پیام رفیق اشرف دهقانی به مراسم بزرگداشت یاد چریکهای فدائی خلق، رفقا: کاظم،جواد و حسین سلاحی

با درودهای صمیمانه به تمامی انسانهای انقلابی و مبارز و بویژه کمونیستهایی که جان خود را در راه آرمانهای والایی نهادند که چیزی جز آزادی و بهروزی توده های تحت ستم ما نبوده و نیست.

بدون شک تاریخ مبارزات طولانی و دلاورانه توده های تحت ستم ما برای نیل به گوهر آزادی و دمکراسی، سرشار از فراز و نشیب هایی بوده که گذار موفقیت آمیز از هرکدام از آن فراز و نشیبها بدون فداکاریها و جانفشانیهای بی دریغ جمعی از دلیر ترین و فداکارترین فرزندان کارگران و خلقهای محروم ما امکان پذیر نبوده است. رفقا کاظم،جواد و حسین سلاحی به چنین جمع و نسلی تعلق دارند، کمونیستهای برومندی که مظهر در هم آمیختگی آگاهی با صداقت انقلابی بودند، مبارزین پاکباخته ای که دریکی از سیاه ترین دوران تاریخ میهن ما با ایمان به پیروزی راه ظفرنمونی که در آن پای نهادند، در صفوف سازمان چریکهای فدایی خلق، نهال نوپای مبارزات انقلابی کارگران و زحمتکشان ما بر علیه رژیم سرکوبگر شاه را با خون پاک خود آبیاری کردند. این مبارزین راستین که چنین نقش تاریخی در جامعه ایران ایفاء نمودند، در آغاز در دامن پر مهر مادر سلاحی پرورده شده بودند. مادر زحمتکشی که همواره یاور و پشتیبان آنان بود و بعد ها نیز علیرغم همه محرومیتها و سختیهائی که به خصوص در پشت درهای سیاهچالهای رژیم ضد خلقی شاه متحمل شد، دست به حمایت از مبارزه فرزندان انقلابی خود زد.

رفیق کاظم سلاحی جزء اولین رفقایی بود که در یکی از ملتهب ترین شرایط مبارزاتی،پایه های سازمان چریکهای فدائی خلق را بنیان نهادند. او قبل از رستاخیز سیاهکل در گروه رفیق احمدزاده نقش بسزائی در پاگیری جنبش مسلحانه ایفا نمود. رفیق جواد نیز که قبل از رستاخیز سیاهکل به صف انقلابیون فدائی پیوسته بود، نقشی انقلابی در پی ریزی سازمانی داشت که بسرعت به امید توده های تحت ستم بدل می گشت. سرانجام دو برادر انقلابی در نبرد با رژیم ضد خلقی شاه که با تمام قدرت به نابودی جنبش انقلابی نوین کمر بسته بود، پایدار و استوار جان باختند. بذرهای ماندگار امیدی که آنها با خون خود در جامعه کاشتند،چند سال بعد به درختی تناور تبدیل شد و برادر کوچکتر آنان یعنی حسین را نیز به راه مبارزه کشانید. این رفیق بیاد ماندنی نیز پس از تشکیل یک گروه انقلابی مسلح، توسط مزدوران شاه دستگیر و در سال 54 ،با سری افراشته در مقابل جوخه اعدام قرار گرفت.

گردهمائی امروز به خاطر آن است که یاد و خاطره همسنگرانمان یعنی رفقا کاظم وجواد و حسین سلاحی را پاس داریم و از مقاومت و پایداری مادر سلاحی عزیز که همواره پشتیبان و حامی جگر گوشگان خود در مبارزه بوده قدردانی کنیم، اما اجازه دهید به عنوان کسی که همواره احترام بسیار زیادی برای تمامی مبارزین و انقلابیون و بویژه کمونیستها قایل بوده تاکید کنم که این گردهمایی تنها متعلق به این عزیزان و یا متعلق به یک اندیشه و یا از آن هم محدودتر به یک گروه خاص نیست. ما از این موقعیت استفاده کرده و یاد تمامی مبارزین راه سوسیالیزم و آزادی که در مبارزه علیه دو رژیم ضد خلقی شاه و جمهوری اسلامی جان باختند را گرامی می داریم و به همگی آنها درود می فرستیم. ما زحمات جانکاه تمامی مادران و پدران مقاوم و مبارز و تمامی خانواده های عزیز رزمندگان جانباخته و زندانیان سیاسی خود را ارزش می نهیم که چه در سنگر مقدم نبرد و چه در پشت جبهه همواره امید و استقامت ما را استحکام بخشیدند و پیام آور راه سرخ فرزندان و عزیزان مبارز خود بوده اند.

بکوشیم تا یاد یاران را آنچنان که شایسته آنان است زنده نگه داریم و با الهام از مقاومت ها و پایداریهای آنان، با درس گیری از تجارب والای مبارزاتی شان و با گسترش وحدتهای مبارزاتی خود، رهرو راستین راه ظفرنمون آنان در مبارزه با رژیم ضد خلقی جمهوری اسلامی و نظام سرمایه داری حاکم باشیم که اساس تمامی درد ها و آلام مردم ماست.

اشرف دهقانی

18.4.2007

بازگشت به صفحه اصلی

http:/www.siahkal.com