گزارشی از مراسم "یاد یاران یاد باد!" در استکهلم سوئد

 

 

سر زد، بار دیگر، شعله خشم، در دل این شب تاریک....

 

 

هنگامی که ترانه - سرود "یوری" که به خاطره پر افتخار چریک فدایی خلق، رفیق کاظم سلاحی سروده شده در مراسم "یاد یاران یاد باد!" در استکهلم در فضای سالن طنین افکن شد، جمعیت حاضر با تکرار آن، احترام خویش به نسلی از فداکارترین فرزندان کارگران و زحمتکشان ایران را نشان دادند که در یکی از سیاهترین دورانهای حیات استبداد در کشورما برخاسته و با نثار جان خویش، نوید بخش دمیدن روح بهاردر دل سرد زمستان گشتند. جمعیت حاضر با شرکت در این مراسم نه تنها یاد سترگ سه تن از فرزندان خلق یعنی کاظم، جواد و حسین سلاحی را گرامی داشتند، بلکه مقاومتها و پایداریهای مادر گیسو سپید آنان یعنی مادرسلاحی را نیز پاس داشتند که همواره در نبرد بر علیه دو رژیم ضد خلقی شاه و جمهوری اسلامی در صف مردم ستمدیده ایستاده و حامی و همکار و رهرو راه و آرمانهای فرزندان چریک و انقلابی خویش بوده است.

 

در چنین فضایی، مراسم "یادیاران یاد باد!" که توسط سازمان هواداران چریکهای فدایی خلق ایران در سوئد سازماندهی و با کمکهای بی دریغ جمعی از رفقای انقلابی و مبارز ساکن این شهر در تاریخ شنبه 21 آپریل 2007 برگزار شد، پذیرای بیش از 200 تن از ایرانیان مقیم استکهلم بود که آمده بودند تا یاد تمامی جانباختگان راه آزادی وبرابری را پاس دارند و از مبارزات و آرمانهای افتخار آمیز تمامی انقلابیون و مبارزین و خانواده های آنان– صرف نظر از عقاید و تعلقات سازمانی شان- قدر دانی کنند. نصب تصاویر جمعی از رشیدترین زنان و مردان کمونیست و آزادیخواه از چریکهای فدایی خلق گرفته تا سایر سازمانهای انقلابی و مبارز در اطراف سالن نه تنها نمای بسیار زیبا و پرشوری به محل داده بود بلکه انعکاس پیام با مسمای این مراسم بود که "یاد یاران" نه برای بزرگداشت صرفاً جانباختگان یک خانواده، یک سازمان، یا یک تفکر و اندیشه خاص ، که فرصتی برای تجدید عهد  با آرمانهای مبارزاتی و مقدس تمامی آنانی ست که "نان و آزادی " را برای همه می خواستند.    

 

مراسم با یک دقیقه کف زدن به یاد پر افتخار تمامی جانباختگان راه سوسیالیزم و آزادی آغاز شد و با پخش یک ویدیو کلیپ زیبا ادامه یافت. در این ویدئوکلیپ زندگی ومبارزات و نقش تاریخی ای که رفقا کاظم و جواد و حسین سلاحی در دهه 50 جهت پیشبرد مبارزات آزادیبخش کارگران و خلقهای محروم ما ایفا کرده بودند، به همراه عکسهای مختلفی از مادر سلاحی مزین شده بود. این ویدئو که در عین حال تصاویری از دیگر رزمندگان چریک فدائی را هماهنگ با شعر و سرود سال 50 به نمایش در آورده بود، حاضران را به فضای پر شور و ملتهب  مبارزاتی آن سالها برد و با تشویق بسیار شرکت کنندگان مواجه شد. در بخش بعدی برنامه، پیام کوتاه رفیق اشرف دهقانی قرائت شد. در این پیام ضمن توضیح نقش مبارزاتی نسل مبارزی که رفقا کاظم و جواد و حسین از زمره آنان بود و قدردانی از زحمات و مقاومتهای مادر سلاحی در مقابله با رژیمهای مرتجع شاه و جمهوری اسلامی،احترام بسیارزیاد این رفیق نسبت به تمامی انقلابیون و مبارزین و بویژه کمونیستها ابراز شده و بر ضرورت گسترش وحدتهای مبارزاتی بر اساسی درس گیری از تجارب نسلهای پیشین، تاکید شده بود.

 

قسمت بعدی مراسم یاد یاران به سخنرانی رفیق فریبرز سنجری اختصاص داشت. سخنران در بخش نخست صحبتهای خویش، به نقل برخی خاطرات خود از رفقا کاظم و جواد و حسین و مادر سلاحی پرداخت و سپس بخش دوم صحبت های خود را در ارتباط با مسایل روز دنبال نمود. او در این بخش مواضع چریکهای فدایی خلق را در رابطه با مساله پرونده هسته ای جمهوری اسلامی و بحران اخیر برای حاضرین تشریح نمود و در انتها ضرورت مبارزه هم زمان نیروهای مبارز بر عليه امپرياليسم و جمهوری اسلامی در جهت انقلاب را مورد تأکید قرار داد. اهدای یک تابلو به به مادر سلاحی که از طرف رفیق سنجری به او تقديم شد، قسمت دیگری از برنامه یاد یاران بود. در تابلوی مذکور که از طرف فعالین چریکهای فدائی خلق در استرالیا برای این مادر مبارز تهیه شده بود، عکس سه صخره عظیم تعبیه شده در آن به چشم می خورد، صخره هائی که در افسانه های کهن سرخپوستان استرالیا مظهر استقامت در راه و پایداری بوده و به این صورت شناخته می شوند. درهنگام تقدیم تابلو به مادر سلاحی جمعیت به شدت وی را تشویق کرده و فریادهای "درود بر تو مادر مبارز" فضا را انباشته ساخت. بلافاصله در این قسمت از برنامه رفیقی سرود" یوری" را با صدای زیبای خویش و با همکاری جمعیت اجرا کرد که با استقبال حاضران مواجه شد.

 

بعد نوبت به هنرمند مردمی، گیسو شاکری رسید که با صدای گرم خود برشور سالن افزود. گیسو به خصوص با خواندن آواز زیبای "دایه دایه وقت جنگه" و تشویق مادر سلاحی به تکرار بندی از آن آواز با خود، دست به ابتکار جالبی زد. از این طریق کسانی که نتوانسته بودند در مراسم حضور یابند و از طریق پالتاک به آن گوش می کردند توانستند وجود مادر را در کنار خود احساس کنند. آنها هنگامی که صدای مادر را از پشت میکروفن شنیدند، با هیجان و ابراز خوشحالی درودهای های مبارزاتی خود را به مادر سلاحی و فرزندان انقلابی اش نثار نموده و صفحه پالتاک را گلباران کردند. در سالن نیزجمعیت توانست چند بار صدای سالخورده و لرزان اما گرم و زنده مادر سلاحی را بشنود که با تمام توان خویش مصرع "دایه دایه وقت جنگه" و "وقت دوستی با تفنگه" را از پشت میکروفون با گیسو تکرار می کرد و مورد تشویق بیکران حاضرین قرار می گرفت. بدنبال هنرنمایی گیسو شاکری ، نوبت به دو هنرمند مردمی شیلیایی رسید که با صدای دلنشین خویش چند ترانه سرود انقلابی نظیر "چه گوارا" و ...را به زبانهای اسپانیایی و سوئدی اجرا کردند و مورد تشویق شدید حضار قرار گرفتند.

 

 

در آخرین بخش مراسم  یاد یاران یاد باد، چه شرکت کنندگان در این مراسم و چه آنها که از طریق پالتاک به آن گوش می دادند، در جریان یکی از زیباترین ابتکارات مبارزاتی قرار گرفتند که توسط برگزار کنندگان این مراسم به خرج داده شده بود و آن  دادن تریبون به خانواده هایی بود که یکی از عزیزان خود را در نبرد با رژیم های وابسته به امپریالیسم شاه و جمهوری اسلامی از دست داده بودند. در این بخش بود که مادر مقاوم و مبارز جهانگیری، مادر فرزندان رشید و دلاور مردم ایران یعنی الله قلی ،مهين ،جعفر و محمد علی پشت تریبون رفت و با افتخار به معرفی فرزندان مبارز و فداکار خود پرداخت. این مادر با صدایی پرصلابت از عزم و آرمانهای فرزندانش برای نابودی ظلم و ستم و بر علیه رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی سخن گفت. پس از او يکی دیگر از بستگان خانواده شهدا از میان جمعیت برخاست و از خواهر مجاهد و جان باخته خویش سخن گفت و یاد  او را پاس داشت و سپس خواهر زاده رفيق هادی فاضلی، یکی از رزمندگان سیاهکل ضمن اشاره به تصویر او بر روی دیوار سالن، از تاثیرات مبارزاتی شگرفی که رزمنده فدائی هادی فاضلی و دیگر رزمندگان سیاهکل و به طورکلی مبارزات چریکهای فدایی خلق براو و  خانواده وی و نسل او برجای گذاردند، سخن گفت. او سپس با همکاری جمعیت سرود"زندانی ای اوج فریاد" را اجرا نمود. شرکت فعال چنین عزیزانی در این مراسم و یاد کردن از مبارزان جان باخته ای که به همه مردم ایران تعلق دارند، کاملاً قابل قدردانی بود. از این رو به پاس احترام عمیقی که خلقهای تحت ستم ما برای جانباختگان خویش قایلند، شاخه های گل سرخی از طرف مجری برنامه به این عزیزان تقديم شد.

 

مراسم "یاد یاران یاد باد!" سنت گذاری نیکوئی است که در حمایت از سمبلها، سنتها و ارزشهای مبارزاتی مردم ما بوجود آمده و خود یکی از راه های مبارزه بر علیه رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی در خارج از کشور می باشد. اگر دشمن می کوشد تا با کشتن و حذف فیزیکی انقلابیون و مبارزین و تحریف زندگی و کار مبارزاتی آنان، به خیال خام خود تاثیرات مبارزاتی و تاریخی آنان را از جامعه و بویژه در ذهن نسل جوان و شورشگر بزداید، در نتیجه بزرگداشت یاد جانباختگان راه آزادی و برابری و بویژه کمونیستها، قدر دانی از مقاومت خانواده های بیشمار جانباختگان و مهمتر از آن تاکید بر پیام و راه آزادی بخش آنان یک وظیفه انقلابی برای تمامی کسانی ست که در مبارزه بر علیه تمامی آلام، بی عدالتیها و کثافات ناشی از سلطه امپریالیسم بر حیات و هستی کارگران و زحمتکشان ما، خود را در صف توده های ستمدیده می بینند. "یاد یاران یاد باد" و استقبال از آن، نشانه ای در یاد آوری این حقیقت مبارزاتی  و گام ارزشمندی در جهت تحقق آن بود.

 

 

 

بازگشت به صفحه اصلی

http:/www.siahkal.com