به نقل از : 19 بهمن ، نشریه سیاسی - خبری چريکهای فدايي خلق ايران

شماره 59 - مهر ماه 1386

نکاتی در باره اعتصاب کارگران قهرمان نیشکر هفت تپه

برای چندمین بار طی سال جاری، کارگران زحمتکش و محروم نیشکر هفت تپه که از 2 تا چهار ماه است که حقوق و دیگر مزایای خود را دریافت نکرده اند، برعلیه شرایط دهشتناک کار و معیشت خود دست به اعتراض زدند. آنها با مشاهده عدم رسیدگی مسئولین کارخانه به درخواستهایشان و وعده های ضد و نقیض از سوی آنان، از تاریخ شنبه 7 مهرماه 86 دست از کار کشیده و اعتصاب گسترده ای را سازمان داده اند.

کارگران نیشکر هفت تپه در طی 2 سال گذشته بیش از 15 حرکت اعتراضی خرد و کلان سازمان داده اند. یکی از کارگران در اعتصاب اخیر گفت: "هفت ماه است که ما حداقل 10 بار اعتصاب کرده ایم". وی توضیح داد که اما در عمل هر بار مسئولین با وعده هایی کارگران را به سر کارشان بازگردانده اند بدون اینکه به وعده های داده شده عمل کنند.

اینبار نیز کارگران در شرایطی دست به اعتصاب و اعتراضات گسترده می زنند که خود و خانواده هایشان برای تأمین ابتدائی ترین نیازمندیهای روزانه زندگیشان سخت در مضیقه بوده و تحت فشار قرار دارند. در شرایطی که طبقه کارگر ایران، زیر سایه دولت ضد خلقی و وابسته احمدی نژاد تحت یکی از وحشتناکترین هجومهای استثمارگرانه و ظالمانه طبقه حاکم یعنی بورژوازی وابسته به امپریالیسم قرار گرفته است، کارگران اعتصابی بخوبی ماهیت ضد کارگری دولت باصطلاح کارگر دوست احمدی نژاد را درک کرده و می فهمند که برای تغییر شرایط جهنمی خویش جز مبارزه راهی درمقابل آنها وجود ندارد. درست به همین دلیل است که درجریان اعتصاب اخیر، کارگران بپاخاسته، "نظام" و"رئیس جمهور"ش را به زیر سؤال برده و از زبان یکی از کارگران مبارز اذعان میدارند که نظام ضدخلقی حاکم "... به وضعیت کارگران ایران، کوچکترین توجهی ندارد. کارگران ایران در ذلت زندگی می کنند. ما در مقابل خانواده ها و فرزندان خود شرمنده ایم. امروز صبحانه نتوانستم به کودکان خود بدهم ... ما دیگر چیزی نداریم که از دست بدهیم. مهم نیست چه اتفاقی بیافتد، ما باید حق خود را بگیریم".

از سوی دیگر کارگران آگاه هفت تپه در پاسخ به فریبکاریهای مسئولین کارخانه که درمقابل درخواست حقوق مشروع خویش، مسئله "کمبود نقدینگی" را پیش کشیده و این را دلیل عمده عدم توانایی اشان برای پرداخت دستمزد کارگران عنوان می کنند، با عنوان کردن ریشه اصلی مشکلات که همانا وابستگی نظام حاکم به امپریالیسم و سودجویی سرمایه داران زالو صفت حاکم می باشد، نشان داده اند که فریب دروغهای مقامهای فریبکار و دزد را نخواهند خورد. یکی دیگر از کارگران در این رابطه تاکید می کند: "پسر فلان آخوند را می گویند که باندازۀ مصرف 5 سال مملکت را در انبارهای خود نگهداری می کند و شکر را به مبلغی نزدیک به کیلویی 300 تومان به دیگر سرمایه داران می فروشد. خوب این مسلم است که کسی نمی آید از شرکت هفت تپه شکر را کیلویی 600 تومان بخرد". در این میان طی فضایی که دولت در طی سالهای اخیر بوجود آورده است یعنی با صدور اجازه ورود صدها هزار تن شکر و فروش آنها به قیمتی ارزانتر از تولید داخلی عامل اصلی رنج و بدبختی و بیکاری و خانه خرابی هزاران تن از کارگران زحمتکشی شده است که در این رشته کار می کنند. در همین رابطه بد نیست اشاره شود که یکی از بزرگترین وارد کنندگان شکر، مصباح یزدی مزدور و افراد خانواده وی می باشند.

در چنین اوضاع و احوالی است که کارگران زحمتکش نیشکر هفت تپه برای چندمین بار متوالی در طی سال جاری برای احقاق حقوق خود به اعتصاب گسترده ای دست زده اند. اما، دیکتاتوری حاکم که تحمل کوچکترین اعتراض توده های تحت ستم و بویژه حرکت متشکل و رزمجویانه کارگران را نداشته و ندارد، در مقابل اعتصابیون و خواستهای برحق آنان مثل همیشه با زبان زور و تهدید به میدان آمده است. رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی با به میدان فرستادن ارگانهای سرکوب و دستگاه مخوف اطلاعات و امنیت خویش به صحنه از روز اول اعتصاب کارگران - که جمعیتی بالغ بر 700 تن از کارگران را در بر میگرفت- ضمن سعی در کنترل این اعتصاب داشته و با فیلم برداری و گرفتن عکس ضمن اشاعه جو رعب و وحشت، سعی در شناسایی عناصر اصلی اعتصاب داشته تا در موقع مقتضی با آنها برخورد کند. این واقعیت یکبار دیگر نشان می دهد که در چارچوب نظام سرمایه داری وابسته، جایی که دیکتاتوری عنان گسیخته و عریان، روبنای ذاتی این نظام استثمارگرانه را تشکیل داده، هر گونه اعتراض و حرکت صنفی و متشکل کارگران، حتی اگر برای تحقق بدیهی ترین حقوق انسانی یعنی حق دریافت دستمزدهای بخور ونمیر کارگران شکل گرفته باشد، نهایتا پاسخی جز قهر عریان، سرکوب و دستگیری و شکنجه و زندان دریافت نخواهد کرد. اعتصاب و اعتراض دلاورانه کارگران نیشکر هفت تپه و برخورد رژیم ضد خلقی جمهوری اسلامی با آن بار دیگر این حقیقت مهم مبارزاتی را در شرایط جامعه تحت سلطه ما به نمایش می گذارد که هر گونه خواست و حرکت اعتراضی و بحق طبقات ستمدیده به منظور تحقق خواستهای حتی صنفی شان، بدلیل ماهیت دیکتاتوری حاکم سریعا از سوی نظام، به مساله ای سیاسی و یا به قول مزدوران حاکم،" امنیتی" تبدیل شده و با زور و سرنیزه با آن برخورد خواهد شد؛ بدون اینکه طبقه ستمدیده و به پاخاسته لزوما هیچ شعار و خواست سیاسی ای را مطر ح کرده باشد.

از سوی دیگر در جریان اعتصاب کارگران زحمتکش و قهرمان نیشکر هفت تپه، ما جلوه های برجسته مقاومت و پایداری آنان در پیگیری خواستهایشان و همچنین حمایت و اتحاد سایر کارگران زحمتکش ایران را می بینیم. کارگران هفت تپه نه تنها در جریان حرکت خویش توانسته اند بدون توجه به تهدیدات نیروهای امنیتی ضد خلقی رژیم صدای خود را در اقصی نقاط شهر شوش به گوش توده ها برسانند، بلکه موفق شدند تا حمایت کارگران بیکار شدۀ کارخانه "قند دزفول" را نیز کسب کرده و بدین ترتیب شعار "هفت تپه، قند دزفول، پیوندتان مبارک" را به واقعیت تبدیل کنند. کارگران مبارز بعد از جلب حمایت کارگران مبارز "قند دزفول"، از حمایت و پشتیبانی همکاران و رفقای خودشان در کارخانه ایران خودرو نیز برخوردار شدند که برغم خفقان و سرکوب وحشتناک اعمال شده توسط رژیم ضد کارگری جمهوری اسلامی در کارخانه ها و محیط های کار، پیام زیر را برای همقطاران خویش فرستادند:

"دوستان وکارگران زحمتکش نیشکر هفت تپه، درود بر شما و زنده باد مبارزه بر حق تان، صدای حق طلبانه تان را شنیدیم . امنیت شغلی حق مسلم شماست. درخواست حقوق، حق مسلم شماست. ایجاد تشکلهای کارگری حق مسلم کارگران است. هر کس هم حق دارد حق و حقوق خود را طلب کند، هیچکسی حق ندارد کارگران را مورد ضرب و شتم قراردهد. نه! دوستان کارگر، کارگران برده نیستند که باید بدون دریافت حقوق کار کنند. این حق مسلم شما کارگران است که در مقابل کار مزد دریافت کنید. ما کارگران ایران خودر از اعتصاب شکوهمند شما اعلام پشتیبانی می کنیم و در کنار تان ایستاده ایم ما صدای حق طلبانه شمارا به كارگران گوش همه کارگران می رسانیم. درود بر شما کارگران زحمتکش. زنده باد مبارزه کارگران نیشکر کارون. جمعی از کارگران شرکت ایران خودررو."

این نمونه نتیجه پایداری و سخت کوشی کارگران جان به لب رسیده را به طور هر چه بارزتری به نمایش می گذارد.

حرکت دلاورانه هزاران کارگر اعتصابی نیشکر هفت تپه یکبار دیگر گوشه ای از وضعیت فاجعه بار حیات و معاش طبقه کارگر ایران تحت حاکمیت نظام سرمایه داری وابسته و رژیم ضد خلقی جمهوری اسلامی را در جامعه ما در مقابل همگان منعکس می کند و در همان حال جلوه ای از روحیه مبارزاتی و آگاهی طبقاتی کارگران به جان آمده را نشان می دهد. یکی از کارگران رزمنده نیشکر هفت تپه این موضوع را به گویا ترین وجه بیان نمود: "ما دیگر چیزی نداریم که از دست بدهیم. مهم نیست چه اتفاقی بیافتد، ما باید حق خود را بگیریم".

بازگشت به صفحه اصلی

http:/www.siahkal.com