آمریکا
به اصطلاح
برای نابود
کردن کشت مواد
مخدر با همکاری
ارتش مزدور
کلمبیا که از
طرف مستشاران
آمریکائی تربیت
و برای اجرای
این طرح
راهنمائی می
گردد براه
انداخته ولی این
طرح امپریالیستی
در واقع برای
سرکوب جنبشهای
انقلابی در
کلمبیا و
کنترل بازار
پر سود مواد
مخدر به نفع
گردانندگان
آمریکایی آن
براه افتاده
است )
وبا کمکهای
مالی – نظامی
که امپریالیزم
آمریکا در اختیار
دولتش می
گذارد به
سرکوبی وحشیانه
اعتراضات
کارگران و
زحمتکشان و نیروهای
انقلابی
پرداخته است. دولت
کلمبیا در پیشبرد
طرح های
سرکوبگرانه
امپریالیستی
حتی از هر
گونه مذاکره
با "فارک" یعنی
قدرتمندترین
نیروی مسلح
مخالف دولت در
این کشور برای
تعویض زندانیان
سیاسی دو طرف
نیز سر باز
زده است.
کلمبیا
خانم
کوردوبا
سناتوری که
ماموریت
مذاکره با نمایندگان
"فارک" و چاوز
رئیس جمهور
ونزوئلا، بر
سر آزادی
گروگانها وتعویض
زندانیان در
کاراکاس پایتخت
ونزوئلا را به
عهده داشت روز
پنج شنبه 20 دسامبر
در یک کنفرانس
مطبوعاتی
اعلام کرد که
"وزیر دفاع او
را تهدید به
مرگ کرده است"
با طرح این
موضوع که
همزمان است با
موافقت با
اعلام "آزادی
سه گروگان " از
طرف "فارک " و
خواست "تحویل"
آنها به دولت
چاوز _ و نه به
دولت کلمبیا _
مقامات کلمبیا
از رئیس جمهور
گرفته تا وزیر
کشور به داد و
فریاد علیه
کوردوبا
پرداختند و
گفتند که "این
عمل کوردوبا
به نفع فارک
(بزرگترین نیروی
مسلح اين کشور
که چندین دهه
است بر علیه
دولت وابسته
به امپریالیسم
کلمبیا می
جنگد) می باشد"
بولیوی
روزی نیست
که رسانه ها
بویژه رسانه
های انحصاری
اسپانیائی
زبان ایالات
متحده خبری از
مبارزه میان
زحمتکشان و
بورژوازی
وابسته بولیوی
و همچنین
کشمکشهای میان
همین طبقه
حاکمه را
گزارش نکنند.
این اخبار و
گزارشات در
حالی انتشار می
یابند که ادعاهای
دولت بولیوی و
رییس جمهور این
کشور مبنی بر
اعتقاد به
باصطلاح سوسیالیزم
و منافع توده
های تحت ستم این
کشور و بویژه
بومیان محروم
گوش فلک را کر
کرده است.
دولت
مورلس که با
بحرانها و رشد
تضادهای درونی
طبقه حاکم و
اعتراضات
توده ای
کارگران و
زحمتکشانی
روبرو می باشد
که با حفظ
مناسبات سرمایه
داری وابسته این
کشور به
خواستهای خود
نرسیده و
نخواهند رسید،
در پاسخ به
خواستهای
عادلانه توده
ها از
سرکوب قهری این
اعتراضات
لحظه ای خود
داری نکرده
است. درعین
حال دستگاه های
تبلیغاتی این
دولت اخیرا به
منظور فریب
کارگران و
زحمتکشان بولیوی
و مهار خشم و
مبارزات
آنها، خصوصا
بومیان تحت
ستم این کشور
که آقای مورلس
به دروغ خود
را "نماینده"
آنها جا می
زند، در سطحی
وسیع به تبلیغات
"ملی" کردن
گاز و مخابرات
این کشور
البته با حفظ
قراردادهای
غارتگرانه میان
انحصارات
امپریالیستی
وبورژوازی
وابسته این
کشور دامن زد.
بطوری که حتی
رسانه های غربی
نیز
نتوانستند واقعیت
پوشالین بودن
این تبلیغات
را پنهان
سازند و گفتند
که مورلس صنایع
و موسساتی را
"ملی" کرده که
از پیش "ملی"
بودند!
مورلس
که در تبلیغات
فریبکارانه
خود زیر نام
ملی کردن
ثروتهای مردم
بولیوی، در حقیقت
تقویت موقعیت
بورژوازی
وابسته به
امپریالیسم
در این کشور
را "پیروزی"
برای
زحمتکشان بولیوی
نام گذاشته. این
روزها باز برای
مهار مبارزات
جاری کارگران
و زحمتکشان
بولیوی دم از
قانون اساسی
جدید می زند
وادعا می کند
که در این
قانون حقوق
بومیان که
اکثریت تهی
دستان این
کشور را تشکیل
می دهند به
"رسمیت"
خواهد شناخت.
ولی این تبلیغات
در شرایطی ست
که همین اکنون
بخشهائی از
بومیان خصوصا
زحمتکشان
کوچه بامبا را
که خواهان "خودمختاری"
هستند به
بهانه اینکه
آنها "جدائی
طلب" هستند
برای حفظ "یک
پارچگی" بولیوی
وحشیانه بوسیله
ارتش سرکوب می
کند.
بازگشت
به صفحه اصلی
http:/www.siahkal.com