ایـران مـن

بعد از آن مـرداد گـران خشم تو خفته در خاکستر تابستان

ای میهن ام ای ایران من ای میهن ای زنــــدان مـــــن

می درخشـد شعلـه ی آفتـاب روی طـــوفـــان ســــرخ انقــــلاب

چون فدائی با خشم و خون به پیش

از دل آهـن و دود و شخـم و خـیش

جـام غــم شود نگون شود نگون شود نگون

گــل دهـد فلات خون فلات خون فـلات خـون

بهار خون مردمان گل آورد گل ارغوان گل ارغوان گل ارغوان

بعد از آن مـرداد گـران خشم تو خفته در خاکستر تابستان

ای میهن ام ای ایران من ای میهن ای زنــــدان مـــــن

می درخشـد شعلـه ی آفتـاب روی طـــوفـــان ســــرخ انقــــلاب

چون فدائی با خشم و خون به پیش

از دل آهـن و دود و شخـم و خـیش

جـام غــم شود نگون شود نگون شود نگون

گــل دهـد فلات خون فلات خون فـلات خـون

گلوله شعله ور شود

شب وطن سحر شود سحر شـود سحـر شـود

می درخشـد شعلـه ی آفتـاب روی طـــوفـــان ســــرخ انقــــلاب

چون فدائی با خشم و خون به پیش

(از دل آهن و دود و شخم و خیش) 3